ÇOCUKLARI TANIMA VE DEĞERLENDİRME - Deneme Sınavı - 15

Odak grup görüşmesi, küçük bir grup katılımcıyla belirli bir konu üzerine ger ekleştirilen görüşmedir. Görüşmeci belli sorular sorarak katılımcı gruptaki bireylerden cevapları toplar. Katılımcı grubu genellikle 4 ile 6 kişiden oluşur. 

Görüşme süreci bir ile iki saat arasında zaman alır. Açık uçlu sorular sorulur. Grupla aynı anda görüşülür. Tüm katılımcıların her konuda uzlaşması gerekmez.

Odak grup görüşme türünün önemli bir sınırlılığı, elde edilen verilerin genelleştirilememesidir. IV. madde yanlıştır.

Ses kaydının deşifre edilmesi görüşmenin gerçekleşip, kaydedilip, tamamlandıktan sonra ses kaydının çözümlenmesidir.

Verinin doğrulaması: Nitel araştırmalarda doğrulama işleminin karşılığı nicel araştırmalardaki geçerlik, güvenirlik ve genelleştirilebilme kavramlarıyla açıklanabilir.

Elde edilen verilerin incelenen konuyu ne kadar yansıttığı, ne kadar tutarlı olduğu ve bu araştırma dışında başka hangi durumlarda kullanılabileceği bu başlık altında incelenir.

Görüşme türleri belli sınıflara ayrılarak incelenmektedir. Görüşmeler genellikle görüşmenin amacına, görüşmeye katılanların sayısına, kapsanacak konuların derinliği ve  eşitliliğine, görüşme yapılacak kişilere, her bir katılımcıya ayrılacak süre ve oturum sayısına ve görüşmenin ne oranda yapılandırıldığına göre sınıflandırılmaktadır.

Yapılandırılmamış görüşme bazı araştırmacılar tarafından informal söyleşi ya da etnografik görüşme olarak da isimlendirilmektedir. Bu görüşme türü genellikle görüşmeciye büyük bir esneklik ve hareket serbestliği imkanı tanır. Ayrıca doğal ortamda gerçekleştirilen gözlemler sırasında kendiliğinden ve anlık olarak gelişen bir görüşme türüdür.

Çocuklarla görüşme yapabilmek için görüşmecinin, çocukların nasıl düşündükleri ve iletişim kurdukları konusunda temel bilgiye sahip olması gereklidir.  Çocukların düşünceleri, bilişsel, dilsel ve duygusal gelişimlerine bağlıdır. Bundan dolayı görüşmeci çocuklarla görüşme yaparken onların bilişsel, dilsel, duygusal ve psikososyal gelişimleri dikkate alınarak sorular hazırlamalıdır.

Çocuklarla görüşme yaparken görüşme amacı çocuğa anlatılmalıdır. III.madde yanlıştır.

III. madde görüşmenin güçlü yanıdır.

Tanıma, bir nesne ya da özelliği, tanımlama ve çözümlemelere elverecek biçimde başkalarından ayırabilme durumu olarak tanımlanabilir. Bireyi tanıma ise bireyin hangi özelliklere, ne derece sahip olduğunu bilmektir. Örneğin ilkokula yeni başlayan bir öğrencinin kalem tutma becerisini belirlemek amacıyla öğretmenin öğrenciyi gözlemesi bir tanıma etkinliğidir.

Değerlendirme karar verme, yargıda bulunma, bir hüküm verme sürecidir. Değerlendirme, yapılan ölçme sonucunda elde edilen sonuçların bir ölçütle karşılaştırılarak elde edilen ölçümün değeri hakkında karar verme işlemidir. Bu bağlamda ölçme, değerlendirmenin ön koşuludur. Bir başka deyişle ölçme yapılmadan herhangi bir değerlendirme yapılamaz. Örneğin, Türkçe dersininin sınavından alınan puanın, dersin geçme barajıyla karşılaştırılarak öğrencinin dersten geçip geçemediğine, başarılı ya da başarısız olup olmadığına karar verme işi bir değerlendirmedir.

Değerlendirme karar verme, yargıda bulunma, bir hüküm verme sürecidir. Değerlendirme, yapılan ölçme sonucunda elde edilen sonuçların bir ölçütle karşılaştırılarak elde edilen ölçümün değeri hakkında karar verme işlemidir. Bu bağlamda ölçme, değerlendirmenin ön koşuludur. Bir başka deyişle ölçme yapılmadan herhangi bir değerlendirme yapılamaz. Örneğin, Türkçe dersininin sınavından alınan puanın, dersin geçme barajıyla karşılaştırılarak öğrencinin dersten geçip geçemediğine, başarılı ya da başarısız olup olmadığına karar verme işi bir değerlendirmedir.

Bireyi tanınmanın en önemli amacı, onun gelişimine ve çevresine uyum gösterebilmesine yardımcı olmaktır. Bireyin bulunduğu eğitim ortamlarından gerektiği biçimde ve yeterli düzeyde yararlanabilmesi için de bireyi tanımak gerekmektedir. Bu, hem birey hem de bireye yardım etemeye çalışan herkes için kolaylaştırıcı bir durumdur. Çünkü her birey kendine özgü özellikleri olan, biricik ve eşi bulunmayan bir varlıktır. Bu nedenle her çocuğun kendine özgü gelişim düzeyi, gereksinimleri, sorunları, istek ve beklentileri olduğu gibi üstün ve sınırlı yönleri de vardır.

