İNSAN KAYNAKLARINDA GÜNCEL YAKLAŞIMLAR

Endüstri 4.0’ı Destekleyen Bilgi Teknolojileri Günümüz modern üretim sistemlerinin kullanmış olduğu bilgi teknolojilerinin önemli bir kısmı Endüstri 4.0’a destek olmaktadır. Bu teknolojiler Şekil 1.1’deki gibi pramid şeklinde gösterilir ise en alt seviyede üretim alanında gördüğünüz cihazlar, aktüatörler ve sensörler bulunmaktadır. Bu seviye fiziksel çalışmaları ve izlemeyi yapan üretim katıdır. Elektrik motorları, makineleri hareket ettirmek için hidrolik ve pnömatik aktüatörler, bu hareketi veya belirli malzemeleri tespit etmek için kullanılan yakınlık anahtarları, benzer şeyleri algılayan fotoelektrik anahtarlar alan düzeyinde rol oynayacaktır.

Bir sonraki seviyeye olan kontrol seviyesinde Programlanabilir Mantıksal Denetleyiciler (PLC) ve Oransal-Türevsel-İntegral Denetleyiciler (PID) devreye girmektedir. Kontrol seviyesi, bu cihazları gerçekte fiziksel işi yapan alan seviyesindeki cihazları kontrol etmek ve “çalıştırmak” için kullanır.

İkinci Sanayi Devrimi (1870) İkinci Sanayi Devrimi’ne, Birinci Sanayi Devrimi’nin ardından neredeyse bir asır sonra geçilmiştir. Elektrik devriminin bir aşaması olan 1870’de gerçekleşmiştir. Seri üretim, işbölümü ve elektrik enerjisi kullanımı ile sağlanmıştır. 19. yüzyılın sonunda, yeni enerji kaynaklarının (elektrik, gaz ve petrol) ortaya çıkmasına yardımcı olan büyük teknolojik gelişmelerle bu devrim gerçekleşmiştir. Bu devrimin sonucu, tam potansiyeline ulaşan içten yanmalı motorun geliştirilmesi olmuştur. İkinci sanayi devriminin diğer önemli noktaları çelik talebi, kimyasal sentez ve telgraf/telefon gibi iletişim yöntemlerinin geliştirilmesidir. İlk montaj hattı için Ford hattı muhtemelen en ünlü örnektir, ancak ilk hat belki de daha az bilinen Cincinnati mezbaha hatlarıdır.

Üçüncü Sanayi Devrimi (1969) Üçüncü Sanayi Devrimi 1969’da mikro denetleyicilerin ve Bilgi Teknolojisi otomasyon üretiminin gelişiyle ve internetin piyasaya sürülmesiyle meydana gelmiştir. Diğer bir ifade ile Üçüncü Sanayi Devrimi elektronik, telekomünikasyon ve bilgisayarların yükselişini ortaya çıkarmıştır. Yeni teknolojiler sayesinde, üçüncü sanayi devrimi uzay keşiflerinin, araştırmaların ve biyo-teknolojinin gelişimini sağlanmıştır. Endüstriyel dünyada, iki büyük buluş olan Programlanabilir Mantık Denetleyicileri (PLC’ler) ve Robotlar, yüksek düzey otomasyon çağına yol açmıştır. Üretimde programlanabilir bu makineler ile esnek üretim hatlarında çeşitli ürünlerin üretildiği esnek üretim kolaylaştırılmıştır. Ancak bu tür üretim sistemleri hâlâ üretim miktarı konusunda esnekliğe sahip değildir.

Endüstri 4.0’ın 4 ana ilkesi olan birlikte çalışabilirlik, bilgi şeffaflığı, teknik destek ve merkezî olmayan kararlardır.

Siber Fiziksel Sistemler Siber-Fiziksel Sistemler (CPS), fiziksel varlıkları ve hesaplama yetenekleri arasında birbirine bağlı sistemleri yönetmek için dönüştürücü teknolojiler olarak tanımlanmaktadır (Baheti ve Gill, 2011).

