İLK DÖNEM İSLAM TARİHİ - Deneme Sınavı - 18

Müslümanların ilk halifesi Hz. Ebû Bekir, Miladi 573 yılında Mekke’de dünyaya geldi. Kureyş kabilesinin Teymoğulları koluna mensuptur. Babasının adı Osman olup Ebû Kuhâfe adıyla tanınmıştır. Annesi ise, Ümmü’l-Hayr Selma bint Sahr’dır. Doğru yanıt B'dir.

Hz. Ebû Bekir’in halîfeliğine, Kureyş içinde Hâşimîlerle soy yakınlığı bulunan Ümeyyeliler de itiraz etmişlerdir. Özellikle bu kabilenin en etkili şahsı olan Ebû Süfyan b. Harb, Kureyş içinde Teymoğulları gibi zayıf bir kabileye mensup olan Hz. Ebû Bekir’e biat etmenin gerek Hâşimîler, gerekse Ümeyyeliler adına kınanacak bir davranış olduğunu dile getirmiş, ardından da Hz. Ali’yi halîfeliğini ilân etmeye çağırmıştır. Doğru yanıt C'dir.

Hz. Ebû Bekir, Hz. Peygamber tarafından Üsâme komutasında hazırlanan ordunun cepheye gönderileceğini, bundan asla geri adım atılmayacağını kesin bir dille ifade etti. Ardından da 1 Rebîülâhir 11 (26 Haziran 632) tarihinde orduyu sefere çıkardı. Doğru yanıt D'dir.

Ridde kelimesi ve ondan türemiş olan irtidat sözcüğü, sözlükte bir şeyden dönmek, vazgeçmek, yüz çevirmek, gidilen yoldan geri dönmek anlamlarına gelir. Terim olarak ise, iman ettikten sonra İslâm dininden dönmek anlamındadır. Dinden dönen kişiye ise mürted denilmiştir. Doğru yanıt E'dir.

Ridde olaylarında Medine yönetimine isyan edenlerin bir kısmı sahte peygamberlerin (mütenebbî) etrafında toplanıp tamamen Müslümanlık dairesi dışına çıkarlarken (irtidat), diğer bazıları ise İslâm üzere kalacaklarını, ancak zekât vermeyeceklerini ilân etmişlerdir. Peygamberlik iddiasında bulunan yalancılarla savaşmak konusunda herhangi bir tereddüt bulunmamakla beraber, İslâm’ın diğer esaslarına inanmakla birlikte zekât vermeyeceklerini söyleyenlerle savaş hakkında farklı görüşler ortaya çıkmıştır. Nitekim Hz. Ömer başta olmak üzere bazı Müslümanlar, diğer dinî görevleri yerine getirmeyi kabul etmekle birlikte sadece zekât vermekten kaçınanlara ayrıcalıklı davranılmasını teklif etmişlerse de bu konuda halîfe Hz. Ebû Bekir, namazla zekâtın ayrılmasına kesinlikle izin vermeyeceğini bildirmiştir. Ona göre, namazla zekâtı ayrı düşünmek doğru olmaz; zira din, bir bütündür, bölünemez. Doğru yanıt A'dır

Suriye topraklarında Müslümanlarla Bizanslıların karşı karşıya geldikleri ilk büyük savaş olan Ecnâdeyn Muharebesi, şiddetli çarpışmalar sonucunda Müslümanların kesin galibiyetiyle sona erdi (28 Cemâziyelevvel 13/30 Temmuz 634). Bu üstünlük, Müslümanlara Suriye kapılarını açmıştır. Doğru yanıt B'dir.

Ecnâdeyn savaşının sonucunu öğrendikten kısa süre sonra 63 yaşında vefat etti (22 Cemâziyelâhir 13/23 Ağustos 634). Doğru yanıt C'dir.

