BİZANS TARİHİ - Deneme Sınavı - 1

Erken Hıristiyanlık döneminde kiliseler, mezarlar, sivil ve resmi yapıları freskolar ile süslenmiştir. Bu döneme ait en eski örnek aynı zamanda Erken Hıristiyanlık dönemi mimarisinin de ilk örneği olarak tanımlanan Suriye’de Dura Evropos’taki ev kilisesinin vaftiz odasında bulunan Tevrat ve incil’den konuların işlendiği freskolardır.

Orta Bizans Dönemi’nde ikonoklast akımın son bulmasının ardından yoğun bir resimsel faaliyet başlamıştır. Bu dönem resim sanatının en önemli özelliklerinden birisi konuların düzenlenişinde hiyerarşik bir sistem uygulanmasıdır. Bu düzenlemeye göre kilisenin en yüksek kısmı olan kubbenin merkezinde genellikle İsa Pantakrator yani mutlak hâkim Tanrı’ya ayrılır. Bu tasvirlerde İsa kimi zaman başmeleklerle çevrilidir.

Başkentte kapalı yunan haçı planlı yapıların öncül örneği olan Nea Kilisesi aynı zamanda dönemin resim programına da öncülük eder.

Hıristiyanlığın ve Bizans sanatının en önemli figür ve simgesi olarak İsa’nın Bizans sikkeleri üzerinde resmedilmesi ilk kez II. İustinianos (685- 695/705-711) döneminde görülür. Fakat bu nokta da altını çizmek gerekir ki, İsa tasvirleri Geç Roma sikkelerinde de kullanılmıştır. Örneğin İmparator II. Teodosios’un (M.S.408-450) kızı Evdokia ve III. Valentinianus’un (M.S.422-462) evlilik töreni için basılan sikke üzerinde İsa tasviri görülmektedir. Ancak oldukça sınırlı basılmış bu tip sikkeler Bizans sikke tiplerini etkilememiştir.