HABERCİLİĞİN TEMEL KAVRAMLARI

Kısacası, medya çalışanları ve Basın özgürlüğü̈ Komisyonu tarafından geliştirilen ve İkinci Dünya Savaşı’ndan sonra etkili olan Toplumsal Sorumluluk Kuramı; medyanın bilgilendirir, eğlendirir ve satarken aynı zamanda çatışmayı tartışmaya dönüştürmekle de görevli olduğunu öne sürmektedir. Toplumsal Sorumluluk Kuramı’nın dayandığı temel ilkeler özetle şöyle sıralanabilir. Medya topluma karşı belirli görevleri kabul etmeli ve yerine getirmelidirToplumun da medyadan yüksek düzey beklemeye hakkı olduğu ve bu nedenle kamu adına genel yararı gözeten müdahaleler olabileceği kabul edilmelidir.

Kısacası, medya çalışanları ve Basın özgürlüğü̈ Komisyonu tarafından geliştirilen ve İkinci Dünya Savaşı’ndan sonra etkili olan Toplumsal Sorumluluk Kuramı; medyanın bilgilendirir, eğlendirir ve satarken aynı zamanda çatışmayı tartışmaya dönüştürmekle de görevli olduğunu öne sürmektedir. Toplumsal Sorumluluk Kuramı’nın dayandığı temel ilkeler özetle şöyle sıralanabilir. Medya topluma karşı belirli görevleri kabul etmeli ve yerine getirmelidir.

J. Herbert Altschull, 1984 yılında yayımlanan Agents of Power (Güç. Temsilcileri) adlı kitabında Soğuk Savaş yıllarında yazılan Basının Dört Kuramı’nın artık geçerli olmadığı görüşüyle medya sistemlerine yeni bir açıklama getirmiştir. Basının Dört Kuramı’nın “bize karşı onlar” anlayışıyla oluşturulduğunu ve düşmanlık dönemini yansıttığını ileri süren Altschull, çatışma ortamından kaçınmak için “etiketleme ve çatışma dilinden” kaçınmak gerektiğini savunmuştur. Bağımsız bir medyanın mümkün olmadığını ve medyanın herhangi bir sistemde ekonomik, politik ve sosyal gücü elinde bulunduranların temsilcisi olacağı iddiasını ortaya atmıştır.

Tek tek vatandaşlar ve azınlık grupları medyaya geçiş (iletişim) hakkına ve kendi belirledikleri ihtiyaçlar doğrultusunda hizmet edilme hakkına sahiptir. Medyanın içeriği ve organizasyonu merkezileştirilmiş politika ya da hükûmetin bürokratik kontrolüne tabi olmamalıdır. Medya öncelikle izleyici için var olmalıdır. Gruplar, organizasyonlar ve yerel toplumlar kendi yayınlarına sahip olmalıdır. Küçük çaplı etkileşim ve katılımcı medya formları geniş çaplı, tek yönlü ve profesyonelleştirilmiş medyadan daha iyidir. İletişim araçları ile ilgili belirli sosyal ihtiyaçlar ne bireysel tüketici talepleriyle, ne de devlet ve onun kurumlarınca yeterince açıklanabilir. İletişim, profesyonellere bırakılamayacak kadar önemlidir.