KURUMSAL İLETİŞİM - Deneme Sınavı - 7

Web 2.0 terimi, isim babası O’Reilly tarafından “ağın (İnternet’in) daha çok insan tarafından kullanılabilmesi
için yeniden programlandığı bir işletme devrimi” şeklinde tanımlanmaktadır. Kullanıcı tabanlı olduğu ve interaktif bir platform oluşturduğu bilinmektedir. Doğru cevap C seçeneğidir.

Sahip olunan medya kurumun kendi web sayfası dâhil, diğer bütün müşterilerinizle iletişime geçilen web sayfalarından oluşmaktadır. Doğru cevap D seçeneğidir.

Markalama çabası üzerinde odaklanmanın üründen kuruma kayması

Kurumsal marka çerçevesi

Savunucu reklamlar

Marka dendiğinde ürün ve hizmetleri; itibar dendiğinde ise şirketin paydaşlarında oluşturduğu algıyı kastederiz.

Türk Dil Kurumu itibarı “saygı görme, güvenilir olma durumu, saygınlık, prestij, borç ödemede güvenilir olma durumu ve kredi olarak” tanımlamaktadır

İtibar; performans, davranış ve iletişim bileşenlerinin bir araya gelerek oluşturduğu imajlar toplamıdır.

İtibar kavramının, performans, davranış ve iletişim gibi bileşenlerinin yanı sıra toplumsal yönlülük, soyutluk ve paydaş gibi önemli görülen özellikleri de vardır.

Kurumun ya da herhangi bir bireyin başkalarının zihninde ya da birçok paydaşta var olan imajlarının toplamına itibar; paydaşların işletmeyle ilgili genel algılamaları ve değerlendirmelerine kurumsal itibar denir.

Kurumun çevresi ve paydaşları denildiğinde müşteriler, hissedarlar, çalışanlar, tedarikçiler, medya, hükûmet, toplum ve diğer paydaşları anlıyorsak kurumsal itibar geçmiş eylemler ve sonuçları üzerinden tüm bu paydaşlar için değer yaratma yeteneği olarak görülebilir.

Kurum itibarı, çalışanları elde tutma, müşteri tatmini ve müşteri sadakati gibi çeşitli paydaşların kuruma karşı davranışlarını etkilemektedir.

İtibar değişkenleri bazında ele alan en ünlü itibar araştırmalarının başında Fortu- ne dergisi yer almaktadır. 1983 yılından bu yana dergi, yönetici ve analistlere kendi sektörlerine yö- nelik 8 nitelik üzerinde soru yöneltmişler ve itibar bileşenlerinin en çok kabul gören şekilde aşağıdaki şekilde sıralamışlardır;

Kurumların itibarlı bir kurum olarak algılanabilmeleri ve anılabilmeleri uzun bir sürece tekabül etmektedir. Bu doğrultuda kurumsal itibarın yapı taşı diyebileceğimiz unsurlar kurumsal kimlik, kurum imajı, kurum kültürü ve kurumsal iletişimdir.

Yeni ya da online medyanın geleneksel medyadan ayrıştığı bu durumu şu üç hususla belirtmektedir;

• İnteraktiflik; bir kişi TV de bir hikâye ilekarşılaşırsa, onu izlemek veya izlememek gibi bir tercih yapabilmektedir. Aksine tüketiciler web sayfalarında istedikleri derinlikte bilgilere ulaşabilmekte, kurumların ürün ya da hizmetlerine ilişkin spesifik de- taylara ulaşabilmektedir.

• Ölçüm; teknoloji birkaç farklı ölçüme izin vermektedir. Örneğin; online pazarlama programlarına katılım doğrudan ölçülebilir (tıklanma oranı). Ya da halkla ilişkiler programı izlenebilir. Rekabet gözlenebilir. Yeri geldiğinde müşterilerin kullanabildiği, ya da satış ekibi tarafından oluşturulabilen, gerçek zamanlı tercih, trend ve talepleri tespit etmek amaçlı bir gösterge paneli geliştirilebilir.

