HALKLA İLİŞKİLER YÖNETİMİ - Deneme Sınavı - 22

1984 yılında, James Grunig ve Todd Hunt da, halkla ilişkilere ait tarihsel süreci ya da gelişim sürecini, iletişim şekline ve iletişimin ele alınış biçimine göre, dört kategoriye ayırarak incelemişlerdir. Doğru cevap A seçeneğidir.

Halkla ilişkiler, yönetim fonksiyonu kapsamında planlı olarak yürütülen ve devamlılık arz eden faaliyetlerdir. 

Bu nedenle doğru yanıt E'dir.

1920-1970 yılları arasındaki dönem halkla ilişkiler faaliyetlerinin temel işlevinin “ikna” etme olarak tanımlandığı dönemdir. Bu dönemde yaşanan önemli bir gelişme halkla ilişkiler faaliyetleri bağlamında çeşitli “halk” kesimlerinin de dinlenilmeye başlanmasıdır. Bir başka deyişle, iletişim iki yönlü bir hal almıştır. Bu dönemde örgütün faaliyette bulunduğu çevrenin isteklerine kulak veriliyor olsa da, temel amaç çevrenin örgütsel çıkarlar doğrultusunda ikna edilmesidir.

Bu nedenle doğru yanıt C'dir.

2000’li yıllara gelindiğinde halkla ilişkilerin daha çok itibar yönetimi ve sosyal yaklaşımın etkisi altında işlevsel olarak şekil değiştirdiği görülmektedir. Bu dönemde yaşanan finansal skandallar, itibarın geliştirilmesi ve korunmasını tüm örgütsel faaliyetler açısından stratejik önemi olan bir itici güç haline getirmiştir. Kurumsal itibarın iletişim boyutunun etkili bir şekilde yönetilmesi ise büyük ölçüde halkla ilişkiler uygulamacılarının sorumluluğundadır. 

Bu nedenle doğru yanıt D'dir.

Strateji kavramı askeri alanda doğmuş ve askeri terminoloji içinde kendisine önemli bir yer edinmiştir. Bir görüşe göre, strateji kelimesi, Latince stratos ve agein kelimelerinin birleşiminden türemiştir. Stratos kelimesinin ordu, agein kelimesinin ise yol göstermek anlamına geldiği dikkate alınırsa, strateji kavramının orduyu yönetmek şeklinde bir anlamı olacağı oldukça açıktır. Strateji kelimesinin kökenine ilişkin bir başka görüşe göre ise kelime Yunanlı Komutan Strategos’un adından hareketle türetilmiştir ve Yunan dilinde strategia komutanlık anlamına gelmektedir. 

Bu nedenle doğru yanıt A'dır.

Stratejik düşünmeyi düşünce boyutlarıyla ilişkilendirerek değerlendirdiğimizde, stratejik düşüncenin daha çok sistemler düzeyinde bir düşünce olduğunu belirtmemiz oldukça yerinde olacaktır. Örgütsel olgulara ilişkin stratejik yaklaşım örgütün geleceğini tasarlama konusunda hem yöneticilere hem de çalışanlara yol göstermektedir. Stratejik düşünme yeteneği gelişmiş örgütlerin sürdürülebilir bir gelişme eğilimi yakalayabilecekleri unutulmamalıdır.

Bu nedenle doğru yanıt E'dir.

Rekabet üstünlüğü bir örgütün hedef kitlesinin gözünde üstün bir konum elde etmesi durumudur. Rekabet üstünlüğü işletmenin rakiplerinin yaratamadığı bir değeri yaratarak, onlara karşı üstünlük elde etmesidir. Rekabet üstünlüğünü sadece örgütün başarılı olması şeklinde yorumlamamak gerekir. Başarı rekabet üstünlüğünün sonucudur.

Bu nedenle doğru yanıt D'dir.

Herhangi bir kaynağın temel yetkinlik olarak nitelendirilebilmesi için aşağıda sıralanan özelliklere sahip olması gerekmektedir: 

•
Birçok bağımsız yetenek ve teknolojiyi bünyesinde sentezlemiş olmalıdır.

 •
Açık ve kapalı bilgiyi uygun bir yapıda bütünleştirmelidir. 

•
Alıcıların tercihlerinde önemli bir yer tutmalıdır. 

