GÖRÜŞME TEKNİKLERİ - Deneme Sınavı - 1

Başvuranın anlatımları ve davranışları kendi içinde tutarlı olmalıdır.

Çocuklarla yapılan çalışmalar sosyal hizmetin en eski uygulama alanını oluşturur. Ailenin koruyucu özelliğinden bir şekilde yararlanamayan çocuklara yönelik yerleştirme çabaları sosyal hizmet alanındaki ilk uygulamalardır. Çocuklarla çalışmak, sosyal çalışmacıların olağan işleri arasında yer alır. Son yıllarda erken eğitim ve müdahale anlayışının yaygınlaşması nedeniyle daha küçük yaş çocuklarıyla çalışmak da gündemdedir. Çocuklarla çalışan bir sosyal hizmet görüşmecisi çocuğun bir sonsuzluk uzantısı ve başlı
başına bir birey olduğu gerçeğini aklından çıkartmamalıdır. Bu gerçek, görüşmecinin tüm uygulamalarının arkasındaki inancı oluşturmalıdır. Dolayısıyla verilen maddelerdeki ifadelerin hepsi doğru olup, doğru cevap E seçeneğidir.

Çocuk görüşmelerinde de yetişkin görüşmelerinde olduğu gibi profesyonel yardım ilişkisi kurulmalıdır. İlk görüşmede samimi, güler yüzlü olmak, çocuğu selamlamak ve
günlük hayattan konuşmak basit görünse de oldukça kritik ilişki davranışlarıdır. Bununla birlikte, empatik olmak, açık ve basit bir dil kullanmak ve çocuğa seçenekler sunmak gerekir. Bu nedenle, verilen maddelerdeki ifadelerin hepsi doğrudur. Dolayısıyla doğru cevap E seçeneğidir.

Ergenle gerçekleştirilen ilk görüşmeyi uzun tutmamakta yarar vardır. Zaten çoğu zaman istemeyerek görüşmeye gelen ergen, görüşme ortamında uzun kalmaktan sıkılacak ve negatif tutum sergileme olasılığı artacaktır. Ergenler duygularını uçlarda yaşamaya ve ifade etmeye açıktırlar. Örneğin, sevgilisinden ayrılan bir ergen, bunu dünyanın sonuymuş gibi algılayıp ciddi depresyon söylemlerinde bulunabilir. Ergenin bu ifadesi doğru olabilir, ancak görüşmeci ergenin ifade ettiği uç duyguları her zaman ciddi bir sorun gibi değerlendirmemelidir. Karar için daha ayrıntılı ve uzun görüşmelere ihtiyaç olabilir. Aileleriyle görüşürken de mümkünse ergeni odadan çıkartmamakta fayda vardır. Dolayısıyla verilen ifadelerin hepsi doğru olup doğru cevap E seçeneğidir.

Verilen ifadelerden yalnız I. ifae doğru olup doğru seçenek A'dır.

İletişimsel azınlık, iletişim kurulabilmesi için herhangi bir nedenle olağan iletişim modunun ya da biçimin dışında becerilerin kullanılmasının gerekli olduğu birey ya da gruplardır, denebilir. Bu yönüyle pek çok iletişimsel azınlık grubundan söz etmek mümkündür. Burada sosyal hizmet görüşmesi yapan uzmanın karşılaşma olasılığı yüksek gruplar ele alınmıştır. Bunlar; farklı bir kültürün üyeleri, farklı dil kullananlar, bazı engelli bireyler (işitme engelliler, dil ve konuşma bozukluğu olanlar, görme engelliler ve öğrenmede güçlük yaşayanlar), nörolojik bozukluğa bağlı iletişim sorunu olanlardır. Dolayısıyla verilen grupların hepsi iletişimsel azınlık grubunda yer almaktadır. Doğru cevap E seçeneğidir.

