KÜLTÜR SOSYOLOJİSİ

Sahne sanatları kolektif doğalarıyla tarih boyunca düşünürlerin ilgisini çekmiş, bu ürünlerin toplumsal yapının yansımalarını taşıdığı kabul edilmiştir. Gerçekten de her dönemin toplumsal yapısı, o dönemin sanat ürünleriyle sabitlenmiştir. Örneğin; William Shakespeare’in (1564-1616) Venedik Taciri’ndeki on yedinci yüzyılın toplumsal sınıflarını ya da Gotthold Ephraim Lessing’in (1729-1781) Emilia Galotti’sindeki Aydınlanmacı fikirleri görmemek neredeyse imkansızdır.

Hegemonya, Gramsci’nin kavramsallaştırdığı şekliyle, egemen sınıfların siyasi ve ekonomik liderliklerinin beraberlerinde düşünsel liderliği de getirdiğini, böylelikle kitlelerin düşünsel alanda da bu egemen sınıflar tarafından yönlendirildiğini ifade eder.

Sinematografı: Auguste ve Louis Lumière kardeşlerin tasarladığı, 13 Nisan 1985’te Fransa için patentini aldıkları, görüntüleri kaydetmeye ve bir ekran üzerinde yansıtmayı sağlayan aygıt.

Yine aynı dönemlerde Sanayi ve Fransız devrimleriyle yükselen, politik ve
ekonomik alanlarda daha fazla söz sahibi olan burjuvazi ve yeni işçi sınıfı, edebi
sanatların tüketimine de dâhil oldu. Endüstri merkezlerinde bir araya gelen ve
o güne kadar okuma-yazma ayrıcalığından yoksun olan işçi sınıfı, yeni edindiği
bu zevki kendi kültür yaşantısına uygun şekilde tüketmek istedi. Hayal gücünün
ürünü olan mitolojinin ve tarihin anlatıldığı romantik edebiyat, bu ihtiyacı karşılamıyordu.
Fransız gazetelerinin öncülüğünde romanların tefrika halinde yayınlanmaya
başlaması bu tarihlere rastlar. Tefrika romanın ortaya çıkışı, roman yazarının
ait olduğu sınıfa bakılmaksızın günlük olayları ve sıradan insanları konu
etmesine neden oldu.

Okuma tarihi çözümlemelerine eklenen yeni bir yöntem, direkt olarak alımlanmayı saptamaya çalışır. Bu doğrultuda bireysel okuyucuların sayfa kenarlarına düştükleri notlar, altını çizdikleri satırlar belirlenerek metinlere verilen tepkiler aracılığıyla aynı eserin farklı birey ve gruplar tarafından nasıl alımladığına dair veri toplanır.

Müziğin o zaman ve mekândaki varlığı,
hem dinleyici hem de müzisyen için tekrarlanamaz bir deneyimdir. Aslında
Nietzsche’nin müziğe özel bir konum atfederken bahsettiği tamamlanmamışlık
hali de  bunu vurgular.

Sosyolog Jean Baudrillard (1929-2007), tüketimin sembol ve göstergelere dayalı
olduğunu, anlamın bu sembol ve göstergeler sisteminde oluştuğunu, satın alınan
malların bir kimlik duygusu yarattığını savunur.

Judith Williamson
da pek çok insanın bilinçli olarak seçtiği anlamın, ürettiklerinden çok
tükettikleriyle oluştuğunu söyler.

Kültür Endüstrisi: Eleştirel
kurama Adorno ve Horkheimer
tarafından sokulan, kar amacı
güden ve eğlence için üretilen
endüstriyel kültür biçimlerine
işaret eden terimdir.

Kanon: Diğer ilkelere esas
oluşturacak nitelikte temel
kabul edilen ilkedir

yirminci yüzyılın ilk yarısında mimar
Walter Gropius öncülüğünde gelişen Bauhaus akımı bu temelden hareket
eder. Akımın önermesi, sanat ürününün toplumsal ihtiyaçlara karşılık vermesi
gerektiğidir. Buna göre, sanat ürününün biçimi işlevle ters düşmemeli, ancak işlev
de biçimi dışlamamalıdır. Yapılması gereken, biçim ve işlev arasında bir denge
oluşturarak, toplumsal ihtiyacı karşılamaktır.

Kültürel sermaye

Gramsci

Mekanikleşmiş emek süreciyle baş edebilmek ve ondan kaçmak isteyenlerin aradığı eğlence

Küresel kanonlar

Sanatta kullanılan malzemenin niteliği ve etkinlik biçimine göre.

Sanatçı olağanüstü bir yeteneğe sahip, yalnız ve içinde bulunduğu koşullardan bağımsız bir birey olarak değerlendirilmeye başlandı.

Edebi sanatların alımlanma ve tüketim şekillerinin ayrıcalıklı sınıf tarafından belirlendiğinin.

Oluşumunda ya da aktarımında icra da içermesi; çoğunlukla toplu olarak alımlanması ve tüketilmesi.

Sosyal medya