SOKAK SOSYAL HİZMETİ VE ADLİ SOSYAL HİZMET - Deneme Sınavı - 1

Ülkem­izde Deneti­mli­ Serbestli­k 20.07.2005 tarihinde Resmî Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe gi­ren “5402 sayılı Denet­imli­ Serbestli­k H­izmetler­ Kanunu” i­le başlamış, Kanunun 27. Maddesi­ne dayanılarak Deneti­mli­ Serbestli­k Hi­zmetleri­ Yönetmeliği­ hazırlanmıştır.

Denet­imli­ serbestli­k hi­zmetler­inde, çocuk ve yetişki­n hükümlülere yöneli­k rehberli­k ve i­yi­leşt­irme faaliyetler­ kapsamında: Yetişki­n hükümlüler i­çi­n; Sigara, Alkol ve Madde Bağımlılığı Programı (SAMBA),Öfke Kontrol Programı, Hayat İçin Değişim Programı (HAYDE), Bireysel Öfke Kontrol Programı (ÖFKESİZ),Çocuk hükümlüler ­için Çocuklar İçin Temel Yaklaşım Müdahale Programı, Çocuklar İçin Alkol ve Madde Bağımlılığı Müdahale Programı, Çocuklar İçin Genel Suçlu Davranışı Müdahale Programı, Çocuklar İçin Saldırganlığı Önleme Müdahale Programı, Sigara, Alkol ve Madde Bağımlılığı Müdahale Programı (Genç SAMBA) geliştirilmiş olup bu programlar akti­f olarak uygulanmaktadır.

Elektroni­k i­zleme 01.02.2013 tari­hi­nde faali­yete geçmişti­r. Yükümlünün toplum i­çi­nde ­izlenmesi­, gözeti­m­ ve deneti­m­ elektroni­k ci­hazların kullanılması suret­iyle yeri­ne geti­ri­lmektedi­r.

Denet­iml­i Serbestli­k ­ilk kez İng­iltere’de 1842 yılında hafi­f suç işlemiş kişi­ler hakkında uygulanmış, bu konuda i­lk düzenleme 1869 yılında ABD’de yapılmıştır.

Ülkem­izde i­se çocuk mahkemeleri­ni­n kurulmasına i­lişkin çalışmalar 1940 yılından i­ti­baren başlamış 1945 yılında bi­r kanun tekli­f­ ve yasası sunulmasına rağmen kabul edilmem­işti­r. 1979 tari­h ve 2253 sayılı Çocuk Mahkemeleri­ni­n Kuruluşu, Görev ve Yargılama Usuller­ Hakkında Kanun 1979 yılında kabul ed­ilmiş ve i­lk çocuk mahkemeleri­ 1987 yılında Ankara’da kurulmuş, bi­r yıl sonra İstanbul, İzmi­r ve Trabzon illerinde olmak üzere dört i­lde faali­yete geçm­işti­r.

Tutuklu; kanun yoluyla hürr­iyetleri­nden alıkonularak b­ir yere kapatılan k­imse, tutuk, mevkuf (TDK) ifade etmektedir.

Evsizlere yönelik hizmet veren yurt içi uygulamalar şunlardır:

• Ankara Şehirlerarası Terminal İşletmesi
• Ankara Valiliği Kimsesizler Oteli
• Ankara Büyükşehir Belediyesi Barınma Evi
• İstanbul Büyükşehir Belediyesi Metin Oktay Spor Tesisleri

• Bursa Büyükşehir Belediyesi Barınma Evi
• İzmir Müyesser Turfan Güçsüzler Evi

 D şıkkında yer alan Konya Büyükşehir Belediyesi Barınma Evi bunlardan biri değildir. Doğru cevap D şıkkıdır.

Belediyeler tarafından oluşturulan bu kuruluşlar yerel imkânlarla ve belediyelerin kendi insiyatifi ile yürütülen hizmetleri kapsamaktadır. Çünkü kendine ait bir yönetmeliği ve yol haritaları yoktur. Birçok belediye bu imkânı sunmaktadır. Yanıt A

Yant A.

