İNFAZ HUKUKU - Deneme Sınavı - 16

5275 sayılı CGTİHK m.4 “Mahkumiyet hükümleri kesinleşmedikçe infaz olunamaz”düzenlemesini getirmek suretiyle infazın kanuniliğini de ifade etmiş olmaktadır. Gerçek- ten mahkûmiyet hükümleri kesinleşmedikçe infaz edilemez; infaz edilirse bu yasal ol- maz. Böylece kanun yolu sonucunda hükmün bozulması, hükümlünün beraat etmesi ya da daha az ceza alması olasılıkları karşısında telafisi imkânsız sonuçların ortaya çıkması önlenmektedir.

Gizlilikten Kaçınma İlkesi

Bu ilkenin anlamı cezanın infazının bilinmeyen bir yerde ve bilinmeyen bir yöntemle ya- pılamamasıdır. Cezanın infazına ilişkin kurallar örneğin, infaz yeri, zamanı, şekli, yöntemi vb. gibi açıkça düzenlenmeli ve herkes tarafından bilinebilir olmalıdır. Cezaların infazınailişkin hükümler 5275 sayılı CGTİHK’da düzenlenmektedir.

Belirtilmelidir ki ilke hiçbir şekilde cezanın alenen infaz edilebileceği anlamına gel- memelidir.

Görüldüğü üzere yasa hapis cezalarının infazında;

• düzeni,
• güvenliği,
• disiplini,

• adaleti

esas almıştır. Bunlar aynı zamanda infazın görevleri olarak da nitelenebilir. Bu dört görev arasında makul bir denge yaratılmalıdır.

Söz konusu eser Foucault tarafından ele alınmıştır. Foucault, iyi bir cezaevinde bulunması gereken yedi temel ilkeyi şu şekilde sıralamaktadır: Islah ilkesi, sınıflandırma ilkesi, cezaların çeşitlendirilmesi ilkesi, zorunlu ve hak ilkesi ola- rak çalışma, cezaevi eğitimi ilkesi, tutukluluğun teknik denetimi ilkesi ve ek kurumlar ilkesi.

İkinci Dünya Savaşı’ndan sonra yürürlüğe giren infaz kanunları hükümlü haklarını, infaz makamlarının müdahale yetkilerini, tehlikeli suçlularının infazını, tedavi ve yeniden topluma kazandırma düşüncelerini etkili bir şekildedüzenlemiştir. Bunda 1955’te Cenevre’de düzenlenen Suçların Önlenmesi ve Hükümlülere Muamele konulu kongrede alınan, “Hükümlülere Muamelede Asgari Esaslar” ve “İnfaz Kurumu Açma” tavsiye kararları ile BM’ce 1957’de kabul edilen “Hükümlülere Muamelede Uyulacak Asgari Esasların kabulü büyük rol oynamıştır.

Cumhuriyet Dönemi’ nde 1926 tarihinde 765 sayılı TCK’nın yürürlüğe girmesi ilebirlikte cezaevleri ve infaz sistemi yeniden ele alınmıştır. Öncelikle cezaevlerinin yöne- timi İçişleri Bakanlığından alınarak Adalet Bakanlığına bağlanmış, bakanlık çabasını hü- kümlülerin çalıştırılması ve uslandırılması amacına yöneltmiştir.

1965 tarih ve 647 sayılı Cezaların İnfazı Hakkında Kanun ile modern infaz esasları getirilmeye çalışılmıştır. Nihayet infaz hukukunun yeni esasları, 2004 tarih ve 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun’da düzenlenmektedir. Söz konusu Kanun “ceza adalet sistemi çerçevesinde gerçekleştirilen yargılamalar sonucunda verilen kararların, her türlü yargı derecelerinden geçerek kesinleşmelerinden sonra, fiilen ve maddeten ceza ve tedbirlerin infazını kapsayan ve büyük kısmı itibarıyla, idarî nitelikte olan görev ve faaliyetleri içeren hükümlerden oluşmaktadır

Önleme amacı bakımından cezalandırma, geleceğe dönüktür. Zira suç, zaten işlenmiştir. O hâlde asıl olan suçlu olup amaç onu uslandırarak yeniden suç işlemesine engel olmaktır. Ceza, tek başına bir amaç olamaz. Ceza, toplumu oluşturan bireyler üstündeki etkisiyle toplumu (genel önleme), suçlu üstündeki önleme etkisi ile de suçluyu (özel önleme) suç işlemekten alıkoyacaktır.

Doğru cevap E seçeneğidir. İnfaz kuralları hemen uygulanır. Ancak yeni kuralın infaz rejimini ağırlaştırmış olabileceği düşüncesi, bu kurala istisna getirilmesi sonucunu doğurmuştur. Nitekim 5377 sayılı Kanun’ la yapılan değişiklikle TCK m.7’ye “Hapis cezasının ertelenmesi, koşullu salıverilme ve tekerrürle ilgili olanlar hariç” ibaresi eklenmiştir. Bu durumda 5237 sayılı TCK’ nin erteleme, koşullu salıverme ve tekerrüre ilişkin düzenlemeleri bakımından lehe kanun hükümleri esas alınacaktır. Bu nedenle de her üç önerme de lehe kanunun uygulanmasını gerektiren hemen uygulamanın istisansını oluşturan durumlardır.

İnfazın bittiği gün hükümlü defterinde kayıt altına alınan bilgilerden biri değildir.

Gözlem süresi 60 gün olarak belirlenmekle beraber uzunluğu sebebiyle eleştirilmektedir.

Terör suçluları ayrı bir grupta değerlendirilmektedir.

Hükümlünün intihara meyilli olması halinde diğer hükümlülerden ayır bir yere kapatılması psikolojik açıdan doğru bir yaklaşım olmayacaktır.

Ağırlaştırılmış müebbet hapis cezasında 30 yılını tamamlayan hükümlüler koşullu salıverilme kurumundan faydalanabilmektedirler.

E seçeneğinde belirtilen cebir tehdit veya mümeyyiz olmayanların intihara mecbur edilmesi durumunda mecbur eden kişiler taksirle adam öldürmekten değil, kasten adam öldürme suçundan sorumlu tutulacaklardır.

Seyahat hakkı veya özgürlüğü ceza infaz düzenlemelerinin özüne ve amacına ters düştüğü için hükümlünün kısıtlanan haklarından birisi olarak sayılmaktadır.

Hükümlü en az 1 yılını iyi halli olarak geçirmiş ise Kurum içinde çalıştırılabilmektedir.

Hükümlünün gönderdiği ve kendisine gelen bu tarz haberleşme araçlarını mektup okuma komisyonu denetler.

Öğretim döneminde öğrenim görmekte olan çocuk hükümlüler çalıştırılamazlar

Kişilerin birbirleriyle olan ilişkilerinin düzenlenmesi medeni hukukun doğrudan amacıdır. Diğer şıklar için ayrıca bkz; İnfaz Hukuku-2, s. 29