KÜLTÜRLERARASI İLETİŞİM - Deneme Sınavı - 25

Etkin iletişim niyet edilen anlam ile karşı tarafın çıkardığı anlamın aynı olması durumudur.

Kültürü empoze etmek iletişimin temel işlevlerinden değildir.

Reklamcılar iletişim sürecinin yararcı işlevinden yararlanır.

Çölde görülen serap da algı ile ilgilidir. Isınan havanın yükselirken yarattığı görüntü suya benzetilir.

Kültürlerarası iletişim sürecinde gönderen ve alıcı farklı kültürlere mensuptur. Süreç içinde her ikisi de hem gönderen hem de alıcı olurlar. İletiler gönderenin kültürel kodlarına göre hazırlanır. İletinin içeriği, ilişki yönü, çağrı yönü ve kendini açığa vurma yönü gönderenin kültürünün kurallarına göre hazırlanır. Kullanılan kanallar ve araç da kültüre uygun olarak seçilir. Eğer bu ileti alıcı tarafından algılanırsa, kod açımı evresi başlar. Ancak gönderenin kültür kodlarını bilmeyen alıcı algıladığı kod ve sembolleri kendi kültüründeki örneklere göre açar.

Toplumsal statü, bireyin toplumsal grup hiyerarşisi içindeki konumunu belirtir.

Kalıp düşüncelere sosyal bilimlerde stereotip denir.

Etnomerkezcilik terimi ilk kez, Amerikalı sosyolog William Graham Sumner tarafından kullanılmıştır.

Kaygı, doğabilecek olumsuz sonuçlarla ilgili duyguları içerir.

Belirsizlik, karşıdakinin davranışının tahmin edilemediği durumlarda ortaya çıkar.

Gündelik yaşam, bireyin toplumsal yaşam içinde diğerleriyle paylaştığı yaşam kesitini ifade eder.

Bağlamsal gösterge terimi, iletişime katılanlar arasındaki bireysel ilişkiler, onların sözsüz ifadeleri, fiziksel ve toplumsal ortamı da içeren bütün dolaylı mesajları ifade eder.

İletişim davranışı, iletişim sürecinde anlamları aktarmamızı sağlayan davranışladır.

Geçinme, ortak insan etkinliklerinden biridir. Bütün insanlar, yaşamlarını devam ettirebilmek için beslenmek zorundadır. Diğer canlılar gibi, insanlar da ilk önce beslenme gereksinmelerini karşılamayı öğrenirler. Daha sonra hayatta kalabilmenin koşullarını yerine getirme çabaları gelir. Örtünme ve barınma bunlar arasında önemli yer tutar. Bu temel gereksinmelerin karşılanması için çeşitli etkinliklerde bulunulur. Bu etkinliklerin tümü geçinme etkinlikleri adı altında toplanır. Her toplum, bulunduğu coğrafi koşullar, sahip olduğu mali ve teknolojik olanaklara göre geçinme etkinliklerini şekillendirir. Günümüzde ekonomi olarak adlandırılan bu etkinlikler bütünü kültürden kültüre farklılaşır. Ekonomik etkinlikler her ne kadar küreselleşme ile birlikte dünya ölçeğinde benzeşmeye başlasa da ekonominin benzer alanlarında, benzer teknolojiler ve mali olanaklarla farklı sonuçlar alınmasının altında yatan temel neden kültürel farklılıklardır. Söz gelişi, Avrupa Birliği içinde, genel olarak Batı Kültürü’nün üyeleri olarak kabul edilen toplumlar, aynı para birimi ve ekonomik sistemlere sahip oldukları halde farklı ekonomik sonuçlar almaktadır. Kültürlerarası farklılıkların farkına geç varılması nedeniyle ortaya çıkan büyük ekonomik kayıplar bütün dünyayı etkileyen krizlere neden olmuş ve milyonlarca insanın zarar görmesine yol açmıştır. Her kültürün geçinme etkinliği, o kültürün oluşumundan başlayarak, geçirdiği değişme evreleri ve koşulları tarafından şekillenir. Böylece kültürler arasında farklılıklar ortaya çıkar ve geçinme etkinlikleri, kültürün özgün biçimini almasına katkıda bulunarak iletişim davranışlarını belirler.

Öğrenme, bireyin çevreye uyumu için gerekli olan bilgileri edinme sürecini ifade eden ortak insan etkinliklerinden biridir. Öğrenme, insanın doğumundan ölümüne kadar devam eden temel insani etkinliklerden biridir. Ancak bu temel etkinlik kültürden kültüre farklı yol, yöntem ve sürelerde gerçekleşir. Bazı kültürlerde bilgiler belleğe dayalı olarak ve ezber yoluyla aktarılırken, bazı kültürlerde öğrenme için bilgiye ulaşmanın yolları gösterilir. Bazı kültürlerin üyeleri görsel, bazı kültürlerin üyeleri ise sözel bilgileri öğrenmeye daha yatkındır. Bazı kültürlerde görerek öğrenme yaygınken bazılarında yaparak öğrenmeye önem verilir. Söz gelişi Kuzey Amerika kültürlerinde “yapmak” öğrenmenin başlıca yolu olarak görülür. Bunun sonucu olarak da uygulamalı bilimler daha çok bu kültürlerde ilgi görmüş ve gelişmiştir. Oysa Orta Avrupa kültürleri daha çok sözel öğrenmeye yatkındır. Bunun sonucu olarak da felsefe bu kültürlerde gelişme olanağı bulmuştur. Kültürün büyük kısmı öğrenilmiş davranışlardan ibarettir.

