SAĞLIK KURUMLARINDA KALİTE YÖNETİMİ - Deneme Sınavı - 4

Güvenirlik ya da tekrarlanabilirlik: Güvenirlik, kalite ölçüsünde rastgele hata bulunmama derecesidir. Ölçüm indikatörleri ve veri toplama teknikleri, toplanan bilginin kalite hakkında yargıya varmak amacıyla kullanımını haklı çıkarmak için yeterince istikrarlı olmalıdır. Aynı veriyi kullanan aynı ölçüm süreci zaman içinde tekrarlandığında aynı sonuçları vermelidir.

Sonuç, bireyler ve toplumlardaki, sağlık hizmetlerine atfedilebilen (istendik ya da istenmedik) değişiklikler anlamına gelir. Sonuçlar şunları içerir:
a. Sağlık statüsündeki değişiklikler.
b. Hastaların ve aile üyelerinin öğrendikleri bilgilerdeki, gelecekteki hizmetleri etkileyebilecek değişiklikler.
c. Hastaların ya da aile üyelerinin davranışlarındaki, gelecekteki sağlığı etkileyebilecek değişiklikler.
d. Hastaların ve aile üyelerinin aldıkları hizmetten ve bunun sonucundan memnuniyetleri.

Kalite ölçülerinin oluşturulması aşağıdaki üç adımı izlemelidir:
1. İlgilenilen konunun belirlenmesi.
2. Ölçünün geliştirilmesi.
3. Veri toplama sisteminin tasarlanması.
Bu adımlar zaman alıcı olabilir fakat ölçülerin kalite yönetiminde faydalı olması için gereklidir.

Pay, payda ve ölçüyü geliştirmek için gereken diğer ögeleri oluşturmak amacıyla veri toplamak için aşağıdakileri içeren çeşitli bilgisayarlı veri tabanları ve yazılı dokümanlar kullanılabilir:
• Yönetsel dosyalar. Kuruluşun faturalama veri tabanı, performans verisi toplamak için sıklıkla kullanılan yönetsel dosyalar arasında yer alır. Bu dosya tipik olarak, hastanın demografik bilgileri, tanıların ve yapılan işlemlerin kodları, faturalandırılan ücretler gibi bilgileri içerir. Röntgeni çekilen hasta sayısı gibi sayım verisi, faturalama veri tabanından elde edilebilir. Diğer veri tabanları, eczaneler ve sigorta kuruluşları tarafından tutulan veri tabanlarını içerir.
• Hasta kayıtları. Tedavi sonuçları hasta kayıtlarında bulunur. Hasta kayıtları, sonuç ölçüleri için genellikle tek veri kaynağıdır. Elektronik hasta kayıtlarından veri elde etmek, kâğıt tabanlı (elle tutulan) kayıtlardan veri elde etmeye göre genelikle daha kolaydır ve daha az zaman alır.
• Çeşitli iş bilgileri ve klinik bilgiler. Performans ölçüm verisi diğer çeşitli kaynaklardan da elde edilebilir. Bu kaynaklar, hasta ve çalışan anketlerini, klinikler ve acil servisler tarafından tutulan hasta bakım kayıtlarını ve özel çalışmaların sonuçlarını içerir.

Dengeli Puan Cetveli ölçüleri, tipik olarak, Kaplan ve Norton tarafından 1996 yılında önerilen dört stratejik kategori altında gruplanır: Müşteri ölçüleri, iç işletme süreçleri ölçüleri, yenilik ve öğrenme ölçüleri, finansal
ölçüler.

Kıyaslama tekniği şu şekilde sınıflandırılabilir:
• Seçilen ortağa göre kıyaslama
• İşletmenin odaklandığı noktaya göre kıyaslama
• İlişkinin amacına göre kıyaslama

Kıyaslama tekniği şu şekilde sınıflandırılabilir:
1. Seçilen ortağa göre kıyaslama
     a. İşletme içi kıyaslama
     b. İşletme dışı (sektörel) kıyaslama
     c. Sektör dışı kıyaslama
     d. Jenerik (genel) kıyaslama
     e. Küresel kıyaslama
2. İşletmenin odaklandığı noktaya göre kıyaslama
     a. Fonksiyonel kıyaslama
     b. Süreç kıyaslama
     c. Örgütsel performansa dayalı kıyaslama
3. İlişkinin amacına göre kıyaslama
     a. Stratejik kıyaslama
     b. Rekabetçi kıyaslama
     c. İşbirliğine dayalı kıyaslama

Verimlilik: Verimlilik, hastanenin, mevcut kaynakları göz önünde tutularak, en fazla çıktıları vermesi için girdileri optimal kullanmasıdır.