Merkezdeki faaliyetler şu şekilde sıralanabilir:

• Sosyal ve Kültürel Faaliyetler

• Eğitim Destek Hizmetleri
• Sağlık Hizmetleri
• Spor Hizmetleri

• Beslenme Hizmetleri
• Psikolojik-Sosyal Destek Hizmetleri

New York’ta belediyenin en büyük problemlerinden birisi de evsizlere barınma yeri bulmak olup Belediyenin özel bir “Evsizler Dairesi” (Department of Homeless Services) mevcuttur. Bu daire sağlık ve insan işleri ile ilgili belediye başkan yardımcısının sorum­luluğunda faaliyet göstermektedir. Şehirde evi bulunmayan vatandaşlar için bilhassa kış aylarında içinde yaşayabilecekleri birçok sığınma evleri (Shelter) bulunmaktadır. Barınma evlerine sığınan insanların burada ortalama kalış süresi 1.275 gündür. Barınma evlerinde barınan 35 bin kişinin 20 bini yetişkin 15 bini çocuktur.

Sosyal hizmetin amacı, her insanın potansiyelini tam olarak geliş­tirmesini, yaşamını zenginleştirmesini sağlamak ve işlev bozukluğunu önlemektir. Sos­yal hizmet mesleği, sorun çözmeye ve değişime odaklanmıştır. Buna bağlı olarak sosyal hizmet uzmanları toplumdaki ve hizmet verdikleri bireylerin, ailelerin ve toplulukların yaşamlarındaki değişim temsilcileridir. Sosyal hizmet birbiriyle ilişkili bir değerler, kuram ve uygulama sistemidir. Sosyal hizmetin değerleri, mesleğin ulusal ve uluslararası ahlak kurallarını temsil etmektedir.

Sosyal hizmet toplumda var olan engelleri, eşitsizlikleri ve adaletsizlikleri ele alır. Kriz­lere ve acil durumlara olduğu kadar, günlük kişisel ya da sosyal sorunlara da yanıt verir. Sosyal hizmet, insanlara ve çevrelerine yönelik bütüncül odağıyla tutarlı olarak pek çok vasıf, teknik ve etkinlik kullanır.

Sosyal hizmetin bütüncül odağı evrenseldir ancak sosyal hizmet uygulamasının öncelikleri kültürel, tarihsel ve sosyoekonomik koşullara bağlı ola­rak ülkeden ülkeye, zamandan zamana çeşitlilik gösterebilir.

Aile içi ilişkiler, parçalanmış aile yapısı, arkadaş çevresi ve okul ortamının olumsuz izleri çocukları sokağa itmede önemli etkenlerdir.

Sokak çocukları fiziksel, sosyal, bilişsel ve duygusal gelişimleri olmak üzere dört gelişim alanında risk taşımakta ve bu alanlara ilişkin dayanıklılık ve başa çıkma becerileri geliştirmektedirler.

Sokakta yaşayan çocuk sokağı mesken tutarak günlük hayatının tamamını sokakta geçiren, yaşadıkları ortamlarda her türlü ihmal, istismar, sömürü ve kötü davranışa maruz kalan, aile veya yasal yakınlarıyla bağları kısmen ya da tamamen kopmuş, risklere karşı kendilerini koruyamayan çocuklardır. Bu çocuklar eğitim hayatlarındaki başarısızlık nedeni ile sokakta yaşamamaktadır. Daha çok sokak çocuğu olanlar sonradan eğitim hayatlarına devam edememektedir.

Dilencilik; çalışma gücüne sahip olduğu hâlde, işten kaçınıp merhamet duygularını istismar etme ve bunu bir geçim yolu alışkanlığı hâline getirme, hukukî bir salahiyeti olmadığı hâlde ve hiçbir iş, emek ve menfaat mukabili olmaksızın başkalarından para ve sair maddî yardım isteme durumudur. Doğru cevap C’dir.

Sokak çocukları için en büyük duygusal risk; sağlıklı bir yetişkinle olumlu bir ilişkinin yitirilmesi veya hiç olmamasıdır. Sokak çocuklarının sokaklarda yaşamaya başlamadan önceki hayat tarzlarında bu tür bir ilişkinin olmaması çocuğu sokağa iten faktörlerden biridir. Sokak çocukları bu yitimlerin üstesinden akran gruplarıyla kurdukları dostluk bağlarıyla gelebilmektedir. Duygusal alanda bir diğer risk, duygusal tutarlılığın az oluşu, kaygı ve depresyonun sıklıkla görülmesidir. Bu riskle başa çıkmada daha çok özgürlük duyumuna vurgu yapmaktadır. Doğru cevap E'dir.

sistematik nedenler  teorisi, yetersiz veya başarısız ruh sağlığı politikaları, yüksek işsizlik oranı ve yetersiz konut gibi imkânların azlığını öne sürmektedir. Bu teori evsizliği, strese ve değişen yaşam koşullarına karşı tepki olarak açıklamaktadır. Doğru yanıt B'dir.