BANKALARDA KREDİ YÖNETİMİ - Deneme Sınavı - 24

Finansal sistemin aktörleri; ödünç veren birimler olarak tanımlanan tasarruf sahipleri ve fon talep eden birimler olarak tanımlanan borçlulardır. Tasarruf sahipleri, bir ekonomide gelirleri tüketim harcamalarını aşan yurt
içinden ve yurt dışından bireyler, firmalar ve devletten oluşurken; borçluları oluşturanlar ise, tüketim harcamalarını finanse etmek isteyen bireyler, yatırım harcamalarını finanse etmek isteyen firmalar, kamu harcamalarını finanse etmek isteyen devletler ve yabancı yatırımcılardır.

Finansal sistemin bir ekonomide üstlendiği temel görev, fon fazlası olanlar ile (fon arz edenler) fon eksiği olanları (fon talep edenler) buluşturmaktır. Finansal sistemin bu temel görevinin dışında, sunduğu üç önemli hizmeti daha vardır. Bunlar riskin dağıtılması, likiditenin sağlanması ve finansal bilginin teminidir. Yatırım danışmanlığı ise finansal sistemin hizmetleri arasında yer almaz. Doğru cevap B'dir.

Fon arz edenlerle fon talebinde bulunan aktörlerin karşılaştığı pazarlar olarak tanımlanan finansal piyasalar; alış-verişin ilk elden olup olmaması, vade yapısı, mekân ve işlem  zamanı açısından dört grupta toplanır. Fon büyüklüğü ile ilgili bir grup yoktur. Doğru cevap C'dir.

Kredi ihtiyaç alanlarının belirlenmesi bankaların genel kredi politika unsurları arasında değildir.

Alış-verişe Göre Finansal Piyasalar: Birincil ve İkincil Piyasa Ayrımı
Birincil piyasalar, yeni ihraç edilen bir menkul kıymetin alıcısıyla ilk defa buluştuğu piyasalardır.

Kredi kullandırma bir seri işlemin yapılması sonrasında gerçekleşir. Müşteri tarafından kredi başvurusunun yapılmasıyla başlayan ve kredinin tasfiye edilmesine kadar geçen süreleri kapsayan işlemlerin tümüne kredilendirme süreci adı verilir.

Türk bankacılık sektörü, hizmet ağı ve istihdam açısından büyük ivme yakalamıştır. Türkiye’de 2002’den 2018’e kadar geçen sure zarfında, finans piyasasında finansal aracı olarak faaliyetini sürdüren banka sayısı 54’den 47’ye gerilemiş olsa da, hem şube hem de personel sayısında önemli bir gelişme yaşanmıştır.

Genel kredi sözleşmesi veya taahhütnamesi aşağıdaki konuları içermektedir:
• Kredinin toplam limiti,
• Bankanın krediye uygulayacağı faiz tahakkuk dönemi,
• Krediye tahakkuk ettirilecek faiz, komisyon, gider vergisi ve temerrüt faizi,
• Banka açıkça fesih ihbarında bulunmadığı sürece hesap veya hesapların kesilmesi halinde dahi, sözleşmenin yürürlükte kalacağı,
• Kredi borçlusunun ve kefillerinin kanuni ikametgâhları,
• Anlaşmazlık halinde yetkili olan mahkemeler.

Kredinin ödeneceği banka şubesi taahhütname konularında birisi değildir.

Dünyada ilk kez 1694 yılında İngiltere’de doğan merkez bankası kavramı, olgunluğa 1800’li yıllarda ulaşmıştır

5C kuralları sırasıyla; kapasite, sermaye, karakter, teminat ve ekonomik koşullardır. Firmanın kuruluş yılı bunlardan birisi değildir.

Türkiye’de bir merkez bankası kurulması fikri ilk kez 1923 yılında İzmir İktisat Kongresinde ileri sürülmüş, ancak resmen 3 Ekim 1931 tarihinde kurularak faaliyetine başlamıştır. Türkiye’de faaliyet gösteren merkez bankasının adı, Türkiye Cumhuriyet Merkez Bankası’dır (TCMB). Doğru cevap B'dir.

TCMB’nin temel görevi ise, fiyat istikrarını sağlamak ve enflasyonu kontrol altında tutmaktır. Doğru cevap C'dir.

Hizmet tanımını faizsiz bankacılık olarak yapan katılım bankaları, parayı ticarete doğrudan konu olan bir meta şeklinde görmeyen, onu ticarette mübadelenin yapılmasına imkân tanıyan bir araç olarak ele alan bir finansal aracı türüdür. Doğru cevap D'dir.

Nakdi krediler, bankalarda toplanan mevduatın belirli bir faiz ve komisyon karşılığında fon talep edenlere ödünç olarak verilmesidir. Senet karşılığı kredi, iskonto ve iştira senetleri, borçlu cari hesaplar ve diğer teminat karşılığı krediler nakdi kredilere birer örnektir Doğru cevap E'dir.

İlk başvuru sonrasında kredi talep eden firmalara bildirilen red cevaplarının en yaygın nedenleri aşağıdaki şekilde sıralanabilir:
• Kredi talep edenin hukuken borçlanma ehliyeti olmaması veya kredi talebinin firmanın yetkili organlarınca yapılmaması,
• Kredi isteğinin bankaca kabul edilebilir ekonomik bir nedene dayanmaması,
• Firmanın likidite durumunun borç ödemeye elverişli olmaması,
• Firmanın öz sermayesinin yetersiz olması,
• Borçlanma oranının yüksek olması,
• Fiktif(gerçek olmayan)işlemlerle firmanın kârlı ve öz sermayenin yüksek gösterilmesi,
• Firmanın geçmiş yıllar faaliyet sonuçlarının başarısız görülmesi,
• Firma yöneticilerinin yeterli bilgi ve beceriye sahip olmamaları.

Nitelik Açısından
Krediler nitelik açısından nakdi ve gayrinakdi krediler olmak üzere ikiye ayrılır.

Kanunun 51. maddesine göre kredi açma yetkisi yönetim kuruluna aittir. Yönetim kurulu; kredi açma, onay verme ve diğer idarî esaslara ilişkin politikaları oluşturmak, bunların uygulanmasını ve izlenmesini sağlamak ve gerekli tedbirleri almakla yükümlüdür.

MADDE 50: Dâhil olunan risk grubu ve mensuplara kredi kullandırma koşulları:
a. Yönetim kurulu üyelerine, genel müdüre, genel müdür yardımcılarına ve kredi açmaya yetkili mensuplarına; bunların eş ve velâyet altındaki çocuklarına; tek başlarına ya da birlikte sermayesinin yüzde yirmibeş veya fazlasına sahip oldukları ortaklıklara,
b. (a) bendinde sayılanlar dışında kalan mensupları ile bunların eş ve velâyeti altındaki çocuklarına,
c. Mensuplarının kurduğu veya bunlar için kurulan sandık, dernek, sendika veya vakıflara, Her ne şekil ve surette olursa olsun nakdî ve gayrinakdi kredi veremez, tahvil ya da benzeri menkul kıymetlerini satın alamazlar.

Kredi Garanti Fonu kefaleti, gerçek ve tüzel kişi kefaleti şahsi teminatlardır.

Kredi alanın sözleşme yükümlülüklerini yerine getirememe diğer bir ifadeyle anapara ve faiz ödemelerini tam olarak ya da zamanında yapamama olasılığını ifade eden kavram kredi riskidir.