BÜYÜK SELÇUKLU TARİHİ

Selçuklular tarih sahnesine, 11. yüzyılda çıkmışlardır.

Nizamiye medreselerinde öğrencilerin dört yıl eğitim gördükleri bilinmektedir.

İhyâu Ulûmi’d-Dîn isimli eser Gazzâlî'ye aittir.

Siyâsetnâme, Nizamülmülk tarafından yazılmıştır.

Arşimet Kanunundan faydalanarak mîzânü’l-gısse adını verdiği hidrostatik teraziyi icat eden Ebû Hâtim İsfizârî'dir.

Müntehe’l-İdrâk isimli eser, El-Harakî'ye aittir.

Kitabu Mîzâni’l-Hikme, Abdurrahman el-Hâzinî tarafından yazılmıştır.

Büyük Selçuklulardan günümüze ulaşan ilk mescit,  Isfahan Mescid-i Cuması'dır.

Büyük Selçuklu döneminden kalan en önemli ribat, Nişabur-Serahs arasında, 1114/5’te Sultan Tapar döneminde inşa edilen Ribat-ı Şerif’tir.

Gazzali. Cevap A'dır.

Gazzali. Cevap C'dir.

Nizamülmülk. Cevap Edir.

Ömer Hayyam. Cevap A'dır.

İsfizari. Cevap E'dir.

El haraki. Cevap E'dir.

El Hazini.

Nizamülmülk. Cevap B'dir.

Gazali. Cevap A'dır.

Ömer Hayyam. Cevap C'dir.

X. yüzyılın ortalarından XI. yüzyılın ortalarına doğru geçen zaman diliminde Selçuklular bozkır hayat tarzından, kültüründen cihan devletine, diğer bir deyişle imparatorluğa, yani yeni bir medeniyete doğru adım attılar. Onlar aslında dört önemli süreci birlikte yaşadılar: Müslüman olarak din değiştirdiler. Bozkırdan Horasan’a inerek yaşadıkları coğrafyayı değiştirdiler ve bununla birlikte yerleşik hayata adım attılar. Geldikleri bu topraklarda yürürlükte olan idarî tecrübeden, birikimden yararlandılar, gulam sistemini benimseyerek devleti idari olarak örgütlediler. Kısa sürede birlikte yaşanan bu hızlı dönüşüm, peşinden imparatorluğu ve medeniyeti getirdi.