LOJİSTİK İLKELERİ - Deneme Sınavı - 11

Kullanım sonu ve ömür sonu dönüşleri: Ürünün kullanım veya ömrü sonunda yeniden üretim, geri dönüşüm veya uygun şekilde yok etme amacı ile oluşan dönüşler tersine lojistiğin süreçlerindendir.

Yok etme tersine lojistikte ürün geri kazanımında yerine getirilen faaliyetlerden birisidir.

Provizyon, malzemenin temin edilmesinden ürünün üretilmesine ve tedarik zincirinde sonraki aşamaya ulaştırılmasıyla ilgili akışı gerçekleştirmek için gerekli tüm faaliyetleri kapsamaktadır.

Provizyon (hazırlık) satın alma, üretim, dağıtım ve servis süreçlerini kapsamaktadır.

Kara Yolu Taşımacılığı: Kara yolu taşımacılığı en yaygın taşımacılık türüdür

Taşımacılık türüne karar verilirken dikkate alınan kriterler; maliyet, erişilebilirlik, kapasite, geçiş zamanı, güvenilirlik ve ürün güvenliği olarak sıralanabilir.

Tedarik lojistiği, Üretim lojistiği ve dağıtım lojistiği lojistiği oluşturan süreçlerdendir.

Depolama koşulları, Ürünün ambalajlanması, Taşıma araçlarının ve taşıma yönteminin belirlenmesi gibi konuların değerlendirildiği lojistik faaliyeti dağıtım lojistiğidir.

Şıklarda verilenlerin tamamı üretim lojistiğinin aşamalarındandır.

Tersine lojistik, tedarik zincirinin aksi yönünde tedarikçilerden alınan ürünlerin müşterilere teslimatından sonra hasar görmesi, iadesi, reddedilmesi, ambalaj maddelerinin geri kazanımı, kullanım süresinin dolması, modasının geçmesi, onarım vb. nedenlerle bu malların ve/veya ambalaj malzemelerinin müşterilerden başlangıç noktasına geri götürülmesi faaliyetlerini içerir.

Stoklama, tersine lojistik işlemleri sürecinde yer almaz.

Karayolu taşımacılığında erişim hızlı ve çok yönlü müşteri hizmeti söz konusudur.

Yavaş olması denizyolu taşımacılığının en önemli dezavantajlarındandır.

Ulusal ve uluslararası acil küçük gönderilerin taşınması havayolu ile taşımacılığın temel rolüdür.

Şıklarda verilenlerin tamamı tedarik zincirinde yer alan tesislerde stok bulundurulmasının nedenleri arasındadır.

Stok takibi idari hizmetler sınıfına girer.

İşletmelerde tedarik ve dağıtım işlemleri ile birlikte üretim esnasında da lojistik faaliyetlere ihtiyaç duyulmaktadır. Bu süreçler dikkate alındığında lojistiğin malzeme yönetimi ve dağıtım lojistiği (fiziksel dağıtım) olmak üzere iki temel süreçten oluştuğu söylenebilir. Malzeme yönetimi ise tedarik lojistiği (girdi lojistiği) ve üretim lojistiği olarak ikiye ayrılmaktadır.

Uluslararası alanda “Freight Forwarder”, ülkemizde ise “Taşıma İşleri Organizatörleri” olarak tanımlanan firmalar, kara, hava, deniz, demir yolu ve kombine (hava+deniz, deniz+kara, hava+kara gibi) taşımacılığın yanı sıra lojistik hizmetler veren işletmelerdir.

Bir tedarik zincirinde işletmeler gruplara bölündüğünde; grupların (1. parti) birindeki işletmeler üretici, imalatçı, gönderici, toptancı vs. malın ve/veya hizmetin üreticisi olarak ele alındığında, ikinci gruptaki (2. parti) işletmeler birinci partinin doğrudan müşterisi veya akışa göre tedarikçisi olan işletmelerdir. Üçüncü grup işletmeler (3. parti) ise bu iki taraf arasındaki mal ve hizmet akışına giren işletmelerdir.

Lojistik Derneği Dördüncü parti lojistik işletmelerini; kapsamlı tedarik zinciri çözümleri sunmak amacıyla kendi organizasyonlarının kaynaklarını, yeteneklerini ve teknolojisini, bütünleşik hizmet sağlayıcılarıyla (3PL’ciler) bir araya getiren ve yöneten bütünleştirici işletmeler, olarak tanımlamıştır. Bu işletmeler lojistik sektörde bilgi ve ürün akışı konusunda danışmanlık hizmeti sunan işletmeler olarak da tanımlanmaktadır.