BAHÇE TARIMI II - Deneme Sınavı - 12

Brokoli yetiştiriciliğinde en sık görülen hastalıklar; kök ur hastalığı, mildiyö, beyaz çürüklük, bakteriyel yaprak lekesi ve siyah damar çürüklüğü’dür. Brokolide lahanalarda rastlanan zararlılar görülür. Bu zararlılar genellikle yapraklarda emgi yoluyla veya gövde ve taçlara girerek zarar yapmaktadırlar.

Günümüzde yetiştiriciliği yapılan maydanozları başlıca iki grup altında toplayabiliriz.
• Yaprak maydanozları (Petroselinum crispum Mill.var. neapolitanum Danert.);
a. Yaprakları düz olanlar (Ülkemizde yetiştiriciliği yapılan gruptur) ve
b. Yaprakları kıvırcık olanlardır.
• Kök maydanozları (Petroselinum crispum Mill. var.tuberosum Crov.)

Salatalar her toprak üzerinde rahatlıkla gelişebilir. Fakat organik maddece zengin humuslu topraklarda büyüme hızlanmakta ve yetiştiricilik rizikosu azalmaktadır.

Kabak yetişitiriciliğinde karşılaşılan çok sayıda hastalık ve zararlı bulunmaktadır. Bunlardan başlıcaları külleme, kurşuni küf, Fusarium solgunluğu, kabak sarı mozaik virüsü, gümüşlenme, nematod, yaprak biti, beyaz sinek ve kırmızı örümcektir.

Kabaklarda dekara verim; yetiştirilen çeşidin özelliklerine, yetiştiriciliğin açıkta ya da örtü altında yapılmasına, sulama durumuna ve ekim zamanlarına göre değişebilir.

Türkiye’de toplam 29 611 ha alan üzerinde ekilen hıyarlar en fazla; Antalya (514 681 ton), Mersin (211 239 ton), İzmir (180 957 ton), Amasya (62 442 ton) ve Muğla (62 079 ton)’da üretilmektedir.

Gynoik çiçek yapısı: Bir bitki üzerinde sadece dişi çiçek bulunma durumudur.

Andromonoik çiçek yapısı: Bir bitki üzerinde erselik ve erkek çiçek bulunma durumudur.

Erselik çiçek yapısı: Aynı çiçekte erkek ve dişi organların bulunmasıdır.

Kavun bitkisi çok yüksek nemden hoşlanmaz. %50-80 nem idealdir. Yüksek nemde mildiyö, botrytis gibi mantarsal hastalıklar yayılır ve vegetatif gelişme artar. Düşük nemde de külleme ile kırmızı örümcek ve trips yoğunluğu artabilir.

Partenokarpi: Tozlanma ve döllenme olmaksızın tohumsuz meyve oluşumudur.

Hastalıklardan verticillium solgunluğu ve enginar virüsü verim kayıplarına yol açar. Enginar tüylü güvesi, yaprak galeri böceği, sümüklü böcekler ve salyangozlar genç yapraklar üzerinde beslenirler. Yaprak bitleri zarar oluştururlar.

Domates tohumları çekirdek evlerinin içerisinde değişik şekillerde veya kümelenmiş bir halde bulunur. Tohumların olum devrelerinde meyve içerisinde çimlenmelerini engelleyen hormonlar ile sarılıdır. Tohumlar beyazımtrak-kül renginde olup, üzerleri hafif tüylüdür. Tohumların %100 temiz olması, çimlenme gücününde %90-95 olması istenir. En düşük çimlenme gücü %75-80 olmalıdır. 1 g’da 300-350 adet tohum vardır. 1000 dane ağırlığı 2,7-3,3 g’dır. Tohumlar çimlenme güçlerini uygun koşullarda muhafaza edildiklerinde 5-6 yıl muhafaza ederler. En düşük çimlenme sıcaklığı 8-10°C, en yüksek ise 30-32°C’dir. Tohumlarda çimlenme denemeleri karanlıkta 15-25°C ve 14 gün süre ile yapılmalıdır.