KALİTE YÖNETİM SİSTEMLERİ

Hatalı ürünü müşteriye ulaştırır

4

Kalite planlaması maliyeti

1900 lü yılllar

10

Kuruluşun itibarını olumsuz etkiler

Kalite güvence sistemi

Organizasyon el kitabı

1980

Arama konferansı

Kalite kontrolün faydalarını aşağıdaki gibi özetlemek mümkündür:

Muayene yönteminin uygulanmasında öne çıkan diğer bir dönem 13. yüzyıldır. Bu dönemde Avrupa’da yaygın olarak faaliyet gösteren esnaf loncaları yapılan işlerde kalitenin sağlanmasına yönelik çeşitli uygulama ve cezai yaptırımlar devreye sokmuş, çırakların usta mertebesine erişene kadar oldukça ciddi bir eğitim sürecinden geçmesini şart koşmuşlardır.

İstatistiksel kalite kontrolünün genel özelliklerini aşağıdaki gibi özetlemek mümkündür:

Standartlarla karşılaştırma yapılması: Bu aşamada ölçülen gerçek performans sonuçları performans hedefleriyle karşılaştırılır ve aralarındaki farklılıklar ortaya konur. Bu karşılaştırmanın objektif ve tarafsız bir şekilde yapılması önemlidir. Bu aşamada istatistiksel yöntemlerden sıklıkla yararlanılır.

Kalite güvencesi, müşteri beklentilerini tam olarak karşılayacak kalitedeki ürün veya hizmetlerin üretilmesini sağlamaya yönelik olarak bir sistem dahilinde kalite planlaması, organizasyonu ve kontrolünü içeren planlı faaliyetler bütünüdür. Kalite güvencesinin ISO 8402 Kalite Sözlüğündeki tanımı “ürün ya da hizmetin kalite için belirlenmiş gereklilikleri karşılamasında yeterli güveni sağlayacak planlı ve sistematik çalışmaların toplamı” şeklinde yapılmaktadır.

İç denetim: İç denetimin temel amacı, yapılan çalışmaların ve kurulan sistemin ne derece etkili olduğunu, hedeflere uygunluğunu ve varsa sistem gerekliliklerini iyileştirmek için kullanılabilecek fırsatların belirlenmesidir. Bu sayede, tarafsız bir dış denetim öncesinde kuruluşun kendini sınaması ve dış denetim için hazır hale getirmesi sağlanmış olur. İç denetimlerin ilgili her birimin ve çalışanın katılımını içerecek şekilde planlanması, üst yönetimin bu denetimlere mutlaka tabi olması hedeflenmelidir. İç denetimde objektifliği sağlamak için denetim yapanların kendi faaliyetlerini denetlememesi beklenir.

Kalite güvence, bir anlamda klasik kalite kontrol uygulamalarının bir uzantısı ve ihtiyaçlara bağlı olarak geliştirilmiş şeklidir. Zaten kalite güvencesinin ortaya çıkışı da klasik kalite kontrol yaklaşımının arzu edilen kalitenin elde edilmesinde yetersiz kalması ve hatalı ürünlerin neden olduğu maliyetlerin üreticiye getirdiği yükler nedeniyle olmuştur. Bununla birlikte, kalite kontrol ile kalite güvence arasında ortak pek çok unsur vardır. Bu yüzden kalite güvence kavramı çoğunlukla kalite kontrol kavramıyla karıştırılır. Örneğin, her ikisinde de performans değerlendirilir; hedeflerle/standartlarla mevcut performansın karşılaştırılması söz konusudur. Her ikisinde de standartlar ve ölçülen performans değerleri arasındaki farklılıkların giderilmesiyle ilgili uygulamalar gerçekleştirilir.

Kalite güvence sistemlerinde prosedürlere uygunluğun değerlendirilmesi ve istatistiksel süreç kontrolü gibi yöntemlerin kullanılması vasıtasıyla ürünlerin/hizmetlerin belirlenen spesifikasyonlara uyumunun sağlanması söz konusudur. Kalite güvencede, kurumlar yapılan işlerin hem tasarım, hem de uygunluk açısından yeterli olduğunu denetleyecek bir sistem kurmayı amaçlar. Kalite güvencesinin temel özellikleri arasında kalite el kitapları, prosedürler, talimatlar, kalite planları ve kalite denetimleri sayılabilir.

Juran Üçlemesi olarak adlandırılan kalite yönetim yaklaşımında kalitenin geliştirilmesinde, dolayısıyla iyileştirilmesinde göz önüne alınacak başlıca ilkeler aşağıdaki gibi özetlemektedir:

Kalite geliştirme ve sürekli iyileşme çalışmalarında ekiplerin oluşturulması ve farklı düzeydeki çalışanların bu ekiplere katılımının sağlanması, çalışanların aidiyet duygusunun ve motivasyonlarının artmasına yardımcı olur. Ayrıca başarıda rolü olduğunu gören çalışanlar sürekli iyileşme kültürünü benimser ve sahiplenirler. Bu da toplam performansta ve kalitede önemli artışlar sağlanmasına yardımcı olur. Çalışanlara yapılacak işler ve iyileştirme uygulamalarıyla ilgili eğitimler vermek, hem kalite yönetiminin hem de kalite iyileştirmenin önemli bir gereğidir. Ancak eğitim yeterli değildir. Eğitimi alan personelin edindikleri bilgileri kullanabilmelerine olanak verecek ortamların, kaynakların, desteğin ve yetkinin de verilmesi gerekmektedir.