SANAT TARİHİ - Deneme Sınavı - 4

Enstalasyon: İnstallation ya da yerleştirme, açık ya da kapalı bir mekân içinde yaratılan, sanatçı-izleyici katılımlı bir sanatsal üretim biçimidir. Son otuz yıl içinde yayılmış ve birçok sanat akımı kapsamında uygulanmıştır. Günümüzde dijital sanatlar kapsamında da kullanılmaktadır.

Neoklasisizm: Neoklasisizm sanat, barok ve rokoko sanatlarına karşı bir tepki olarak ortaya çıkmış ve sanatın her alanında etkili olmuştur. İtalya’da 1838-1876 yılları arasında Pompeii, Herculaneum ve Paestum’da yapılan arkeolojik kazıların, bu dönemin mimari ve resim örneklerine ilgi uyandırması, Yunan ve Roma Dönemi eserlerindeki estetik kuralları canlandırılarak, Avrupa sanatına yeniden hakim olmasını sağlamıştır.

Neoklasisizm Barok ve rokoko sanatlarına karşı bir tepki olarak ortaya çıkmıştır. Doğru cevap A'dır.

Romantizm: Adını, Orta Çağ romanslarından yani Latin kökenli dillerde anlatılan öykü ve söylencelerden alan romantizm akımı İngiltere ve Fransa başta olmak üzere tüm Avrupa’yı etkilemiştir.

Oryantalizm: 18. yüzyıldan itibaren bilim, tarih ve sanat alanlarında doğu ülkelerine artan ilgi ile ortaya çıkan egzotizm, 19. yüzyılda yerini daha gerçekçi ve ciddi bir havanın hakim olduğu oryantalizme bırakmıştır. 1798’de Napoleon’un Mısır Seferi’yle başlayan ve 1914’te I Dünya Savaşı’yla son bulan oryantalist resim akımı, aslında belirli bir okul oluşturmaz. Bu resimler birbirlerine üslup yönünden çok, tematik bakımından bağlıdır.

Realizm ve Pre-Raphaelite (Ön-Raffaelloculuk): Fransız düşünür Auguste Comte’un geliştirdiği, dayanağını gerçekten alan pozitivist felsefeden etkilenen realizm/gerçekçilik 1840’lardan 1880’lere kadar Batı dünyasındaki en güçlü sanat akımıdır. Klasik ve romantik akımlardan farklı olarak realizm şimdiki anı yüceltmiş, gerçek dünyanın dikkatli bir gözlemle, doğru, nesnel ve tarafsız betimlenmesini amaçlamıştır.

Neo Empresyonizm (Yeni İzlenimcilik): Ressam Georges Seurat, empresyonizm ve renk üzerine yapılmış bilimsel çalışmaların etkisiyle divizyonizm, noktacılık ya da puantizm denilen bir teknik geliştirmiştir. Renklerin birbiri üzerindeki etkilerinden yola çıkarak, renk sayısını azaltmış ve bunları küçük noktalar hâlinde kullanmıştır. Renklerin palette karıştırması yerine bu işlem izleyicinin gözüne bırakılmıştır. Söz konusu tekniğin yayılmasıyla neo empresyonizm ya da yeni izlenimcilik olarak adlandırılan akım oluşmuştur. Paul Signac, Camille Pisarro, Henry Edmund Cross bu teknikte çalışmış diğer sanatçılardır.

Sembolizm (Simgecilik): 19. yüzyılın son çeyreğinde, dönemin maddeciliğine tepki gösteren bir grup sanatçı hem evrensel hem de kişisel bir gerçeklik anlayışıyla hayatı anlamlandırmak istemiş, realizm ve empresyonizmde görmezden gelinen hayal gücünün, gözün erişemediği mitolojik varlıkların dünyasını eserlerinde ön plana çıkartmışlardır. Sembolizm olarak ortaya çıkan anlayışı benimseyen sanatçılara göre gerçek sadece fiziksel olanla sınırlı değildir, düşünceyi de içermektedir.