Görüşme becerileri ve süreci ile ilgili bu üniteye kadar ele alınanlar çoğunlukla standart görüşmelerden elde edilen bilgilere dayanmaktaydı. İdeal olarak 45-60 dakika süren, oturumlar arasında yaklaşık bir hafta olan, uygun bir görüşme odasında sürdürülen, 8-12 oturumluk süreyi kapsayan, yetişkinlerle gerçekleştirilen görüşmeleri standart görüşme olarak adlandırmak mümkündür. Alandaki birçok uzman, görüşme sürecinin temellerini ve doğasını anlamak açısından bu tarz bir yolu izlemektedir. Oysa sosyal hizmet alanında gerçekleştirilen görüşmeler, standart olarak bilinenin dışında kalan birey ve grupları da kapsamaktadır. Çocuklarla, ergenlerle, yaşlılarla, farklı kültürden olanlarla, iletişimsel azınlıklarla, engellilerle, ruhsal sorunu olanlarla ve hizmet almaya gönüllü olmayanlarla gerçekleştirilen görüşmelerde farklı bir yaklaşım ve uygulama gerekebilir. Tüm bu gruplar özel durum kapsamına dâhil edilebilir. Bu açıklamalardan da görülebileceği gibi soruda II. ve V. Maddelerde yer alan ifadeler standart görüşmenin dışındaki gruplarla yapılan görüşmelerdir. O halde sorunun doğru yanıtı B seçeneğidir.

Sosyal hizmet uzmanları aşağıdaki temel nedenlerle çocuk görüşmeleri yapmaktadırlar:

İkinci nokta, çocuklarla görüşmenin çoğu zaman aileleri ile de görüşmek olduğunun bilinmesidir. Ailenin, özellikle de annenin görüşmeye dahil edilmesinin prensipte üç temel nedeni vardır: (1) Ailenin çocukların hangi haklara sahip olduğunu öğrenmesi ve çocukla ilgili alınan kararlara katılımının sağlanması, (2) Çocukla yanlış iletişime girmenin ne gibi sonuçlar doğurabileceğinin aileye gösterilmesi, (3) Aileye çocuğu ciddi zararlardan koruyabilecek iletişim becerilerinin öğretilmeye çalışılması. Bu açıklamalardan da görülebileceği gibi sorunun E seçeneğinde ailelerin neden görüşme süreçlerine dahil edildikleri açıklanmaktadır. Yani sorunun doğru yanıtı E seçeneğidir.

Yaşlı bireyler büyük olasılıkla yaşantılarının fazlalığından ve yalnızlık duygusundan ötürü diğer başvuran gruplarına oranla daha çok konuşma eğilimi gösterebilirler. Yaşlılar kendilerini dinleyen birini bulduklarında olabildiğince çok şey anlatmak isterler. Görüşmeci bu özelliğin farkında olmalı ve görüşme süresini ayarlarken bunu göz önünde bulundurmalıdır. Kuşkusuz görüşmeci yaşlının sosyal arkadaşı değil, ona yardım etmekle görevli bir profesyoneldir. İlişki ve profesyonellik dengesi hassas bir konudur ve iyi korunmalıdır. Bu açıklamalar doğrultusunda örnek olaydaki uzmanın görüşme yapacağı yaşlı bireyin bu özelliğini dikkate almadığı sonucuna varılabilir. Dolayısıyla sorunun doğru yanıtı B seçeneğidir.

Yetersizlik bir bozukluktan kaynaklanan, insan için normal olduğu düşünülen etkinlikleri yerine getirme yeteneğinde görülen herhangi bir sınırlanma ya da eksikliktir. Engel ise, bir bozukluk ya da yetersizlik sonucunda ortaya çıkan, bireyin normal sosyal rollerini (yaş, cinsiyet, sosyal ve kültürel faktörlere dayalı) gerçekleştirmesini sınırlayan bir dezavantajlılık durumudur (DSÖ, 2006). Bu tanımlardan da görülebileceği gibi A seçeneğinde yapılacak değişiklik tanımı Engellilik kavramını karşılayacak niteliğe dönüştürecektir.

Çocuğun anlayacağı düzeyde açık ve basit bir dil kullanın.