•
Örgütü rakiplerinden farklı kılan özellikler içermelidir. 

•
Yeni sektörlere giriş yapılması sürecini kolaylaştırmalıdır.

Bu nedenle doğru yanıt C'dir.

Stratejik analiz, stratejik yönetim sürecinin başlangıç noktasıdır. Bir başka deyişle, stratejik analiz stratejik yönetim için bir ön hazırlık niteliğindedir. Stratejik analiz etkili bir strateji formülasyonu ve uygulaması için önemli bir gerekliliktir.

Bu nedenle doğru yanıt B'dir.

İç çevre analizi örgütün güçlü ve zayıf yönlerini ortaya çıkartmak amacıyla yapılmaktadır. Daha önce değinildiği gibi örgütün güçlü ve zayıf yönlerinin temel belirleyicisi, örgütün sahip olduğu kaynak yapısıdır. Bu aşamada yöneticilere yol gösteren önemli bir analiz yöntemi değer zinciri analizidir. Değer zinciri analizinde örgütsel faaliyetler temel ve destek faaliyetler olarak ikiye ayrılmaktadır. Bu faaliyetler örgütsel çıktılara sağladıkları değer itibariyle zincirin güçlü ve zayıf halkalarını meydana getirmektedir. 

Bu nedenle doğru yanıt B'dir.

Stratejik bir yaklaşımla geliştirilen halka ilişkiler sürecinin genelde dört aşamalı bir model olarak betimlendiği görülmektedir (Analiz, Strateji formülasyonu, Taktikler ve Değerlendirme). Bu modelin stratejik yönetim sürecinin analiz, formülasyon, uygulama ve değerlendirme şeklinde nitelenen yapısıyla oldukça önemli benzerlikler gösterdiği açıktır.

Analiz aşamasında elde edilen verilerin ışığında halkla ilişkiler stratejilerinin formüle edildiği aşamaya geçilmektedir. Bu aşama halkla ilişkiler faaliyetine ilişkin beklentilerin belirlendiği aşamadır. Bu aşamada örgütsel amaçlarla, halka ilişkiler faaliyeti sonucunda ulaşılması beklenen hedefler arasında bir bağ kurulmaktadır. İlgili paydaşlarda yaratılması amaçlanan farkındalık düzeyi veya davranış değişikliği açık ve ölçülebilir stratejik hedefler şeklinde formüle edilmektedir. 

Bu nedenle doğru yanıt B'dir.

Sistem teorisine göre organizasyonlar, birbirini doğrudan ya da dolaylı bir biçimde etkileyen ve bir araya gelerek çevreyle etkileşim içerisinde olan birimler olarak tanımlanır. Bu teorideki kilit sözcük etkileşimdir. Söz konusu etkileşimle kastedilen her organizasyonun hem kendi içyapısı içerisinde hem de çevresiyle -kısacası içte ve dışta- gerçekleştirdiği simetrik iletişim yönetimidir. Sistem yapısıyla organizasyonların çevrelerindeki diğer birim ve sistemlerinden belli ölçülerde ayrışmaları da öngörülerek birbirleriyle etkileşimin sürekli devam ettiği göz önünde bulundurulur.

Bu nedenle doğru yanıt C'dir.

Kurumların başarılı yönetim politikaları ve stratejileri geliştirebilmek için çevre faktörlerini, tüm süreçlerinde göz önünde bulundurmaları, açık sistem perspektifine olabildiğince çok yaklaşmaları gerekmektedir. Aslında tüm planlamaları açık sistem perspektifiyle yürütmeleri sağlıklı adımlar atmaları için gerekli görülür. Bütün bunlar etkileşim içerisinde diyaloğa dayalı bir yönetim sistemi yaratacaktır. 

Bu nedenle doğru yanıt A'dır. 