Ekspresyonizm: Dışavurumculuk veya anlatımcılık olarak da adlandırılan ekspresyonizm, 20. yüzyılın başlarında, akademik izlenimcilik ve romantik manzara resmine karşı doğmuştur. Fovistlerin renk anlayışından etkilenmiş ancak rengi lirik ve bezemesel nitelikte kullanmayı reddetmişlerdir.

Kübizm: 20. yüzyıl başlarında Fransa’da, doğanın aynen resmedilmesine ve özellikle empresyonizme karşı duran bazı sanatçılar geometrik soyut sanat akımı olarak tanımlanabilecek kübizmin doğmasına yol açmışlardır.

Kübizmin en önemli temsilcisi İspanyol Ressam Pablo Picasso’dur. Sanatçının önce İspanya’da daha sonra Paris’te sürdürdüğü çalışmaları üç döneme ayrılarak incelenmiştir. Mavi Dönem olarak adlandırılan hüznün ve mavi rengin hakim olduğu 1901-1904 arasındaki birinci döneminde; daha çok göçebeler, körler, sakatlar, sokak kadınları, serseriler, dilenciler gibi büyük kentlerde zor yaşam koşullarında çalışan sıradan insanları resmetmiştir. Pembe, gri ve açık kahverengi renkleri ağırlıklı olarak kullandığı 1904-1906 yılları arasındaki -anneler ve çocuklar, palyaçolar, akrobatlar, ip canbazları gibi sirk insanlarını konu edindiği- ikinci dönemi Pembe Dönem olarak tanımlanmıştır. Zenci dönem olarak adlandırılan 1907-1914 yılları arasındaki üçüncü döneminde ilkel sanattan ve Afrika heykellerinden esinlenerek yaptığı heykelimsi figürlü eserlerle kübizmin öncü eserlerini gerçekleştirmiştir. 1907 yılında yaptığı Les Demoiselles d’Avignon / Avignonlu Kadınlar adlı tablosu kübist sanat anlayışının ilk örneği, modern resmin başlangıcı sayılan eseridir.

Akademik çevrelerin desteklediği neoklasik sanatın soğukkanlılığına karşı, bireysel coşkuyu ön plana çıkaran, duygusallık, heyecan, içgüdü, öznellik, sezgi ve ifade özgürlüğü gibi özelliklere sahip 19. yüzyıl sanat akımı Romantizm olup cevap c seçeneğidir.

Gustave Courbet Realizm akımının önde gelen sanatçılarından biri olup cevap d seçeneğidir.

Edouard Manet, empresyonistlerden genel olarak farklı bir anlayışa sahip olmakla beraber onlara öncülük etmiş olan ve Kırda Öğle Yemeği adlı eseri ile tanınan sanatçı olup, cevap a seçeneğidir.

Sembolist sanatçılar değil neo-empresyonist sanatçılar renk üzerine yapılmış bilimsel çalışmaların etkisiyle divizyonizm denilen bir teknik geliştirmişlerdir. Bu nedenle cevap d seçeneğidir.

Avignonlu Kadınlar, Picasso'nun kübist sanat anlayışının ilk örneği, modern resmin başlangıcı sayılan eseri olup, cevap a seçeneğidir.

İlk olarak 20. yüzyıl sanatçıları tarafından kullanılan, gazete ve dergi parçaları, fotoğraf gibi değişik, iki boyutlu malzemelerin bir tuval üzerinde birleştirilmesi ilkesine dayanan tekniğe kolaj denilip cevap b seçeneğidir.

Kasimir Malevich, 20. yüzyıl başlarında Rusya'da ortaya çıkan Süprematizm adlı sanat hareketini başlatan sanatçı olup cevap a seçeneğidir.

Dadaizm, "sanat öldü, yaşasın sanat” söylemiyle sanatı geleneksel, akılcı tutumundan kurtarmayı amaçlayan sanat hareketi olup cevap d seçeneğidir.

Superflat Takashi Murakami'nin önderliğinde ortaya çıkan postmodern bir sanat hareketinin adı olup cevap a seçeneğidir.