ÇAĞDAŞ TÜRK ROMANI - Deneme Sınavı - 30

Müfide Ferit Tek (1892 - 1971), Şükûfe Nihal Başar (1896 - 1973), Halide Nusret Zorlutuna (1901 - 1983), Güzide Sabri Aygün (1886 - 1946); Cumhuriyet’in ilk döneminin kadın yazarlarıdır. Cumhuriyet Dönemi’nin bu ilk kadın yazarları Halide Edip Adıvar’ın devamı niteliğinde eser vermişlerdir. Müfide Ferit Tek (1892-1971), Aydemir (1918) isimli Turancı düşüncenin izlerini taşıyan romanıyla tanınmıştır. Doğru cevap B'dir.

Çalıkuşu, Reşat Nuri Güntekin’e ait bir eserdir.

Renksiz Istırap, Şükiife Nihal’in eserlerinden biridir.

Aliye adlı bir genç kızın içinde büyüttüğü bir aşk duygusu çevresinde gelişen olayları anlatan roman Samiha Ayverdi’ye aittir.

Gülün Babası adlı eser Sevinç Çokum’a ait değildir.

Alev Alatlı dönemin toplumcu gerçekçi eserler veren yazarı değildir.

Hoşça kal Umut Ayla Kutlu’ya ait eserdir.

Bu romanında kadın problemlerini ele alan yazar, kadının toplum ve çalışma hayatı içerisindeki yer almasını işler.

Halide Edip Adıvar (1882-1964) II.Meşrutiyet döneminde romanlarının kahramanlarını kadınlar arasından seçen, toplumun sosyal ve kültürel problemlerine bir kadın dikkatiyle yönelen romanlar yazmıştır.

Müfide Ferit Tek Rusya’da esaret altında yaşayan Türkler’in siyasal ve sosyal problemlerini ortaya koymuştur. Anadolu dışındaki Türkler’i kucaklamak arzusu söz konusudur. Bu arada kadının toplum içindeki sorumluluğuna da değinmektedir.

Aynı zamanda romanlarının sonunda mutlaka bir mesaj veren, daha çok tasavvuf düşüncesinde kurgu yapan ve milli edebiyat akımı içinde sayıla Türk kadın roman yazarı Samiha Ayverdi’dir.

Nazan Bekiroğlu, Samiha Ayverdi, Safiye Erol, Emine Işınsu, Sevinç Çokum, Fatma Karabıyık Barbarosoğlu milli edebiyat akımı içinde değerlendirilen yazarlardır.

Gazete çevresindeki etkinlikleri ile tanınan Suat derviş (1905-1972), yazıları ve romanlarıyla toplumcu edebiyatın öncülerinden olmuştur. Romanlarının büyük bölümü tefrika halinde kalmıştır. Suat Derviş önceleri popülist, sonraları ise toplumcu-gerçekçi tarzda eserler vermiştir.

Adalet Ağaoğlu 1950’li yıllarda itibaren Türk toplumundaki sosyal değişimleri kadını merkeze alarak anlatmıştır. Romanlarında klasik anlatım dilinin dışına çıkar. İç monolog gibi tekniklerle yazar. Bağımsız iç konuşma metodu Berna Moran’ın deyimidir.

Ayşe Kulin’in “Adı Aylin”, kökleri Giritli Mustafa Naili Paşa’ya adar uzanan bir ailenin kızı olan Aylin Devrimel’in prenseslikten ABD ordusundaki albaylık görevine uzanan fırtınalı hayatını konu alır. “Füreya” ise ilk kadın seramik sanatçısı Füreya’nın macera dolu hayatını anlatmaktadır. Türkan Saylan’ı konu aldığı “Türkan” adlı romanı 2009 yılında yazılmıştır.

Kadın yazarlar feminizmle alakalı olarak sendikal hak arayışıyla ilgili konulara girmemişlerdir.

Semiha Ayverdi 1950’li yılların yazarıdır.

Samiha Ayverdi, Safiye Erol, Emine Işınsu, Sevinç Çokum, Nazan Bekiroğlu ve Fatma Karabıyık I. gruba; Suat Derviş, Afet Ilgaz, Sevgi Soysal ve Füruzan Tekil de II. gruba ait yazarlar.

Önceleri popülist çizgide yazan Suat Derviş sonradan toplumcu-gerçekçi çizgiye yönelir.

Kadın yazar kimliğiyle kendini gösteren Leyla Erbil (1931-2013 ) tüm romanlarında tabuları yıkan bir düşünce ile okuyucunun karşısına çıkar. İlk romanı Tuhaf Bir Kadın’da (1971) kadının toplumdaki yerini sorgular. Karanlığın Günü’nde (1985), bir kadın dikkatiyle kuşağının yaşadığı acılı ve sıkıntılı dönemi romanlaştırır. Mektup Aşkları (1988), mektuplardan oluşan farklı bir roman denemesidir. Burada da cinsellikten uzakta, kirlenmemiş bir aşkın saf gerçekliğini dikkatlere sunar. Cüce’de (2001) ise yaşamış olduğu olayların acı ve ironik eleştirisini yapar.