SERMAYE PİYASALARI VE FİNANSAL KURUMLAR - Deneme Sınavı - 15

Portföy yatırımları, sıcak para olarak adlandırılır.

Katılım belgeleri karşılığında toplanan paralarla sermaye piyasası ve kıymetli madenlerden oluşan portföyleri işleten kurumlara" yatırım fonu" denir.

Gayrimenkul değerlere yatırım yapılmasının yüksek düzeyde olması, bir ülkede sermaye piyasasının gelişebilmesi için gerekli koşullardan biri değildir.

Bir komisyon karşılığında fon arz edenlerle fon talep edenleri karşılaştıran kurumlara Broker denir.

Bir ekonomide piyasaları reel piyasalar ve finansal piyasalar olarak iki temel grupta toplamak mümkündür.Bu nedenle doğru cevap "A" dır.

Finansal sistemi oluşturan unsurlar • Tasarruf sahipleri (Fon arz edenler), • Yatırımcılar (Fon talep edenler), • Yatırım ve finansman araçları, • Yardımcı kuruluşlar, • Hukuki ve idari düzenlemeler şeklinde sayılabilir. Bu nedenle doğru cevap "E" dir

Para piyasasının temel araçları; • Para, • Mevduat, • Hazine bonoları, • Finansman bonoları, • Mevduat sertifikalar›, • Repo, • Banka kabulleri, • Banka bonoları, • Euro dolarlar, • Varlığa dayalı menkul kıymetler, • Finansal türevler gibi finansal varlıklardır. Bu nedenle doğru cevap "C" seçeneğinde yer almaktadır.

Doğrudan finansmanda fon arz ve talebi doğrudan karşılaşmakta, ancak bu süreci hızlandırmak ve etkinliği artırmak için bazı kurumların aracılık etmesi doğrudan finansman özelliğini kaybettirmemektedir. Bu kurumlar; brokerlar, dealerlar, yatırım bankaları gibi kurumlar olmaktadır.

Finansal piyasaları globalleşmeye yönlendiren temel faktörler şu şekilde özetlenebilir: • Finansal Liberalleşme • Finansal Yenilikler ve Teknolojik İlerlemeler • Mali Krizler • Finansal Piyasalarda Yakınlaşma • Finans Sektöründe Birleşmeler ve Devralmaların Artması • Doğrudan Yatırımların Artması

Kar amacı gütmeyen kuruluşlar finansal piyasalar ya da finansal sistem ile doğrudan ilgili değildir. Örgütsel anlamda sosyal amaçlar ön plandadır.

Yatırım ve finansman araçları menkul kıymetlerden oluşur. Finansal sistemin diğer unsurları ise kuruluş ve düzenlemelerini ifade eder.

İkincil piyasalar finansal varlığın bir kez alınıp satılma durumuna göre; Vadeli piyasalar, ödemelerin hemen ya da gelecekte yapılmasına göre; Örgütlenmiş ve örgütlenmemiş piyasalar, örgütlenme durumuna göre gruplandırmalar içinde yer alır. Öz sermaye piyasaları ise, finansal varlığın niteliğine göre yapılan sınıflandırmada yer alır.

Uluslararası finansal ilişkilerin gelişmesi, bir ülkede ulusal finansal sistemin gelişmesinden sonraki aşamada gerçekleşir.

Organize piyasalar özellikle yatırımcıların bilgiye erişim kolaylığı ve kurumsallaşma nedeniyle piyasaya girmenin görece kolay olduğu piyasalardır.

Finansal varlıklar, ihraç eden birim açısından bir yükümlülük iken satın alan açısından bir varlıktır. Genellikle finansal varlıklar ile menkul kıymetler kavramı eş anlamlı olarak kullanılmaktadır. Ancak, gerçekte finansal varlıklar ve menkul kıymetler eş anlamlı değildir. Aradaki farklılık ise basittir: Menkul kıymetler finansal varlıklardır; ancak tüm finansal varlıklar menkul kıymet özelliği göstermeyebilir.

Finansal varlıkların araya bir kurum girmeksizin aracısız el değiştirmesine “doğrudan finansman; bunun tersi durum aracılar vasıtasıyla el değiştirmesi de dolaylı finansmandır.

Para yaratan finansal kurumlar belirli miktarda nakit para ile işlem gören ve piyasadaki likidite dönüşünü etkileyen kurumlardır. Ticari bankalar ve merkez bankası para yaratan finansal kurumlara örnektir. Merkez bankaları da bankaların likidite ihtiyacını karşılayan, para ve kredi hacmini ekonominin gereksinimlerine göre düzenleyen, ekonomiye yön veren kurumlardır.

Dünyada 1980’li yıllardan sonra uluslararası finansal piyasalarda hızlı ve etkili gelişmeler ortaya çıkmıştır. Global rekabet, hükümetleri libarelleşme yönünde uygulamaları zorunlu kılmıştır. Finansal liberalleşme; ülkelerde ekonomik kalknmayı hızlandırmak amacıyla sermaye akışı önündeki engellerin kaldırılması yönündeki uygulamaları içermektedir.