HADİS TARİHİ VE USULÜ

Bazı sahabiler, Hz. Peygamber’in buyurduğu gibi rivayet edememe, başka bir ifadeyle rivayette hata yapma endişesiyle hadis rivayetinden kaçmışlar, mümkün olduğu kadar az hadis rivayet etmeye çalışmışlardır.

Muttasılın ilk kaynağa varan anlamı vardır. Tefsir, Fıkıh ve Kelam İslam Dinini konu edinen Nakli/Şer’i İlimlerdendir.

Kuran-ı Kerim dışında şeylerle meşgul olunup Kur’an-ı Kerim’in ihmal edileceği endişesi bu yasağın sebeplerinden biridir .

Sema hocadan işitme anlamına gelir Er-rıhle fi Talebi’l-hadis hadis öğrenimi için yapılan yolculuktur. Muttasıl kaynakla ilgili bir terimdir. Mevzu Hadis güvenilirlik açısından en düşük hadistir.

Yahûdîlerle Yapılan Yazışmalar için  Hz. Peygamber Zeyd b. Sâbit’e İbrânî yazı ve dilini öğrenmesini emretmiş, o da bu emri kısa zamanda yerine getirerek yazışmaları sağlamıştı.

Hadisleri yerine getirmeme yoluna başvurulmamıştır.

E şıkkında hadis yazımına izin verildiğine dair bir haber yer almaktadır.

Hz. Peygamber’in vefatından sonra Ebü Hüreyre’nin de hadis sahifeleri vardı. Hemmam b. Münebbih’in Sahifesi ismiyle bilinmektedir.

Tespit Dönemi hadislerin sözlü ve yazılı olarak öğretilmesi, öğrenilmesi, halk arasında yayılması, böylece hafızalarda ve değişik yazı malzemeleri üzerine kaydedilip koruma altına alınması söz konusudur.

Hadislerin öğrenim ve öğretiminde Hz. Peygamber’in hanımlarının payı büyüktür.

Hadislerin kitaplar haline getirildiği döneme tedvin dönemi denir.

Hariciler, Kur’an’da hüküm verme yetkisinin sadece Allah’a ait olduğunu belirten bazı ayetlere bakarak Kur’an’da yer almayan hükümler taşıyan hadisleri kabul etmemeye başladılar.

Hadislerin kitaplarda ilk olarak rast gale yazıldığı tahmin edilmektedir.

Hadislerin yayılmasında Hz. Peygamber özel bir kâtip tutmak gibi bir amaç gütmemiştir.

Hadis Rivayetini Azaltma ve Hadis Rivayet Edene Yemin Ettirme Hadis öğreniminin güvenliği için başvurulan yollardandır. III ise çeldirici olarak konulmuştur. Hadisin doğruluğunu belirlemek için Hadisi İlk Duyan Kimseden Almaya Çalışmak gerekmektedir.

Mut‘a nikâhı, erkekle kadının zamanı belirlenen bir süreye kadar, yani geçici olarak aralarında kıyılan nikâha denir. İslâm’ın ilk yıllarında Hz. Peygamber buna izin vermiş, ancak Hayber’in fethinden sonra kesin olarak yasaklamıştır.

Hz. Peygamber’in sünnetinin dindeki yeri ile onun öğrenilip öğretilmesi hususunda Hz. Peygamber’in gösterdiği gayretler, yaptığı teşvik ve tavsiyelerden hadis öğrenim ve öğretiminin dînî bir görev olduğu anlaşılmaktadır.

Hadislerin öğrenim ve öğretiminde hanım sahâbîlerin  payı büyüktür. Hanım sahâbîler içinde ise, konumuzla ilgili olarak Ensâr denilen Medine’nin yerlisi Müslüman hanımlar ile Hz. Peygamber’in hanımlarının özel bir yeri vardır. Hz. Peygamber’in hanımlarının ise, İslâm’ı öğrenme ve öğretme gayretlerinin yanında diğer hanım sahâbîlerin Hz. Peygamber’den sormaya utandıkları meseleleri kendilerine sordurmaları şeklinde de hizmetleri olmuştur.

B, C, D, E seçenekleri anlaşılacağı üzere hadis yazımına izin verildiğine dair haberlerdendir. Ebû Sa‘îd el-Hudrî’nin nakline göre Hz. Peygamber şöyle buyurmuştur: “Benden Kur’ân dışında hiçbir şey yazmayınız. Kim benden bir şey yazmışsa onu imha etsin. Benden hadis rivayet edin, (bunda) hiçbir sakınca yoktur. . .” (Müslim, “Zühd”, 72).

A, B, C, D seçenekleri Hz. Peygamberimiz hayattayken yazılan hadislerden olup  en çok hadis rivayet etmiş sahâbî olan Ebû Hüreyre’nin pek çok yazılı hadis malzemesine sahip olduğu nakledilmektedir.