GENEL EKONOMİ

Sessiz büyüme, bir yandan ekonomi büyürken diğer yandan hak ve özgürlüklerin kötüleştiği durumu gösterir.

Üretim imkanları eğrisinin altındaki bir noktada bulunmak eksik istihdamı gösterir. Ekonomi eksik istihdamda iken talep artışı nedeniyle ortaya çıkan kapasite kullanım oranındaki artıştır

Bir ülkede üretim faktörlerinin tam ve etkin kullanılması sonucu üretilebilecek mal ve hizmet miktarı potansiyel GSYİH olarak tanımlanır. Üretim imkanları eğrisi, sahip olunan kaynakların tam ve etkin kullanılması durumunda üretilebilecek mal bileşenlerini temsil ettiğinden, Potansiyel GSYİH üretim imkanları eğrisi ile ifade edilebilir.

70/2=35 yıl sonra iki katı olur.

35+35=70 yıl sonra dört katı olur.

Fizyokratlara göre ekonomik büyüme tarımsal ürün artışına bağlıdır.

Thomas R. Malthus, ekonomik büyüme ile ilgili olarak nüfus teorisini geliştirmiştir.

Bir insan yaşamını sürdürecek asgari refah düzeyini elde edememiş ise bu durum mutlak yoksulluk olarak nitelendirilir. Mutlak yoksullukta insanlar, gıda, giyinme ve barınma gibi en temel ihtiyaçlarını karşılayamaz durumdadırlar.

İktisadi olgunluk aşaması: Tasarrufların yatırımlara dönüştürüldüğü aşamadır.

Harekete geçiş aşaması: Ülke GSMH’si içinde tasarruflar belli bir paya sahip olmaktadır.

Hazırlık aşaması: Büyümenin belirleyicileri ülkede hakim olmaya başlamıştır.

Çok yüksek insani gelişim= 0,900-1,000

Bu nedenle bu ülke çok yüksek insani gelişimin yaşanmış olduğu bir ülkedir

Az gelişmiş ve gelişmekte olan ülkelerde hızlı nüfus artışı, yetersiz insan kaynağı, doğal kaynakların yetersizliği, yetersiz sermaye birikimi ve mali kurumlar gibi kalkınmayı engelleyen faktörler vardır.

R. Harris-M. P. Todaro modellerini kırsal ve kentsel işsizlik üzerine inşa etmişlerdir.

Harris-Todaro Modeli düal kalkınma modellerinden biridir

Kalkınmanın ölçülmesi konusunda en çok kullanılan kriterler, ülkelerin kişi başına gelir düzeyleri ve insani gelişmişlik endeksidir (HDI).
Kişi başına gelir düzeyi, ülkelerin kalkınma düzeylerinin karşılaştırılmasında sıkça kullanılan temel bir ölçüt olsa da bazı açılardan eksik yönleri
söz konusudur.
Birincisi, bu ölçüt gelir dağılımı hakkında bilgi vermemektedir. Bir ülkede kişi başına gelir düzeyinin yüksek olması o toplumdaki her bireyin yüksek bir refaha sahip olduğunu göstermez.  Kişi başına  Ekonomik Büyüme ve Kalkınma
gelir düzeyi ölçütünün anlamlı olabilmesi için gelirin adil dağılmış olması gerekir.
İkincisi, kişi başına gelir düzeyi, bir toplumdaki sosyal, siyasal, kültürel ve teknolojik ilerlemeleri değerlendiremez. Yani kalkınmanın boyutları hakkında bilgi veremez. Üçüncüsü, kişi başına gelir düzeyi, bir toplumdaki çalışma koşullarının nasıl olduğu veya toplumun hangi şartlarda yaşadığı konusunda fikir veremez. Zira, gelir düzeyi yüksek bir toplumda çalışma şartları oldukça kötü, yaşam kalitesi bir o kadar düşük olabilir. Kısacası, bir toplumun modernliğini, yaşam kalitesini, ulaştığı teknolojiyi ve de siyasi istikrarını rakamlarla anlatmak veya anlamaya çalışmak çok rasyonel bir yaklaşım değildir. Şöyle düşünün; hiç görmediğiniz bir ülkeye gittiğinizde o ülkenin gelişmişlik düzeyini gördüklerinizle mi yoksa kişi başına üretim rakamları ile mi daha iyi anlayabilirsiniz? Çok muhtemel ki gördüğünüz yollar, binalar, insanların yaşam tarzı gibi gözle görebileceğiniz şeylerle bir kanaate varabilirsiniz.