Nesnelerin İnterneti (IoT) Endüstri 4.0, bazen tamamlanmamış ürünler de dahil olmak üzere daha fazla cihazın yerleşik bilgi işlemle zenginleştirileceği anlamına gelir. Bu, alan cihazlarının gerektiğinde birbirleriyle ve daha merkezî kontrol cihazlarıyla iletişim kurmasına ve etkileşim kurmasına olanak tanır. Ayrıca, analitiği ve karar almayı merkezileştirerek gerçek zamanlı yanıtlar sağlayacaktır. Nesnelerin İnterneti üretim dünyasındaki veriler, makineler ve insanlar arasındaki bağlantı ve işbirliğini ifade eder. Temel olarak, Nesnelerin İnterneti sensörleri, makineleri ve tüm verileri birbirine bağlı ve kesintisiz bir şekilde alır ve üretime uygular. Üretim işleminin her yönü IoT’ye bağlanabilir ve oluşturduğu veriler üretim işlemi boyunca verimliliği optimize etmek için kullanılabilir.

Değişim Yönetimi Süreci Firmalar yeni teknoloji uygulamaları, süreç güncellemeleri, yeniden düzenleme veya müşteri hizmetleri iyileştirmelerinden kaynaklanan bazı değişimleri büyüme ve kârlılık için gerçekleştirir. Bu noktada tutarlı bir değişiklik yönetimi süreci, değişimden kaynaklanan etkinin firma ve personel üzerinde en aza indirilmesine yardımcı olacaktır. Şekil 1.5’te sunulan değişim sürecinin adımları aşağıda tanımlanmıştır (Smartsheet, 2020):

1. Nelerin Geliştirileceğini Belirleme  Çoğu değişiklik bir süreci, ürünü veya sonucu iyileştirmek için gerçekleştiğinden, odağı belirlemek ve hedefleri netleştirmek çok önemlidir. Bu aynı zamanda süreci kolaylaştıracak ve çaba gösterecek kaynakları ve bireyleri tanımlamayı da içermektedir. Çoğu değişiklik sistemi, neyin iyileştirileceğini bilmenin açıklık, kolaylık ve başarılı uygulama için sağlam bir temel oluşturduğunu kabul etmektedir.

3. Değişikliği Planlama  Bu adım başlangıcı, alınacak rotayı ve hedefi tanımlayan yol haritasıdır. Ayrıca, kaldıraç edilecek kaynaklar, kapsam veya hedef ve maliyetler plana entegre edilmelidir. Planlamanın kritik bir unsuru çok adımlı bir süreç sağlamaktır. Bu; projenin ölçülebilir hedefler, teşvikler, ölçümler ve net adımlarla özetlenmesini içerir. Örneğin, bilgi teknolojileri hizmetleri için iyi planlanmış ve kontrollü bir değişiklik yönetimi süreci, bilgi teknolojileri altyapı değişikliklerinin işletme üzerindeki etkisini önemli ölçüde azaltacaktır.

Simülasyon Gerçek zamanlı verilerden yararlanmak ve fiziksel dünyayı makineler, ürünler ve insanları içerebilen sanal bir modelde yansıtmak için simülasyonlar, tesis operasyonlarında daha yaygın olarak kullanılmaktadır. Simülasyon operatörlerin fiziksel değişimden önce sanal dünyadaki bir sonraki ürün için makine ayarlarını test etmelerini ve optimize etmelerini sağlayacak, böylece makine kurulum sürelerini azaltacak ve kaliteyi artıracaktır.

5

ERP

20. yy

Bireysellik

Siber fiziksel sistemler

Otokratik yönetim anlayışı

%70

Değişikliği planlama

Gözden geçirme ve sürekli iyileştirme

Paydaşları işin dışında tutma