GÜÇ SİSTEMLERİ ANALİZİ

İlk olarak Amerika'da 1886 yılında Great Barrington kentinde 500 V'luk gerilim 1600 m uzağa taşınmıştır. Aynı yılda İtalya'nın Cerchi kentinde 110 kV'luk bir gerilim 2000 V ile 27 km uzağa taşınmıştır

Türkiye'de ise ilk defa 1902 yılında Tarsus'ta değirmen miline bağlı bir jeneratörde 2 kW'lık güç üretilmiş ve Tarsus'a elektrik verilmiştir. Türkiye'de elektrik enerjisinin yaygın kullanımı 1913 yılında İstanbul Silahtarağa Santrali'nin devreye girmesi ile başlamıştır.

Elektrik enerjisinin, üretilen yerden alınıp tüketim bölgelerine ulaştırılması için gerekli olan sistemlere iletim şebekesi denilir.

Elektrik enerjisinin bir tüketim bölgesi içerisinde alçaltıcı trafo merkezinden alınıp, tüketicilere ulaştırılması için gerekli olan sistemlere dağıtım şebekesi denir.

Enerji sistemlerindeki gerilim sınıfları aşağıdaki şekilde dört grup altında toplanır;

Alçak-gerilim şebekesi (AG): (0-1) kV arası gerilimler

Orta-gerilim şebekesi (OG): (1-35) kV arası gerilimler,

Yüksek-gerilim Sınıfı (YG): (35-154) kV arası gerilimler

Çok-yüksek-gerilim şebekesi (ÇYG): 154 kV'tan daha büyük gerilimler

Enerji sistemlerindeki gerilim sınıfları aşağıdaki şekilde dört grup altında toplanır;

Alçak-gerilim şebekesi (AG): (0-1) kV arası gerilimler

Orta-gerilim şebekesi (OG): (1-35) kV arası gerilimler,

Yüksek-gerilim Sınıfı (YG): (35-154) kV arası gerilimler

Çok-yüksek-gerilim şebekesi (ÇYG): 154 kV'tan daha büyük gerilimler

Enerji sistemlerindeki gerilim sınıfları aşağıdaki şekilde dört grup altında toplanır;

Alçak-gerilim şebekesi (AG): (0-1) kV arası gerilimler

Orta-gerilim şebekesi (OG): (1-35) kV arası gerilimler,

Yüksek-gerilim Sınıfı (YG): (35-154) kV arası gerilimler

Çok-yüksek-gerilim şebekesi (ÇYG): 154 kV'tan daha büyük gerilimler

Yapılarına göre şebeke çeşitleri üç ana grupta toplanır.

Birbirine paralel olarak bağlanan birden fazla besleme transformatörünün kullanıldığı kapalı şebeke tipine ring şebeke adı verilir. Ring şebekelere halka, bukle ...vb. isimler de verilmektedir.

Türkiye'de ise ilk defa 1902 yılında Tarsus'ta değirmen miline bağlı bir jeneratörde 2 kW'lık güç üretilmiş ve Tarsus'a elektrik verilmiştir. Türkiye'de elektrik enerjisinin yaygın kullanımı 1913 yılında İstanbul Silahtarağa Santrali'nin devreye girmesi ile başlamıştır. SilahtarağaYedikule arasında 15 kV'luk enerji hattı kurulmuştur.

Elektrik enerjisinin, üretilen yerden alınıp tüketim bölgelerine ulaştırılması için gerekli olan sistemlere iletim şebekesi denilir.

Enerji sistemlerindeki gerilim sınıfları aşağıdaki şekilde dört grup altında toplanır; 1. Alçak-gerilim şebekesi (AG): (0-1) kV arası gerilimler 2. Orta-gerilim şebekesi (OG): (1-35) kV arası gerilimler, 3. Yüksek-gerilim Sınıfı (YG): (35-154) kV arası gerilimler 4. Çok-yüksek-gerilim şebekesi (ÇYG): 154 kV'tan daha büyük gerilimler

Türkiye’de kullanılan YG değerleri genellikle 66 kV ve 154 kV’tur.

Yeraltı kablosu ile oluşturulan şebekelerde başlıca önemli işletme zorlukları şunlardır;

• Kablolardaki termal ısınma.

• Yeraltındaki arızalı kısmın bulunması ve onarılması esnasında karşılaşılan güçlükler.

• Yalıtkan malzeme kayıpları.

• Yeraltı kablosunun üretim maliyetinin yüksek olması.

• Kablonun yeraltına döşenmesi esnasındaki ek masraflar.

Ana hattan ayrılan ve tüketiciye kadar olan hatlara ise branşman denir.

Birbirine paralel olarak bağlanan birden fazla besleme transformatörünün kullanıldığı kapalı şebeke tipine ring şebeke adı verilir

Betoerme direklerin dezavantajları;

• Taşınmaları, montajı ve dikilmeleri zordur.

• Ağır ve kırılgandır.

Taşıyıcı direkler (T): Düz bir havai hat boyunca sadece iletkenleri taşımak amacıyla kullanılan direklerdir. Bu direkler, hattın aynı doğrultuda olan kısımlarında iletkenleri taşımaya ve birer sabitleme noktası olarak hattı zeminden belirli bir uzaklıkta tutmaya yararlar.

Aynı tip malzemelerden yapılmış izolatörlerin birbirine eklenmesi sonucu oluşan izolatörlere zincir izolatörler denir.

Alçak gerilim şebekelerinde 0-1kV aralığında bir gerilim bulunur ve faz-faz gerilimi 380V; faz-nötr gerilim 220V düzeyindedir. Çok yüksek gerilim hatları 154kV tan daha yüksek gerilime sahiptir ve Türkiye'de bu hatlarda genellikle 380kV gerilim bulunur. Yüksek gerilim sınıfı ise 35-154kV aralığını temsil eder. Bu nedenle doğru yanıt D seçeneğidir.