Bir gruptan söz edebilmek için aşağıdaki temel özelliklerin bulunması gerekmektedir:
• En az iki kişinin varlığı.
• Üyelerarası iletişim, bilinçli topluluk.
• Her üyenin amaçların gerçekleştirilmesine katkısı.
• Amaçlara ulaşım konusunda anlaşma.
• Eylem biçimi üzerinde birleşme.
• Üyeler arasından grubu yöneltmek üzere seçilen kişi (lider) konusunda anlaşma.
Bu özelliklerin tümünü her grupta bulabilmek güç olmakla birlikte ideal bir grup olgusundan söz edebilmek için bunların gerekliliği açıktır.

Ekip olabilmek için aşağıdaki kriterleri taşımak gerekir:
• İki veya daha çok kişinin varlığı.
• Genel bir ekip amacının olması.
• Zaman, materyal ve çalışma alanı ayrılması.
• Amaca ulaşmak ve ulaşılan noktanın kalıcılığını sağlamak için para kaynağının sağlanması.

Ekip oluşumu ve gelişiminin aşamalarını anlamak, ekip sürecinin etkili yönetimi açısından çok önemlidir. Bu aşamaların sınıflandırılmasında yaygın olarak beş aşama kullanılmaktadır: Kuruluş (forming) aşaması, fırtına (storming) aşaması, biçimlenme (norming) aşaması, başarma (performing) aşaması ve dağılma (adjourning) aşaması.

Biçimlenme (Norming) Aşaması: Bu aşamanın belirgin özelliği, bireylerarası farklılıkların hızla giderilmesi ve üyelerin ekip duygusunu geliştirmeye başlamaları şeklinde ifade edilebilir. Bu aşamanın diğer bir özelliği ise kısa süreli olmasıdır. Bu aşamada ekip liderinin ekip içindeki birlik ve beraberliğin önemini vurgulaması ve üyelerin ekip norm ve değerlerini ortaya çıkarmalarına yardımcı olmaya çalışması gerekmektedir.

Ekip oluşturulması sırasında çalışanların ekip içinde uyumlu bir şekilde çalışması için motive edilmeleri önemlidir. Ekip üyelerinin şu konularda motive edilmesi gerekmektedir:
• Hedeflerinin ve yapacağı işlerin açıkça belirlenmiş olması,
• Belirlenmiş olan işleri yapması için gerekli araç ve gerece sahip olması,
• Belirlenmiş olan işleri başarmak için kendisine yeterince güvenmesi,
• Elde edeceği sonuçların göstereceği çabaya değer olduğunu düşünmesi,
• Üstüne düşen görevleri çaba göstermesi halinde başaracağından emin olması,
• Göstereceği çabanın karşılığında ödüllendirileceğini bilmesi.

Etkin Bir Ekibin Sahip Olması Gereken Bilgiler
Etkin bir ekip oluşturabilmek için ekip üyelerinin aşağıda belirtilen alanlarda bilgi sahibi
olması beklenmektedir:
• Ekibin misyonu, hedefleri, kuralları ve kaynakları hakkında bilgi sahibi olmak.
• Görevini ve ekibin çalışma alanı hakkında yön gösteren göstergeleri anlamak.
• Görevini yaparken izlemesi gereken mantıksal sırayı anlamak.
• Görevleri bölerken mantıksal bir yol üzerinde uzlaşmak.
• Spesifik bir görevin nasıl yerine getirileceğini anlamak.
• Ekip içindeki bilgi alışverişi, görev paylaşımı gibi konulardaki rolünü bilmek.
• Çözülecek problem hakkında doğru bilgi ve gerçekçi değerlemeleri yapabilmek için gereken bilgiye sahip olmak.
• Daha etkin bir ekip çalışması için ihtiyaç duyulabilecek değişik becerileri taşımak.

Tam katılım: Kalite çember çalışmaları sadece personelin bir kısmı için değil, tüm çalışanlar için düşünülmüştür. TKY felsefesi içinde çalışanların tam katılımı, çalışanların hedefleri belirlemede, karar alma ve problem çözmede gönüllü olarak yer aldıkları bir süreç anlamını taşımaktadır.

Dördüncü aşamada varılan karar test edilmektedir. Çözümün gerçekten işlediği görülürse, son aşamada yönetime sunulmaktadır.

Ekip lideri: Ekip dışındaki kişilerle projenin görevlerini ve iletişimini koordine eder, bariyerleri kaldırır ve ekibin yoluna devam etmesini sağlar.

ölçmek

ölçemediğiniz şeyi yönetemezsiniz

verilerin nasıl belirtildiği