FİLM VE VİDEO KÜLTÜRÜ

Üç boyutlu filmler açısından Japonya en büyük uluslararası pazar olarak dikkati çekmekte ardından da Britanya gelmek­tedir.

Hollywood, yalnızca filmlerin çekildiği belirli bir mekân olmaktan çok, her za­man bir ruh hali, milyonlar tarafından paylaşılan kurmacaların tasarlandığı bir “rüya fabrikası” olarak da anılabilir.

Hollywood sinemasının klasik döneminde yapılan filmlerde etkili olan anlatı tar­zı “klasik anlatı” ya da “klasik Hollywood anlatısı” olarak anılır. Bu anlatı biçimi, dünyanın başka coğrfayalarındaki anaakım sinemalar üzerinde de etkili olmuştur. Kökleri Aristoteles’in Poetika’sına kadar götürülebilecek olan klasik anlatının te­mel esin kaynakları arasında sessiz dönemin Amerikan ve Avrupa sinemaları ile 19. Yüzyıl melodram tiyatrosu bulunmaktadır.

‘Sanat sineması’, genellikle anaakım sinema dışında kalan, filmsel anlatı ve sinemanın biçimsel araçları çerçevesinde deneysel ve yenilikçi yapımlara işaret eden bir kavramdır.

Genç seyirciyi hedef­leyen ve pahalı yapım özelliklerine sahip, ilk örneği Jean­Jac­ques Beineix’in Diva filmi olan “bakı­şın sineması” (“Cinéma du look”) ya da “yeni Fransız yeni dalgası” arasında Beineix’in Betty Blue (1986), Luc Besson’un Metro (Subway, 1985) ve Nikita (1990), Leos Carax’ın Kö­tü Kan (Mauvais Sang, 1986) adlı filmleri yer alır.

İspan­yol filmleri İspanyol yaşamının çeşitliliğini, rengini, kösnüllüğünü yakalamaya ve bütün bunları özgürce aktarmaya başladı. Artan mali sıkıntılara, video patlaması­na ve Hollywood filmlerinin rekabetine karşın İspanyol sineması seksenlerden iti­baren Belle Epoque, 1992) gibi filmler, Antonio Banderas, Penelope Cruz,  Javier Bardem gibi oyuncular uluslararası ilgi topladılar. Başta Pedro Almodovar olmak üzere, Julio Medem, Alejandro Amenabar ve Fernando Leon de Aranoa gibi ye­ni kuşak yönetmenler sayesinde Avrupa’nın ses getiren sinemalarından biri oldu.

Wolfgang Becker, 2003 yapımı Elveda Lenin filminde Doğu Almanya’nın yıkılması ile sosyalizme inanan insanların hayallerinin yıkılışına dikkat çeker, dünyadaki politik sistemlere eleştiri getirir.

‘Nollywood’ olarak da anılan Ni­jerya’daki yeni sinema endüstrisi yılda 1000 video-­film üretmektedir Video film­lerin her birinin maliyeti 10 bin ile 15 bin dolar arasındadır ve genellikle bir ayda çekilmektedirler. Her biri üç dolar karşılığında seyriciye ulaşan bu filmler çok kısa bir süre içinde 20 binden fazla satılmaktadır.

Hindistan’ın 1947’de kazandığı bağımsızlığı takiben, 1950’ler ve 1960’larda Hint sineması “Altın Çağ”ını yaşamış, kendi iç pazarında ve komşu ülke pazar­larındaki üstün konumunu her zaman korumuştur. 1990’lardan itibaren, Holl­ywood filmleriyle rekabette büyük bütçeli, gösterişli, şarkılı ve danslı, Bollywood usulü yapılmış romantik filmler önemli bir işlev üstlenmiştir.

Japonya

Rüya Fabrikası

Poetika

I,III

Ateş Arabaları

I,II

II,III

Romanya

Latin Amerika

I,II ve III

Hollywood, yalnızca filmlerin çekildiği belirli bir mekân olmaktan çok, her zaman bir ruh hali, milyonlar tarafından paylaşılan kurmacaların tasarlandığı bir “rüya fabrikası” olarak da anılabilir.