SAĞLIK KURUMLARINDA BİLGİ SİSTEMLERİ - Deneme Sınavı - 4

Hastanede yatan hastaların bakımı için yeterli miktarda ve iyi organize edilmiş kaynaklar sunulmalıdır. Bu durum, hasta odalarının yönetimi, ayakta tedavi birimleri ve servis (bölge) ünitelerinin yönetimi için de geçerlidir.

Alt işlevleri şunlardır:

Planlama ve kaynak tahsisi: Hasta bakımı ve kaynak planlaması personel planlama, yatak planlama oda planlama ve aygıt planlamadan oluşan çeşitli kaynaklara ihtiyaç duymaktadır. Tüm kaynakların planlama faaliyetleri koordine edilmelidir. Süreçler planlanırken hem hizmet birimlerinin talepleri hem de randevu planla- masına göre istem yapılan birimlerin talepleri dikkate alınmalıdır.

Malzeme ve ilaç yönetimi: malzeme, gıda, ilaç ve benzeri malların temini ve bertaraf edilmesi güvence altına alınmalıdır. Hastanenin tüm birimleri güncellenmiş kataoglardan talepte bulunabilmelidir. Hizmet birimleri (depo, eczane ve mutfak gibi) ihtiyaçları doğru miktarlarda ve zamanında teslim etmelidir.

Ekipman bakım ve yönetimi: Tıbbi cihazlar mevzuata uygun bir şekilde tescil ve muhafaza edilmelidir.

İşlerin genel organizasyonu: Ayaktan tedavi birimleri ve servisler gibi süreçlerin etkinliği hastaneler için son derece önemlidir ve ve bu süreçler randevuları hakkında hatırlatmalar yayınlamak veya fiili süreç akışı görselleştirilmek suretiyle çalışanlar için kişisel iş listeleri sağlamak suretiyle desteklenebilir.

Ofis iletişim desteği: Hastane bilgi sisteminin hasta bakımı ile ilgilenen tüm kişiler arasında iletişimi desteklemesi gerekir. Bu iletişim eş zamanlı (örneğin, telefon) ve eş zamanlı olmayan (örneğin, yazı tahtası, broşür, e-posta) iletişimden oluşur. Personel belirli bir zaman periyodu içerisinde iletişim kurabilmelidir.

Temel bilgi işlem desteği: Hastane bilgi sistemi, rapor yazma veya istatistik hesaplama gibi temel bilgi işleme görevlerini desteklemelidir.

• Bilgi üretim hızı, miktarı ve kalitesi artar,
• Bilgi erişim hızı artar,
• Karar verme hızı ve güvenilirliği artar,

• Maliyetler azalır,
• Personel verimliliği artar,
• Hasta memnuniyeti artar.

• Poliklinikler için hasta atama programlaması,
• Yatan hastalar için gelişmiş yatak rezervasyonu ve ön kabul süreçleri oluşturma,
• Operasyon odasında cerrahi programlama,
• Klinik laboratuvar veya radyoloji laboratuvarlarında sürdürülen hizmetler için hasta programlama.

• Temel verilerin analizi,
• Test sonuçlarının toplanması ve dağıtımı,
• Test çözümlemelerinin izlenmesi,
• Laboratuvar süreçlerinin dokümantasyonu,
• Envanter kontrolü,
• İş akışının izlenmesi,
• Laboratuvar verimliliğinin değerlendirilmesi.

• On-line talep girişi,
• Verilen ilaçların kayıtları,
• Birbiri ile uyumlu ilaçların kontrolü,
• Dağıtım raporlarının otomatik olarak yedeklenmesi,
• Alerji incelemesi yapma.

Tele-tıp terimi, telecomonication ve medical terimlerinin birleştirilmesiyle türetilen telemedicine kavramının Türkçe ifadesi olup, tıpta iletişim ve bilişim teknolojileri kullanılarak geleneksel yüz yüze hasta-hekim görüşmesi yerine, sağlık hizmeti sunumunun karşı karşıya gelmeden uzak yerlere götürülmesi anlamına gelmektedir. Bu uygulama; iki doktorun karşılıklı telefon görüşmesi olabildiği gibi uzman bir doktorun başka bir şehirden internet üzerinden yönettiği robotla ameliyat gerçekleştirmesi gibi karışık bir işlem de olabilir.

