GENEL BİYOLOJİ

Çevresel koşullardaki tüm değişimlere rağmen, canlıların iç ortamının belirli sınırlar içerisinde değişmeden kalması olayına homeostazi adı verilir.

Hücre içerisinde yer alan bir organel olan mitokondri, hücreye ihtiyaç duyduğu enerjiyi sağlama görevi üstlenir.

Elementler, sadece bir çeşit atomdan oluşan maddelerdir, başka maddelere parçalanamaz.

İyonik Bağlar, elektron alışverişi sonucu oluşan bağlardır. Elektron alan ve elektron veren atom/moleküller arasında oluşan bağlardır.

Su molekülleri, sahip oldukları polar yapı nedeniyle birbirini çeker. Buna kohezyon adı verilir. Özellikle bitkilerde suyun iletim demetlerinde yukarı taşınmasında etkilidir.

Prokaryotik Hücre, Genetik materyali (DNA), zarla çevrili çekirdek içinde olmayıp hücre sitoplazmasında serbest hâlde bulunan hücrelerdir. Bu nedenle pro (ön-erken) karyot (çekirdek) hücre adını alırlar.

Bir iyonun hücre zarından hangi yöne doğru hareket edeceğini belirleyen, hücre içi ve dışı arasındaki iyon konsantrasyonu ve elektrik yükü farkına elektrokimyasal gradient adı verilir.

Endoplazmik Retikulum (ER), ökaryotik hücrenin elektron mikroskop görüntülerinde sitoplazmada bir ağ gibi yayılmış hâlde gözlenen organeldir.

Enzimler, canlı sistemlerde biyolojik katalizör olarak görev yapan protein yapılardır.

Aktif bölgeye tutunmak için substrat ile rekabet eden, inhibitör bir madde enzim aktivitesini engelleyebilir (inhibe edebilir), bu olaya rekabetçi inhibisyon adı verilir.

Canlılar,hücrelerdenmeydanagelirken, cansızlarhücreselbiryapıgöstermezler. En küçüğünden en büyüğüne kadar tüm canlılar organize bir yapıya sahiptir. Hücre de, bu organizasyonel yapının en temel bileşenidir. Hücre, aynı zamanda moleküler ve biyokimyasal bir organizasyondur. Bu organizasyonun her bir bileşeni de özgün bir işleve sahiptir. Örneğin, hücre içerisinde yer alan bir organel olan mitokondri, hücreye ihtiyaç duyduğu enerjiyi sağlama görevi üstlenir. •Canlılarkendilerineözgübirmetabolizmaya sahiptir. Bu metabolizma faaliyetlerini yürütebilmek için de besin ve enerjiye gereksinim duyarlar. Enerjiyi dışarıdan alır, dönüştürür ve kullanırlar. Bu hâliyle açıksistemler olarak nitelendirilirler. •Hercanlıözelbirkimyasaldizilimesahiptir. Kalıtım materyali olarak DNA ya da RNA (virüsler) içerir. Bu materyalleri sayesinde yaşamsal faaliyetlerini etkin bir şekilde sürdürebilir, büyüme gelişmeyi kontrol edebilir. Kalıtım materyallerini çoğaltabilir, karmaşık molekülleri üretebilir ve nihayet kendisini de çoğaltabilir (üreme). Bu özellikler, cansızlarda bulunmaz. •Canlılar,çevrelerindengelenuyartılaracevapverirler. Bu cevaplar genellikle hareketle sonuçlanır, bu hareket hayvansal organizmalarda çok daha net bir şekilde ortaya Canlı Kimyası ve Hücre karken, özellikle kök sistemi ile sabit hâlde bulunan bitkisel organizmalarda bu hareket sınırlı bir şekilde gerçekleşmektedir. Cansızlar hareket etmezler. •Tümcanlılarüremeyeteneğinesahiptir.Her canlı ya da canlı sistemin organizasyonu belli bir süre sonra sona erer (ölüm). Bu nedenle canlılar neslini devam ettirebilmek için üremek zorundadırlar. Böylelikle kendine benzer bireyleri oluştururlar. Cansızlar üreme yeteneğine sahip değildir. •Hercanlınınbiriçdengesi(homeostazi) vardır. Cansızlar böyle bir düzenlemeye sahip değildir. •Canlılaradaptasyonyeteneğinesahiptir. Yaşadığı çevreye uyum sağlayarak, yaşam şansını arttırır. Cansızlar değişmez, adapte olmaz, farklılaşmaz.

Çevresel koşullardaki tüm değişimlere rağmen, canlıların iç ortamının belirli sınırlar içerisinde değişmeden kalması olayına homeostazi adı verilir.

Elektron alışverişi sonucu oluşan bağlardır. Elektron alan ve elektron veren atom/moleküller arasında oluşan bağlara iyonik bağlar ismi verilmektedir.

Organik bileşiklerden olan karbonhidratların monomerlerini birbirine bağlayan glikozid bağı, amino asitleri birleştirerek proteinlerin oluşumunu sağlayan peptid bağları, yağ monomerlerini birbirine bağlayan ester bağları ve nükleik asitleri birbirine bağlayan fosfodiester bağları hep kovalent bağlardır

Su molekülleri, sahip oldukları polar yapı nedeniyle birbirini çeker. Buna kohezyon adı verilir. Özellikle bitkilerde suyun iletim demetlerinde yukarı taşınmasında etkilidir. Yine kohezyon kuvveti sayesinde su yüzeyinde bir gerilim oluşur ki bu da yüzey gerilimi olarak bilinir. Bazı canlılar suyun yüzey gerilimini kullanarak, su yüzeyinde hareket edebilir.