Okul öncesi dönemde çocukları tanımak, değerlendirmek ve eğitim öğretim sürecini buna göre şekillendirmek oldukça geniş ve kapsamlı bir süreçtir. Bu sürecin en önemli parçalarından biri de öğretmendir. Çünkü öğretmen öğrenme-öğretme sürecinin planlayıcısı, uygulayıcısı ve değerlendiricisidir. Bu nedenle uygulanacak eğitim programının niteliği kadar bu programı uygulayacak öğretmenin niteliği de önemlidir. Bu süreçte öğretmen çocuğun gelişimsel özelliklerini ve bireysel farklılıklarını bilirse öğrenme deneyimlerini bu yönde planlayabilir, materyalleri gereksinimlerine göre seçebilir ve elde ettiği sonuçlara göre de programı tekrar yapılandırma şansı bulabilir

Çocukları tanımanın eğitim öğretimin niteliği bakımından birçok yansımasının olma- sı doğaldır. Bu nedenle çocukları tanımanın bazı yararları vardır (MEB, 2013a):

Çocukların gelişimsel özelliklerinin bilinmesi, yardıma ihtiyaç duydukları alanların ve güçlü yönlerinin tespit edilmesini sağlar.

Çocukların ihtiyaçlarını karşılayacak etkili ve kaliteli eğitim programlarının oluşturulmasını sağlar.

Çocukların özelliklerine uygun öğrenme yöntem, teknik ve araçlarının seçilmesi ve böylece etkili ve kaliteli öğrenme ortamlarının düzenlenmesine temel oluşturur.

Çocukların güçlü yönlerinin ve gelişmeye açık özel gereksinmelerinin erken yaşlarda fark edilerek desteklenmesini ve yönlendirilmesini sağlar.

Çocukların kendi kendilerini tanımalarına fırsat yaratarak bireysel ve sosyal farkındalıklarını geliştirir.

Çocukların gelişimlerindeki ilerleme ya da sapmaları ölçmeyi sağlar. Böylece çocuk hakkında bir profesyonel olarak aileleri bilgilendirmede güvenilir bir rehberlik hizmeti vermek mümkün olur.

Bireyin tanınması gereken özellikleri üç ana başlıkta toplanmaktadır. Bunlar; bireyin fiziksel ve biyolojik özellikleri, davranışsal özellikleri ve sosyo-kültürel ve ekonomik koşullarıdır (Yeşilyaprak, 2002).

Bireylerin fiziksel ve biyolojik gelişim hızları ve özellikleri birbirinden farklıdır. Bireyin boyu, kilosu, saç, göz ve ten rengi, cinsiyeti, beden biçimi gibi özellikleri, beden yapısındaki farklılıklar olarak açıklanmaktadır.

Bireylerin davranışlarının farklı olmasına neden olan bazı özelliklerin varlığından söz edilebilir. Bireylerin davranışsal özelliklerini belirleyen etmeler arasında ilgi ve yetenekleri; kişilik özellikleri; bilgi, beceri, başarı ve uyumları; duygusal durumları; alışkanlıkları ve arkadaş ilişkileri ile benlik algıları gibi durumlar sayılabilir. Bunların özellikle yaşamın başlangıç noktası sayılabilecek erken çocukluk döneminde daha da önemli olduğu söylenebilir.

Organizmanın herhangi bir gereksinimi gidermek için belli bir yönde etkinlik göstermesi eğilimi güdü olarak tanımlanmaktadır. Güdüler istenen ya da istenmeyen davranışların gerçekleşip gerçekleşmemesinin temel belirleyicilerindendir. Eğitim öğretim ortamlarındaki her bireyin güdülenmişlik düzeyi birbirinden farklıdır. Bireylerin öğrenme öğretme süreçlerindeki güdülenme düzeyleri arttıkça, sürece katılım ve başarı düzeylerinin de arttığı görülmektedir. Erken çocukluk döneminde, temelde ebeveynlerden ayrılma korkusunun yarattığı bir güdünlenme sorununun yaşanma olasılığı fazladır. Bu süreçte gerçekleştirilecek olumlu öğrenme yaşantılarının bu tür sorunlarla baş etmek için başvurulabilecek etkin bir yol olduğu söylenebilir.

Formal değerlendirme, standart değerlendirme, geleneksel değerlendirme ya da nesnel değerlendirme gibi kavramlarla da ifade edilmektedir (Özyenginer, 2006). Formal değerlendirme, öğrencilerin çeşitli alanlardaki (örneğin; bilişsel beceriler, duygusal gelişim, vb.) durumlarının, aynı yaş grubundaki diğer bireylere kıyasla nasıl olduğunu belirlemek amacıyla gerçekleştirilir. Formal değerlendirme sonuçları, engeli tanılamaya ve eğitim or- tamına yerleştirmeye yarayan bir değerlendirmedir. Bir başka ifadeyle çocuğu tanımaya ve eğitim ortamına yerleştirmeye hizmet eden formal değerlendirme, çocukların farklı gelişim alanlarındaki durumlarının kendi yaş grubundaki diğer çocuklarla karşılaştırıldığında nasıl olduğunu belirlemeyi amaçlamaktadır (Kırcaali İftar, 1998). Bu yönüyle formal değerlendirmede bireyin ölçülen öz becerilerinin bağımsız olarak değil, aynı yaş grubundaki diğer bireylerin becerileri dikkate alınarak yapılan karşılaştırmalı bir değerlendirme söz konusudur.

Çocuk, 0-18 yaş aralığındaki her birey, belli bir işte yeteri kadar deneyimi ve yeteneği olmayan kimse.

Araştırma, bir takım olguların ortaya çıkarılması için bilgilerin aranması ya da bu amaçla yapılan her türlü sistemli çalışmayı içeren inceleme. Kısaca araştırma sistematik sorgulama.