Hz. Ebû Bekir’in idaredeki kararlılığını Üsâme ordusunun harekete geçirilmesi ve ridde savaşlarındaki tutumunda açıkça görmek mümkündür. ... Üsâme ordusunu göndermekten vazgeçmesini isteyenlere Hz. Ebû Bekir, “Arslanların gelip beni kapacaklarını bilsem, şehirde benden başka kimse kalmasa da orduyu göndereceğim. Zira Üsâme’nin gitmesini bizzat Resûlullâh emretmişti” diyerek yapılan teklifi kesin bir şekilde geri çevirdi. Doğru yanıt D'dir.

Hz. Ebû Bekir’in yönetimi esnasında üzerinde özenle durduğu konulardan biri de insan haklarına saygıdır. Onun, kumandanlarına ve valilerine verdiği emirler, Kur’ân-ı Kerim’de insan hakları konusundaki evrensel ilkelere dayanmaktadır. Halîfenin harekete geçmeden önce Üsâme ordusuna verdiği öğütler bu hususu açıkça ortaya koyar. Doğru yanıt E'dir.

Hz. Ebu Bekir, Medine döneminde Hz. Peygamberle birlikte bütün gazvelere katıldı. Bazı seriyyelerde de görev aldı.

Hz. Ebubekir'in Hz. Ali ile hilafet noktasında mücadeleye girmesi gibi bir olayı olmamıştır.

Hz. Ebû Bekir’in Câhiliye döneminde adı Abdü’l-Kâbe idi. Hz. Peygamber
(s. a. v.) Müslüman olmasından sonra onun adını Abdullah olarak değiştirdi.
O, Allah Resûlü’nün, cehennemden azat edildiğini müjdelemesi sebebiyle
“Atîk”, onun peygamberliğini ve getirdiği haberleri tereddütsüz kabul etmesi
sebebiyle de “Sıddîk” olarak tanınmıştır.

Hz. Ebubekir'in dış politika hakkında fazla tecrübesi yoktu denemez.

Sahabiler arasında irtidat edenlerle ve peygamberlik iddiasında bulunanlarla mücadele konusunda bir ihtilaf yoktu. ancak zekat vermekten kaçınanlar konusunda farklı görüşler vardı. Örneğin Hz. Ömer "lailaheillallah" diyenlerle mücadelenin doğru olmayacağını söylüyordu.

Yemâme bölgesinde yaşayan Benî Hanîfe kabilesi liderlerinden
Müseylime, Hz. Peygamber hayatta iken peygamberlik iddiasında
bulunmuştu. Onun vefatından sonra da sahtekârlığını ve isyanını artırarak
sürdürdü. Olaya derhal müdahaleye karar veren Hz. Ebû Bekir, ona karşı
İkrime b. Ebû Cehil’i, ardından da Şurahbil b. Hasene’yi gönderdi. Hâlid b.
Velîd’in de gelmesiyle birlikte düşman üzerine büyük saldırı gerçekleştirildi.
Akrabâ savaşı adı verilen bu çarpışmalar, Müslümanların Bedir’den sonra o
güne kadar yaptıkları muharebelerin en şiddetlisi kabul edilir. Zorlu geçen
savaş sonunda Müseylime pek çok taraftarıyla birlikte öldürüldü

Müslümanların sadece ganimet için savaştıkları söylenemez

Müsenna bin Harise Irak cephesinde görevlendirilen bir komutandır.

Akraba diğer ismi Yemâme savaşında tarafların toplam on bin kayıp verdikleri kaydedilir. Bu
savaşta şehit olanların sayısı 2200 kişi olup, bunların 700’ü Kur’ân hafızı idi. Hz Ömer çokça hafızın şehid edilmesini gerekçe göstererek Kur'an'ın cem'i meselesini Halifeye sundu ve bu teklif kabul gördü.

Irak'a ordu sevki Hz. Ebubekir'in kendi halifeliği döneminde gerçekleşmiştir.