• Değişiklik; yeni medya alanını teşvik ederek, pazarlamacılara ve yöneticilere kampanya planlarını daha kreatif hâle getirmelerine olanak sağlar.

Güç Kültürü

Bu tür kurumlarda güç ve denetim merkezde toplandığı için iletişim yapısı da merkezi bir özellik gösterir. Kararlar, katılımcı bir yönetim anlayışıyla değil, tepe yönetimindeki kişiler tarafından alınır. Kurumsal yapı oldukça basittir.

Rol Kültürü

Uzmanlaşmanın gerektirdiği iş bölümü, rol kültürünün ortaya çıkmasına yol açmıştır. Rol kültürü, mantık ve rasyonellikle çalışan bürokratik kurumun bir diğer adıdır. Rol kültürleri, değişime tepki vermede yavaştır; fakat bireylere güvenlik duygusu ve her şeyi önceden bilme imkânı verir.

Kişi Kültürü

Bu tür kültüre sahip kurumlarda birey kuruma değil kurum bireye hizmet etmektedir. Kurumun varlığı, bireyin varlığı yanında ikinci planda kaldığı için kurum bireyi bünyesinden ihraç edemez, birey arzu ederse kurumdan kendiliğinden ayrılır. Yönetsel güç, bireyler arasında paylaştırılmış olup uzmanlığa dayanır. Var olan kurumsal yapı, kurum içerisindeki bireylerin ihtiyaçlarını karşılamak ve desteklemek için vardır. Bu kültür, avukatlık büroları, küçük danışmanlık şirketleri ve sivil toplum teşkilatlarında görülebilir.

Görev Kültürü

Görev kültürü, çabuk adapte olunabilen, işin bitirilmesi üzerinde duran ve tüm bireyleri kurumsal hedefleri doğrultusunda bütünleştiren bir kültürdür. Bu kültür, daha çok bir işin ya da projenin tanımlanmasıyla ilgilenmektedir. Görev kültüründe, bireysel çaba veya ödül değil takım çalışması en önemli unsurdur. Katılanların kendilerini disiplinize ettiği merkezi olmayan çalışma yolları esastır.

İş görenler bu kültürde işleri üzerinde yüksek derecede bir kontrole sahiptir. Bu kültürde esnek ve duyarlı çevreye uygunluk esastır ve kontrol zordur. Esas kontrol insan, kaynak ve proje tahsisi anlamında tepe yöneticilerinin elinde bulunur. Başarının ölçütü, işin en iyi şekilde yapılmasıdır. Bu nedenle işin gerçekleştirilmesinde kullanılacak kaynaklar, işin uzmanı olan kişilere bırakılır ve onlardan da işi yüksek kalitede gerçekleştirmeleri beklenir.

Kurumsal kimlik, bir kurumun imzasıdır. Kurumsal kimlik güvenirlilik oluşturmak için stratejik bir kaynaktır ve çeşitli çıkar grupları arasında destek ve yeni iş çevrelerinde rekabet avantajı kazanmak olarak ele alınmaktadır. Kurumların diğerlerinden ayırt edilebilmesi için kurumsal kimliğe ihtiyaç vardır. Kurumsal kimlik, bir kurumun, bir markanın adını, görsel tasarımını, iç ve dış dizaynını, kurumsal davranışını ve vizyonunu göstermektedir. Bir başka deyişle kurumsal kimlik, insanların önünde kurumun kendisini ifade etmesidir.

Kurum felsefesi, bir kurumun faaliyetlerinde izlediği temel ilkeler, düşünsel modeller, değerler ve ahlaki kuralların toplamıdır.

Kurumsal iletişim, işletmenin işleyişini sağlamak ve işletmeyi hedeflerine ulaştırmak amacıyla, gerek işletmeyi oluşturan çeşitli bölüm ve ögeler gerekse çevresi arasında girişilen devamlı bilgi ve düşünce alışverişine veya bölümler arasında gerekli ilişkilerin kurulmasına olanak tanıyan toplumsal bir süreçtir.

