İNG. ÖĞRETMENLİĞİNDE ÖĞRETİM TEKNOLOJİLERİ VE MATERYAL TASARIMI I

Eğitim; insanın kendi doğası içinde, kendi gelişiminin daha örgütsel ve düzenli olarak oluşumunu sağlayan kavramın genel adıdır. Eğitimin doğal yapısını ve işleyişini daha iyi anlayabilmek için tanımında yer alan kavramlardan yola çıkmak gerekir. Bu manada eğitim, bir “süreç”tir.

Duyuşsal davranışlar, kişinin yaşam boyu geçirdiği yaşantılarının ürünüdür. Bundan dolayı, bu alanla ilgili davranışlar, yalnız okul sistemi içinde oluşmayabilir. insan haklarına saygılı olabilme, hayvan sevgisi, yardım sever olabilme, hoş görülü olabilme, güçlüklerden yılmama duyuşsal alan davranışlardan bazılarıdır. Bunlar doğrudan gözlenen davranışlar değildir. Bu alan davranışları toplumsal değerlerle yakından ilgilidir. Zorlama olmaksızın kazanılır. Kazanılması ve ölçülmesi çok zordur. Değişik düzeylerde kazanılmaktadır. Duyuşsal davranışları alt basamakları beş adettir. Bunlar: 1. Alma 2. Karşılıkta bulunma 3. Değer verme 4. Bütünleştirme 5. Niteleme

Sentez düzeyindeki bilişsel davranışlar; parçaları, bir bütün oluşturacak şekilde bir araya getirebilme özeliği gösterir. Bunun; * özdeşsiz bir içerik üretebilme, * bir plan ya da işlemler takımı önerisi ortaya koyabilme, * bir soyut ilişkiler takımı geliştirebilme gibi çeşitleri olabilir. Örneğin, verilen bir konuda özgün kompozisyon yazabilmek sentez düzeyinde bir davranıştır.

Eğitim açısından bakıldığında öğrenme, birey ile çevresi arasındaki etkileşim sonucu meydana gelen, kalıcı iz bırakan yaşantı ürünlerinin bireyde oluşturduğu davranış değişimi olarak tanımlanmaktadır

Çalışma İstasyonu Yerleşim Şekli: Aktif laboratuvar çalışmaları için uygun bir yerleşimdir. Her laboratuvar masası veya çalışma istasyonu çevresine iki öğrenci yerleştirilir. Öğretmen tarafından nelerin yapılması gerektiği bir uygulamayla öğrencilerin kendi aralarında işbirliği yaparak verilen çalışmayı yapmaları istenir.

Öğrenme ve öğretme sürecinde iletişim kavramı ilgili yapılan tanımlar her ne kadar birbirlerinden birtakım farklılıklar gösterse de, aralarında şu ortak üç nokta göze çarpmaktadır: etkileşim, paylaşım ve süreç.

Mesaj (içerik) Mesaj, alıcının bilişsel, duyuşsal ya da psikomotor davranışlarında değişiklik yapmak amacıyla kaynak tarafından düzenlenen sözlü ya da sözsüz işaretler örüntüsüdür. Bir başka deyişle mesaj, kaynağın alıcısıyla paylaşmak istediği düşünce, duygu ve davranışları temsil eden işaretler ya da sembollerdir

Alkan (1977) da, eğitim teknolojisi ile öğretim teknolojisinin birbirinden farklı olduğunu savunmuş ve bu farklılığı; “öğretim”in eğitimin bir alt kavramı olduğu gerçeğinden hareketle, öğretim teknolojisini, belirli öğretim disiplinlerinin kendine özgü yönlerini dikkate alarak düzenlenmiş teknolojiyle ilgili bir terim olarak açıklamıştır.

Alma, Karşılıkta bulunma, Değer verme, Bütünleştirme ve Niteleme Duyuşsal davranışlardır.

Eğitimi yapılacak konuyla ilgili soyutlamaların belli ve somut durumlarda kullanılması özelliğini meydana getiren davranışların yer aldığı bilişsel davranış düzeyi, üçüncü sırada bulunan uygulama düzeyidir.

Öğretmenin telaffuzuna dikkat ederek sözcükleri aynı şekilde telaffuz etmek, "kılavuzla (rehberle) yapma" devinsel davranış düzeyine örnek olarak verilebilir.

Bireyin çevresiyle etkileşiminin bireyde bıraktığı iz ya da içerik yaşantı olarak adlandırılmaktadır. Bir başka deyişle yaşantı, belirli bir etkileşim durumunda birey ve çevre arasında meydana gelen etkinliktir.

Şekil Grupların Gruplanması Yerleşim Şeklini göstermektedir. Bu yerleşim şekli, rol yapma, münazara veya grup çalışmalarını gözlemleme gibi etkinliklerde kullanılabilir.

Eğitimde araçlar,

amacıyla geliştirilmiş öğrenme-öğretme yardımcılarıdır.

Alıcının kendisine iletilen mesajdaki sonuçları kabul etmesi, bir ölçüde kaynağın güvenilirliğine olan algısıyla ilişkilidir. Kaynak güvenilirliği, kaynağın sürekli bir özelliği değildir, alıcının öğretmene yüklediği bir özelliktir. Sınıf içerisinde öğretmenin kendisini güvenilir bulmasından çok, öğrencinin öğretmeni güvenilir olarak görmesi önemlidir. Uzmanlık ve inanılırlık, kaynağın güvenilirliliğini etkileyen faktörlerdir.

Yöntem, öğrencilerin istendik davranışları geliştirilmeleri için seçilen işlemler bütününü; ortam ise, öğretmen ile öğrenci arasında akan bilginin (mesajların) tarayıcısıdır. Başka bir deyişle ortam, öğretme-öğrenme süreçlerinde bilgi iletiminin meydana getirdiği ve öğrencinin konuyla etkileşimde bulunduğu personel, araç, gereç, tesis ve organizasyon öğelerinden oluşan çevredir.

Öğretim teknolojisi, özel amaçların gerçekleştirilmesinde etkili öğrenme sağlamak için insangücü ve insangücü dışı kaynaklar kullanılarak öğretme-öğrenme süreçlerinin sistematik bir yaklaşımla tasarlanması, uygulanması ve değerlendirilmesidir.

Geribildirim, iletişim sürecinin son aşamasıdır. Alıcının mesaja reaksiyonu olarak açıklanabilir.