Tele-radyoloji; X ışınları veya MR gibi tıbbi görüntülerin radyolog tarafından yorumlanması için bir merkezden başka bir merkeze iletilmesidir. Bu işlemin uygulanması için, üç temel bileşen gereklidir. Bunlar; bir görüntü, bir iletim şebekesi istasyonu ve bir alıcı / görüntü izleme istasyonudur. En tipik uygulama, iki bilgisayarın internet üzerinden bağlanmasıdır. Alıcı tarafında olan bilgisayarın klinik amaçlar için test edilmiş ve açık olması ayrıca yüksek kaliteli bir ekrana sahip olması gerekmektedir.

Günümüzde tıbbi görüntüler dijital olarak üretilip, hastanelerin radyoloji bölümlerinde kullanılan PACS (Dijital Görüntü Arşivi ve İletişim Sistemleri-Picture Archiving and Communication Systems)’da saklanmaktadırlar. Tam ve güvenilir tıbbi bilgi sistemleri oluşturabilmek için bu görüntüler elektronik hasta kayıtları ile entegre edilirler ve Radyoloji Bilgi Sistemleri (RBS) ve Hastane Bilgi Sistemleri (HBS) tarafından yönetilirler. Bilgi ve iletişim teknolojilerindeki gelişmeler sayesinde dijital görüntülere internet ve web üzerinden erişmek ve tele-radyoloji uygulamalarını gerçekleştirmek kolaylaşmıştır. Tele-radyolojinin birçok avantajı vardır ve tıbbi bakım hizmetlerinin kalitesinin artmasında önemli bir rol oynar.

Tele-dermatoloji; insan derisinde oluşan hastalıkların (deri ve deri tümörleri vb.) görülebilir ışıklı görüntülerinin (fotoğraf ya da video), hastalık sınıflaması ve teşhisi için aktarılmasını ifade eder. Başka bir ifade ile geleneksel olarak uygulanan ve hastalar ile uzman doktorların karşılıklı olarak aynı ortam içinde yer aldığı muayene şeklinden farklı olarak, iletişim teknolojilerinden faydalanan ve farklı ortamlardaki dermatoloji uzmanlarını ve hastalarını birleştirip uzmanların tanı ve tedavi uyguladıkları yöntemdir. Bu süreç, birincil ya da ikincil teşhis şeklinde gerçekleşebilir. Deri kanserlerinin teşhis ve sınıflandırılması, buna en iyi örnektir. Dermatoloji, yüksek uzmanlık gerektiren bir disiplin olduğu ve birçok hasta ilk olarak, pratisyen hekimlere başvurduğu için tele-dermatolojinin kullanımı, teşhis sürecini kısaltmak ve uygun tedavinin hızla başlatılmasını sağlamak açısından önemlidir.

Sağlık Bakanlığı, vatandaşların Türkiye’de daha etkin ve verimli bir şekilde sağlık hizmetlerine ulaşabilmesi amacı ile Sağlıkta Dönüşüm Projesi’ni hazırlamıştır. Bu proje kapsamındaki çalışmaları büyük ölçüde tamamlamıştır ve bu zincirin en önemli halkalarından biri olan Merkezi Hastane Randevu Sistemi (MHRS) 22 Şubat 2010 tarihinde pilot uygulama kapsamında Erzurum ve Kayseri illerinde uygulanmaya başlanmıştır. Pilot uygulamalar başarıya ulaştıktan sonra tüm Türkiye’ye yaygınlaştırma süreci başlamıştır.

Sağlık Bakanlığı, vatandaşların Türkiye’de daha etkin ve verimli bir şekilde sağlık hizmetlerine ulaşabilmesi amacı ile Sağlıkta Dönüşüm Projesi’ni hazırlamıştır. Bu proje kapsamındaki çalışmaları büyük ölçüde tamamlamıştır ve bu zincirin en önemli halkalarından biri olan Merkezi Hastane Randevu Sistemi (MHRS) 22 Şubat 2010 tarihinde pilot uygulama kapsamında Erzurum ve Kayseri illerinde uygulanmaya başlanmıştır. Pilot uygulamalar başarıya ulaştıktan sonra tüm Türkiye’ye yaygınlaştırma süreci başlamıştır.