Kurumsal görünüm, bir kurumun görsel olarak kendini ifade etmesi biçiminde açıklanır.

Bir işletmenin ürettiği mal ya da hizmet müşterilerin gereksinimlerini ve beklentilerini karşıladığı zaman kalitelidir. Kurum ürünlerinin olumlu bir imaj oluşturması için gerekli olan kalite kriterleri; “dayanıklılık, ekonomiklik, modernlik, yapılan işte uzmanlık, yaratıcılık, yenilikçilik, ciddiyet, sürat, güvenilirlik, nezaket, kolaylık, huzur, düzenlilik, temizlik, planlı iş akışı, iyi servis ve hizmet, nitelikli personel, iş yapma arzusu, işe özen gösterme, yardımseverlik …” şeklinde sayılabilir.

Kurum felsefesi, bir kurumun faaliyetlerinde izlediği temel ilkeler, düşünsel modeller, değerler ve ahlaki kuralların toplamıdır.

Kurumsal davranış, organizasyondaki kişi ve grupların “nasıl ve neden davrandıkları” sorularına cevap aramada önemlidir. Bununla birlikte kurum içi ilişkilerin inşasında araçlar ve kurumsal yapı arasında etkileşimi sağlamaktadır. Kurumsal davranış, kurum kültürünün bir sonucudur. Kurum kültürü çalışanların davranışlarını ve kuruluşun şeklini etkileyen değer yargıları ve davranış tarzı sistemini ifade etmektedir.

Sosyal sorumluluk anlayışı, kurumların maddi hedeflerini göz ardı etmeden, toplumsal konularda öncelik almalarını ve tüm paydaşların beklentilerini karşılayan bir tavır takınmalarını gerektirmektedir. Sosyal sorumluluk faaliyetlerine önem veren kuruluşlar maddi ama onun da ötesinde itibar gibi manevi kazanımlar elde etmekte ve daha yaşanabilir bir dünya kurma adına kurumsal bir yatırım yapmaktadırlar. Sosyal sorumluluk faaliyetleri, kamu ve özel sektör ile sivi toplum kuruluşlarını bir araya getiren, belirli bir amaç için birlikte yaşamaya yönlendiren, sonuçlarıda hep birlikte paylaşılan önemli etkinliklerdir. Küreselleşme ve artan rekabet kurumların sadece verimliliğe odaklanan ticari işletmeler olarak algılanmasının önüne geçmiş ve toplumsal konulara duyarlı bir tavrı adeta gerekli kılmıştır. Sosyal sorumluluğun artan önemi istihdam politikalarına, şirketlerin yıllık raporlarına ve iletişim politikalarına yansımış ve bu alanlara yatırım yapan kurumlar kısa sürede benzerlerinden farklılaşarak çok daha olumlu bir imaja sahip olmuşlardır. Kurum ve kuruluşları değerli kılan ya da fark yaratan artık sadece ürettikleri ürün veya sundukları hizmetin kalitesi değildir. Bunlarla birlikte; topluma kattığı ve kazandırdığı değerler de önemle dikkate alınmaktadır.

Sosyal sorumluluk en geniş anlamıyla kurumların toplum yararına yaptığı etik ve toplumsal faaliyetlerdir. Amaç birtakım sosyal sorunların, başta çevre, eğitim olmak üzere iyileştirilmesine katkı sağlamak ve gönüllülük esasına göre toplumsal bir sorumluluk yüklenmektir. Kurumsal sosyal sorumluluk etkinlikleri işletmelerin yöneliminin sadece karın maksimizasyonu olmaması gerektiğinden temellenmiştir. Kurumların toplumsal sorumluluklarının bilincinde davranmaları ve başta çevre olmak üzere birtakım problemlerin çözümüne katkı sağlamaları gereğinden hareketle gelişmiştir.

Böylelikle işletmelere ekonomik hedeflerin yanı sıra bir takım insani hedefler konusunda da sorumluluk yüklemekte ve tüm paydaşlarına yönelik çok daha duyarlı ve insani yeni politikalar üretmelerini zorunlu kılmaktadır.