GELİŞMEKTE OLAN ÜLKELERDE SİYASET - Deneme Sınavı - 4

Siyasal gelişmişlik.  Cevap A'dır.

Sosyal gelişmişlik. Cevap C'dir.

Üçüncü dünya. Cevap E'dir.

G7.Cevap B'dir.

İlk dalga emperyalizm. Cevap D'dir.

Merkantilizm. Cevap D'dir.

Dekolonizasyon. Cevap D'dir.

Monroe

Bağlantısızlar Hareketi

Küreselleşme

Brezilya

Karadeniz Ekonomik İşbirliği Örgütü

Legassick’in (1995:44) de belirttiği gibi, temelleri Anglo-Boer Savaşı’ndan sonra atılmaya başlanan Apartheid rejimi, Güney Afrika Birliği’nin kurulmasından hemen sonra ırk ayrımcılığıyla kendini göstermeye başlamıştı.

1911 yılında yasalaşan Yerliler Arazi Kanunu’na tepki olarak siyahlar arasında doğan muhalefet, Afrika’daki en uzun soluklu bağımsızlık hareketinin dogmasına yol açtı. İlk başlarda Güney Afrika Yerli Ulusal Kongresi olarak adlandırılan bu örgüt 8 Ocak 1912 tarihinde Bloemfontain’de bir kaç yüz kişilik eğitimli siyahın önderliğinde kuruldu. Kurucu Başkanlığına Amerika’da okumuş olup öğretmenlik ve papazlık yapan John L. Dube, Mali İşler Başkanlığına ise Colombia ve Oxford üniversitelerinde hukuk eğitimi görmüş olan Pixley Ka Isaka Seme seçildi (Dunton, 2003:555). Bir yazar ve gazeteci olan Solomon T. Plaatje’nin Genel Sekreterliğine seçildiği Güney Afrika Yerli Ulusal Kongresi, 1923 yılında adını Afrika Ulusal Kongresi olarak değiştirdi (Walshe, 1973:9)

D.F. Malan liderliğindeki Ulusal Partinin 1950’lerdeki idaresi daha çok ‘apartheid’in mimarı’ olarak nitelendirilen Hendrik Vorwoerd’un D.F. Malan’ın yerine başbakan olmasından önce bir hazırlık dönemi özelliğini taşır. Bu dönem apartheid için gerekli yasaların çıkarıldığı fakat tam olarak uygulanmadığı bir dönemdir. Apartheid sisteminin asıl uygulaması Verwoerd’la beraber gelecektir. Apartheid’in temellerinin atıldığı Malan dönemi aynı zamanda anti-apartheid hareketlerin temellerinin de atıldığı bir dönemdir.

Daha çok yasalarla uygulanan apartheid sistemi, 1950’lerdeki yapılan bir dizi düzenlemeyle resmî devlet politikası olmuştur.

Siyah Bilinçlenme Hareketi (Black Consciousness Movement) olarak adlandırılan Biko’nun siyasi hareketi ve başkanlığını yaptığı SASO özellikle öğrenciler arasında taraftar buldu ve kısa bir sürede yaygınlaştı. Üye sayısı bir anda binleri bulurken SASO, özellikle siyahların kendi kendilerini ayakta tutabileceği ekonomik ve sosyal projeler üretip siyah halkta yeni bir bilinç uyandırmaya çalıştı. Bu çerçevede özellikle kırsal bölgelerde birçok sağlık ocağı açıp halkı bilinçlendirmek için toplantılar düzenlediler. Kısa sürede yaygınlaşan bu öğrenci hareketi 1972 yılında Siyah Halklar Kongresi (Black Peoples’ Convention-BPC) adı altında yeni bir örgüt kurarak siyasi faaliyetlere girişti (Gerhart, 1978:289).

Güney Afrika’daki ilk demokratik seçimler 27 Nisan 1994’te gerçekleştirildi ve seçim sonuçları da 6 Mayıs 1994’te açıklandı. Buna göre, oyların %62,6’sını alan Afrika Ulusal Kongresi (ANC) seçimden zaferle çıktı. Yedi partinin meclise girdiği 1994 seçimlerinde %5’ten fazla oy alan her parti kurulacak olan Ulusal Birlik Hükûmetinde (Government of National Unity-GNU) yer almaya hak kazanıyordu. Özgür bir ortamda gecen Güney Afrika’nin ilk demokratik seçimleri sonucunda Nelson Mandela 9 Mayıs 1994’te oy birliğiyle Güney Afrika’nin ilk siyahi devlet başkanı seçildi. Thabo Mbeki ve Apartheid rejiminin son devlet başkanı FW De Klerk ise devlet başkan yardımcılığına getirildiler.

Güney Afrika’da bugün hala geçmişten devralınan adaletsiz gelir dağılımının izlerini bütün çıplaklığıyla görmek mümkündür. Ülkedeki gelir dağılımı hâlâ beyazların yararına çalışmaktadır. Her ne kadar ANC 1994 yılında iktidara geldikten sonra ‘Pozitif Ayrımcılık’ (Affirmative Action) ve ‘Siyahların Ekonomik Kalkınması’ (Black Economic Empowement-BEE) gibi bazı düzenlemelerle ekonomik gelir dağılımına müdahale etse de durum hâlâ eski hâlini korumaktadır.

teknolojik