MAHALLİ İDARELER MALİYESİ - Deneme Sınavı - 7

Fransa, 2003 yılında yerinden yönetime ağırlık veren uygulamalarında yeni bir aşamaya geçmiştir. Devletin örgütlenmesine ilişkin Anayasa hükümlerinde köklü değişiklikler gerçekleştirirken, bölge idarelerine yasama yetkisi tanınmıştır. Bölge idarelerine yasama yetkisi tanınmasının yanı sıra, anayasanın yerinden yönetime ağırlık veren politikaları engelleyen hükümlerini ortadan kaldırmak amacıyla Fransız Anayasası’nın toplam on maddesi değiştirilmiştir.

Fransa, mahalli idare birimleri açısından temel olarak üç kademeye bölünmüştür.

Belediye meclisi doğrudan seçimle ve altı yıl için halk tarafından seçilmektedir.

Belediye meclisi doğrudan seçimle ve altı yıl için halk tarafından seçilmektedir. Belediye başkanı ve yardımcıları belediyelerin yürütme
organıdır. Belediye başkanı ve yardımcılarını belediye meclisi seçer. Başkan ve başkan yardımcılarından oluşan yürütme organının üye sayısı, meclisin üye sayısının %30’unu geçemez.

Meclis, doğrudan halk tarafından 6 yılda bir seçilmektedir. Fakat 3 yılda bir meclisin yarısı yenilenmektedir.

Meclis, doğrudan halk tarafından 6 yılda bir seçilmektedir. Fakat 3 yılda bir meclisin yarısı yenilenmektedir.

Yerel vergiler Fransa’da, dolaysız ve dolaylı vergiler olmak üzere iki kısma ayrılmaktadır. Fransa’da yerel yönetimler, 1917 yılından beri merkezî yönetimden ayrıve kendilerine özgü dolaysız vergilere sahip bulunmaktadırlar. 1959 yılında yenilenmelerine karşın çoğu kez “dört ihtiyarlar” denilen bu vergiler; gayrimenkullerden alınan arazi vergisi, kiracılardan alınan kira vergisi, ticaretle uğraşanlardan alınan meslek vergisi ile ev sahiplerinden alınan emlak vergilerinden oluşmaktadır.

Hepsi bu yönetimleri ifade etmek üzere, “city”, “town”, “borough” ve “village” gibi isimlerden herhangi biri federe devletler tarafından benimsenerek kullanılmaktadır.

Ülkedeki bütün belediyelerin %70’inden fazlasının nüfusu 2.500’ün altındadır. Nüfus açısından en büyüğü ise 830 km2’lik bir alanda 8,2 milyon insanın yaşadığı New York şehrinin belediyesidir

Gelir bölüşümü, idareler arasında, hizmetin gerektirdiği harcamayı yapabilecek gelirlerin belirli kurallara uygun olarak dağıtılmasına ve bölüşülmesidir. Dolayısıyla doğru cevap C'dir.

Merkezî ve Mahalli idarenin gelir bölüşümünde dört yöntemden söz etmemiz mümkündür:
• Bağımsız Vergileme Yetkisi Sistemi
• Bağımlılık Sistemi

• Ayırma Sistemi
• Vergi Gelirlerinden Pay Verilmesi Sistemi.

Dolayısıyla doğru cevap A'dır.

İlk yerel yönetim birimi olarak kabul edilen örgütlenmeler; Antik Çağ’da ortaya çıkan, “site”, Roma İmpartorluğu döneminde yönetsel özerkliği bulunan “municipe” ve Antik Yunan’da ortaya çıkan “polis” tir.

Glokalleşme, kavramı kısaca “uluslararası ilişkilerde global düşünmeyi, kapalı ekonomi yerine dışa açılmayı, dünya ekonomisi ile bütünleşmeyi gerektirirken ülke içinde ise merkezî yönetim yerine, yerel yönetimleri daha fazla güçlendirmeyi ifade etmektedir.

Kamusal malları kullanan tüketiciler, taleplerini siyasi mekanizmayla yani oylamayla tercihlerini gösterirler.

Yerel politik kararların merkezi yönetimce belirlenmesi Avrupa Kentsel Şartı'nda yer alan "Halk Katılımı ve Kent Yönetimi" bölümünde yer alan ilkelerden biri değildir.

Merkeziyetçilik siyasi, hukuki ve yönetsel açıdan ülkenin tek bir el olan merkezden yönetilmesidir.

Konfederasyon, bağımsız kuruluşlar ve kurumlar tarafından, egemenliklerini muhafaza etmek koşuluyla, belirli ortak ve sınırlı konularda kendi çıkarlarını sağlamak amacıyla ve bir anlaşma ile bir araya getirilen topluluklardır.

Yerel yönetimler dışsallıklarla ilgili, merkezî yönetime göre, yerel halkın düşünceleri ve dışsallıkların etkileri konusunda daha fazla bilgiye sahiptirler.

Yerel otoritelerin neden, yerel kamusal mallarda, merkezî yönetimlere göre neden daha avantajlı olduğu gösteren dördüncü neden olarak, seçmenlerin verilen yerel kamusal hizmetlerin maliyet ve faydaları konusunda daha bilgili, daha hassas ve farkındalıklarının daha yüksek olması gösterilebilir.

Seçimlerde nasıl tercihlerimizi, gidip oy sandıklarında oy kullanarak gösteriyorsak, yerel kamusal hizmet/vergi bileşimleri için de göç ederek tercihler ortaya konmaktadır. Dolayısıyla modele “ayakla oylama” denilmektedir.