BAHÇE TARIMI II - Deneme Sınavı - 10

Enginarlar hemen her toprak yapısında yetişebilir, ancak iyi bir ürün için derin, verimli, drenajı iyi, ve pH seviyesi 6-8 arası toprakları ister.

Sonbaharda yapraklarındaki renk değişimi ile ön plana çıkan bitkilerin başında sığla ağacı, kiraz, vişne, dut, bazı akçaağaç türleri ve dantel çalısı gibi bitkiler gelmektedir.

Türkiye yaklaşık 36 bin ton ile dünya enginar üretici ülkeler sırasında 11’inci sıradadır.

Odunsu yapıya sahip süs bitkilerinin en önemlisi şüphesiz güldür. Ayrıca leylak, Japon ayvası, altın çanağı, inci çalısı, herdem yeşil kartopu gibi çalı formundaki bitkilerde çiçekleri ile ön plana çıkan süs bitkileri arasında yer alırlar.

Bir bitkinin kesme çiçek olabilmesi için bazı önemli kriterleri karşılaması gerekir. Bu kriterlerin başında vazo gelir. Taç yapraklarını kısa sürede döken veya solan bitkiler kesme çiçek olarak değerlendirilmez. Ayrıca bitki tür ve çeşidine bağlı olarak belli bir sap uzunluğu kesme çiçeklerde aranan diğer çok önemli bir özelliktir. Genelde çiçek sapı uzunluğunun 40cm’nin altında olması istenmez. Diğer önemli kriterlerden bazıları; kokusuz veya güzel kokulu olması, polen dökmemesi, hastalık ve zararlılara dayanıklı olması, dikensiz veya az dikenli olması, yaprakları güzel, yarasız ve beresiz olması, yapraklarının çiçeği kapatmaması, verimli olması, yıl boyu yetiştiriciliğe uygun olması, paketleme ve taşınmaya uygun olmasıdır.

Önemli kesme yeşilliklerden bazıları; tül kuşkonmaz, eğrelti otu, mersin dalı, gelin teli ve Solidago’dur.

Gül anaçları arasında soğuğa en dayanıklısı kuşburnu (Rosa canina)’dur. Örtü altında Rosa indica major gibi soğuklama ihtiyacı daha az olan veya hiç olmayan anaçlar tercih edilir.

Karanfil yetiştiriciliğinde çok sayıda hastalık ve zararlı etmeni bulunmaktadır. Fusarium solgunluğu, gövde çürüklüğü, Pythium kök çürüklüğü, Alternaria, kurşuni küf ve bakteriyel solgunluk şeklinde sayılabilir. Yaygın görülen zararlıları ise; kırmızı örümcek, thrips, yeşilkurt ve kök ur nematodlardır.

Krizantemler çok farklı çiçek şekli ve yapısına sahiptirler. Çiçek iriliği ve rengi açısından son derece zengin bir cinstir. Krizantemler çiçek şekli ve yapıları bakımından 6 grupta toplanırlar. Bunlar: a) ray çiçekleri içe doğru bükük, iri çiçekliler, b) örümcek, c) pompon, d) dekoratif, e) yalınkat veya tekli, f) anemon tiplerdir.

Glayöl Yetiştiriciliği
Genel Özellikleri: Ana vatanı Güney Afrika ve Akdeniz Havzasıdır.

Kauçuklar: Özellikle büyük mekânlarda yaygın kullanımı olan kauçuklar dutgiller (Moraceae) familyasının Ficus cinsi içerisinde yer alırlar. Yaprakları ile ön plana çıkan kauçuklar iç mekânlardaki düşük ışığa ve neme dayanıklı bitkilerdir. Çok önemli bir gölge ağacıdır. Yeşil çelik, yarı odunsu çelik, hava daldırması ve adi daldırması ile çoğaltılır. Fazla ışıktan hoşlanırlar. Gübrelemeye karşı pozitif tepki verir. Çok fazla hastalık ve zararlısı yoktur.

Dış mekân veya tasarım bitkisi olarak da isimlendirilen ağaç ve çalılar boylarına göre de sınıflandırılırlar. Boyu 16 metreden fazla olan bazı akçaağaçlar türleri, akkavak, ceviz, çınar, köknar, ıhlamur ve sedir gibi ağaçlar büyük ağaç; ardıç, ginko, huş ve manolya gibi boyları 6-16 metre arasındakiler orta boylu, erguvan, iğde ve üvez gibi boyları 6 metrenin altındakiler ise küçük boylu ağaçlardır. Boyu 5 metrenin altında olanlar ise çalı olarak değerlendirilir. Ağaçlar tek gövdeli, çalılar ise çok gövdelidir.

Lahanalarda kalın, etli ve oldukça derine giden ana kazık kök ile bol miktarda saçak kök bulunmaktadır. Kazık kökler, 30-35 cm derinliğinde gelişirler.

Erkek kısırlığı: Çiçekli bitkilerde erkek çiçeklerin çeşitli sebeplerden dolayı aktif olamamasıdır.

Erselik çiçek: Aynı çiçekte erkek ve dişi organın bulunmasıdır.

Protogeni: Dişi organın, erkek organlardan önce olgunlaşmasıdır.

Lahanalar tohum üretimi yönünden iki yıllık sebzelerdir.

Baş lahana yetiştiriciliğinde serin iklim koşulları tercih edilmektedir

Yastık: Sebze fidelerinin yetiştirildiği özel yerlere denir. Isıtma şekline göre sıcak, ılık ve soğuk yastıklar olarak sınıflandırılır.

Taç: karnabaharda bitkinin büyüme konisi olan uç kısmının dallanması ile meydana gelir.