AVRUPA BİRLİĞİ VE TÜRKİYE İLİŞKİLERİ

Ortaklık konseyi, karşılıklılık ilişkisine dayanan ve bu ortaklığın temelini hazırlayan kuruluştur.

Ortak Gümrük vergileri, AB mevzuatları kapsamında gümrük birliği konusunda uygulanması ve uyulması gereken zorunlu adımlardan birisidir.

Ortaklık Konseyinde, kararlar oybirliği ile alınmakta olup, her iki tarafında olumlu oyu olmadan karar alınamamaktadır.

Gümrük İşbirliği Komitesi, Ortaklık Konseyi'ne bağlıdır.

1/95 sayılı Ortaklık Konseyi Kararı'nın ardından 1 Ocak 1996'da

Karma Parlamentosu Komisyonu, KPK, Türkiye-AB ortaklığının “demokratik denetim organı” olarak oluşturulmuştur.

27 Haziran 2000 tarihli 4587 numaralı “Avrupa Birliği Genel Sekreterliği Teşkilat ve Görevleri Hakkındaki Kanun” ile Başbakanlığa bağlı Avrupa Birliği Genel Sekreterliği (ABGS) kurulmuştur. Avrupa Birliği Genel Sekreterliği; Türkiye’nin
Avrupa Birliği’ne üyelik sürecinde Dışişleri Bakanlığınca yürütülen dış ilişkilerin koordinasyonu ve katılım müzakereleri dahil tüm dış temas ve müzakere görevlerini yürütmüştür.

Avrupa Birliği Delegasyonu, NATO'dan ayrı bir kuruluş olarak Avrupa Birliği ile ilgili müzakere ve görüşmelerle ilgili hareket eden bir kuruluştur.

Komite üyeleri işçi örgütleri, sendikalar ile tüketici örgütleri, çiftçi örgütleri, akademik çevreler, sivil toplum örgütleri gibi çeşitli çıkar gruplarını temsil etmektedir. Türkiye ile AB arasındaki işbirliğinin güçlendirilmesi ve sosyal ve ekonomik diyaloğun kurumsallaşması amacını taşımaktadır.

Anlaşmaların temelinde, karşılıklılık ilkesi temel alınmıştır. Bu sebepten dolayı imtiyaz olduğu söylenemez.

AB’nin imzaladığı bazı ortaklık anlaşmaları, ortaklık ilişkisi kurma yoluyla ülkeleri AB üyeliğine hazırlamak amacıyla yapılmıştır. Yunanistan ile yapılan Atina Anlaşması ile Türkiye ile yapılan Ankara Anlaşması bu ilişki biçiminin örnekleridir. Doğru yanıt A'dır.

Ortaklık anlaşmaları (Association agreements) olarak tanımlanan bu uluslararası anlaşmalar, katılım sürecine temel oluşturan kapsayıcı çerçeve anlaşmalardır. Doğru yanıt B'dir.

AB'nin ortaklık anlaşmalarının bazıları tam üyelik hedefi sunabilir fakat bunu garanti edemez. Doğru yanıt E'dir.

Ortaklık ilişkisinin birincil hukuk kaynakları şu unsurlardar oluşur: Türkiye ile Avrupa Ekonomik Topluluğu arasında bir ortaklık yaratan Anlaşma (Ankara Anlaşması) ve Ekleri (Geçici Anlaşma, Malî Protokol, Son Senet ve imza sırasında teati edilen iki mektuptan oluşur.), Katma Protokol ve Ekleri, Tamamlayıcı/Uyum Protokolleri. Üyelik müzakerelerine ilişkin bir belge adlandırması ise o dönemde mevcut değildir. Doğru yanıt C'dir.

Geçiş dönemi, Türkiye- AET Ortaklığı’nın Ankara Anlaşması’nda öngörülen ikinci aşamasıdır. Bu dönem Katma Protokol’de saptanan hükümlerle, Türkiye’nin de Gümrük Birliği’nin gerçekleşmesi için yükümlülükler üstlendiği dönemdir. Geçiş dönemi 1 Ocak 1996’da sona ermiş ve son döneme girilmiştir. Doğru yanıt B'dir.

Ortaklık Konseyinin özerk bir bütçesi yoktur. İç Tüzüğün 15. maddesi tarafların kendi masraflarını karşılamasını, Türkçe dışındaki dillere yapılacak tercüme ve toplantıların organizasyon masraflarının ise Avrupa Komisyonu tarafından karşılanacağını belirtmektedir. Doğru yanıt D'dir.

Tarama süreci, diğer adıyla "Screening” süreci aday ülke ile AB Komisyonunun ortaklaşa yürüttükleri, Topluluğa katılacak olan ülkenin ulusal mevzuatının AB müktesebatı ile karşılaştırıldığı ayrıntılı bir inceleme sürecidir. Doğru yanıt B'dir.

"Dış İlişkiler, Sanayi, Küçük ve Orta Ölçekli İşletmeler" görev alanı Ticaret, Sanayi, AKÇT Ürünleri komitesine bağlı bir konudur. Doğru yanıt C'dir.

1999 Helsinki Zirvesi’nde Türkiye’nin adaylık statüsünün kabulü ile ilişkilerde başlayan yeni dönem Türkiye’de idari düzenleme yapılmasına neden olmuştur. 27 Haziran 2000 tarihli 4587 numaralı “Avrupa Birliği Genel Sekreterliği Teşkilat ve Görevleri Hakkındaki Kanun” ile Başbakanlığa bağlı Avrupa Birliği Genel Sekreterliği (ABGS) kurulmuştur. Doğru yanıt E'dir.

Üyelik müzakerelerini yürütmek Delegasyonun görevlerinden biri değildir. Doğru yanıt D'dir.