Kişilik, bireyin kendine özgü duygu, tutum ve davranış örüntüleri olarak tanımlanabilir. Kişilik, bireyin çeşitli durumlarda düşünce, duygu güdü ve davranışlarını etkileyen düzenlenmiş, dinamik nitelikler bütünüdür. Bireyin kişiliği, genetik olarak sahip olduğu bazı nitelikleri ile sonradan edindiği, kazandığı niteliklere dayalı olarak gelişir. Çocukluk döneminde bireysel nitelikler kültürün öğrenilmesi sürecine katılır ve öznel kültür denilen, bireyin içselleştirdiği kültür oluşur.

Güç aralığı, sosyal konumlar çerçevesinde, toplumu oluşturan bireyler arasındaki uzlaşmaya dayalı iktidar, otorite ya da güç farklarını ifade eder. Güç Aralığı Toplumsal yaşam, toplumu oluşturan kurum ve bireyler arasında iş bölümünü gerekli kılar. Bütün insan gruplarının kural ve normlara dayalı olarak sürdüğünü biliyoruz. Bu kuralları koyanların yanında uygulayıcılar, denetleyiciler ve kurallara uyması gereken insanlar vardır. Yönetenler ve yönetilenler arasında toplumsal statü, yetki, hak ve görev farkları bulunur. Güç aralığı, bütün toplumlarda gözlenen sosyal konumlar çerçevesinde, toplumu oluşturan bireyler arasındaki uzlaşmaya dayalı iktidar, otorite ya da güç farklarının büyüklüğünü ifade eder. Bütün kültürlerde, baba ile oğul, büyük kardeşle küçük kardeş, müdür ile memur, kaptan ile tayfa arasında kabul edilmiş, toplumca benimsenmiş hak ve yetki farkı vardır. Ancak bu farkların büyüklüğü kültürden kültüre değişir. Toplumu oluşturan bireyler arasındaki güç, otorite farklılıkları ilk çocukluk yıllarından itibaren öğrenilir. Hofstede’nin yaklaşımıyla bilişsel yazılım bu yıllarda bireye aktarılır. Bu evrede, anne, baba ve yakın akrabalar gibi, çocuğun doğrudan etkileşimde bulunduğu ve onun için örnek model olabilecek bireylerin tutum ve davranışları, çocuğun bilişsel yazılımının aktarımında önemli rol oynar.

Eril kültür, “cinsiyete dayalı rollerin belirgin olarak birbirinden ayrıldığı; erkeklerin kararlı, sert ve maddi yönelimli, kadınların alçakgönüllü, duyarlı oldukları ve yaşam kalitesine önem verdiği kültürleri”, Dişil kültür ise “cinsiyete dayalı rollerin birbiriyle kesiştiği, hem kadınların hem de erkeklerin alçakgönüllü, duyarlı oldukları ve yaşam kalitesine önem verdikleri kültürleri” açıklayan kavramlardır. Eril ve dişil terimlerinin kadınla erkek arasındaki biyolojik farklılıklara dayalı cinsiyet rollerini belirlemek için kullanılan erkek ve dişi terimlerinden farklı olduğunu gözden uzak tutmamak gerekir. Eril ve dişil terimleri ile önceden belirlenmiş ve kültürün ve ait olduğu toplumun tümünü kapsayan roller ifade edilmektedir. Kadın ve erkek arasındaki rol paylaşımı, toplumun en küçük birimi olan ailede başlar. Toplumun erillik-dişillik boyutundaki yerini de bu rol dağılımı belirler. İlk çocukluk çağlarında cinsiyete dayalı değerler ve davranış örüntüleri öğrenilir. Cinsiyete dayalı rollerin belirgin olarak birbirinden ayrıldığı kültürlere eril, cinsiyete dayalı rollerin birbiriyle kesiştiği kültürlere ise dişil kültür denir.

"Belirsizlikten sakınma derecesi bireylerin tanımadıkları durumlarda kendilerini tehdit altında hissetme düzeyini ifade eder."

D şıkkında verilen cümlede yer alan "güvende" terimi yanlıştır. Dolayısıyla doğru cevap D şıkkıdır.

Toplumsal yaşam: Bütün insanlar topluluklar halinde yaşarlar ancak diğer canlılardan daha karmaşık ve kurumsallaşmış bir toplumsal yaşam sürerler. Toplumsal yaşamın kuralları, kurumları ve davranışları belirleyen normlar kültürden kültüre değişir.