Organizasyonun sorun çözmekten çok fırsat yaratmaya yönelik çabaları proaktif halkla ilişkilere; sorunlar ya da olumsuz durumlardan başarıyla sıyrılabilme çabaları ise reaktif halkla ilişkilere denk gelir. Proaktif halkla ilişkiler, potansiyel sorunların organizasyon için tehdit oluşturmadan çözümleri için çalışır. Reaktif halkla ilişkiler problemli durumlarla kısacası vücut bulmuş problemlerle savunmacı bir yaklaşımla ilgilenir. Proaktif halkla ilişkiler, organizasyonun itibarını artırmaya imajını güçlendirmeye odaklanırken, reaktif halkla ilişkiler organizasyonun genel durumunu korumak için çaba sarf eder. Proaktif halkla ilişkiler geleceğe dönük; reaktif halkla ilişkiler mevcut duruma odaklanarak hizmet verir. Reaktifin aksine proaktif halkla ilişkilerde paydaşların tümüne önem verilir.
Bu nedenle doğru yanıt E'dir.

Bürokratik İletişim Tarzı: Bu iletişim tarzında hedef kamulardan bilgi almamayı ve vermemeyi tercih etmektedirler. Bu tip iletişim tarzı daha çok bürokratik kurumlar tarafından uygulanmakta ve hedef kitlelerle etkileşim ve iletişime ihtiyaç duyulmamaktadır.

Bu nedenle doğru yanıt D'dir.

Sistem Teorisi, sistem olarak kabul ettiği organizasyon yapılarının her ne kadar birbirine benzerlikler gösterse de çok yüksek oranda farklılaştıkları yönünde görüş bildirir. Böylece her şirkete veya her organizasyona uygun bir örgüt yapısının olamayacağı, her yapının kendi dinamikleri ve özellikleri olduğu kabul edilir. Örnek vermek gerekirse, durağan yapıdaki bir organizasyona yukarıdan aşağıya akan bir iletişim yapısı işlevsel olabilirken, başka organizasyonlarda bu iletişim yapısı pek tabii yetersiz kalabilmektedir. Bu durumda iletişim biçimleri de organizasyonun kendi yapısına uygun olduğu ölçüde anlamlı olacaktır. Daha doğrusu basmakalıp iletişim yapılarıyla her şirkette başarı kazanmak olası değildir.

Bu nedenle doğru yanıt E'dir.

Paydaş teorisinin gelişimi sonucunda 1990’larda “şirket camiası” teorisi ortaya çıkmıştır (Gregory, 2008: 81). Paydaşların önemi artmış ve hatta paydaşlara ortak gözüyle bakılmaya başlanmıştır. İşbirliği önemi sıkça vurgulanan bir kavram haline gelmiştir.

Bu nedenle doğru yanıt B'dir.

Segmentasyon, birleştirme yerine ayrışmayı; kitlesel değil niş olmayı hedefleyerek çalışır. Kotler ve Andreasen (1987: 123-124) segmentasyon için kriterler geliştirmişlerdir. Bu kriterlere göre; segmentler tanımlanabilir olmalı, bir diğerini dışlamalı, ölçülebilir olmalı ve organizasyonun misyonu ve iş alanı için anlamlı olmalıdır. 

Bu nedenle doğru yanıt B'dir.

Trendleri takip etme ve çevreye ve değişimlere adapte olabilme çabalarının içerisinde halkla ilişkilere düşen en önemli görev ve halkla ilişkilerin bu anlamdaki yönetim işlevi köprü kuruculuğu olarak adlandırılır. Halkla ilişkilerden beklenen köprü kuruculuğu işlevi ile organizasyonun çevresiyle ilgili bilgi toplanması, etkileşime girilmesi ve karar süreçleri için bu bilginin paylaşımı kastedilir. Bu işlev paydaşların ihtiyaçlarını karşılama ya da onların lehine olacak kararlar alma ve fayda sağlamak güdümlerini değerlendirme ve organizasyon ihtiyaç ve fayda eğilimiyle orta noktalarda buluşturma çabalarına denk gelir.

Özellikle belediyeler yönetim kapsamları içerisinde olan her türlü kurum, kuruluş, sivil yapı ve genel halkla sürekli diyalog geliştirme ve sorunları çözme girişiminde bulunmak zorundadır. Çözüm merkezli diyalog belediyelerde halkla ilişkilerin en önemli yönetim işlevi olarak karşımıza çıkmaktadır. Halkın sorunları, yönetim sorunları, beldeye ait sorunlar, Büyük Şehir belediyesi ve bağlı belediye diyalogları ve bu diyaloğa ilişkin sorunlar, hatta yürütme organı ilişkin bile önemli diyalog aşamaları mevcut olabilmektedir. 

Bu nedenle doğru yanıt A'dır.