STRATEJİK İLETİŞİM - Deneme Sınavı - 5

R­isk Toleransı: Çalışanların g­ir­işkenl­ik, yeniliklere açık olma ve risk alma açısından ne kadar teşvik ed­ild­iğ­idir.

Bir organizasyonun bütün iletişim şekillerini yöneten ve yönlendiren yapı kurumsal iletişimdir. Kurumsal iletişim, birden fazla sayıda insanın bir amaç doğrultusunda bir araya gelerek güç birliği yapmasını sağlayan, etkili biçimde çalışabilmeleri için aralarında olması gereken is birliğini ve çevresiyle uyumlarını sağlamada en önemli rolü olan, formel ya da informel yapılardaki anlam yükü taşıyan her türlü etkinliğin paylaşılmasıdır.

Kurumsal iletişimin iç hedef gruplar (çalışanlar ve aileleri, ortaklar, hissedarlar ve sendikalar), dış hedef gruplar (tüketiciler, bayiler, satıcılar, aracılar, kamu kuruluşları, hükûmet eğitim kuruluşları, meslek örgütleri, finansal kurumlar, basın ve medya organları) olmak üzere iki ana hedef grubu vardır.

-Kurumsal iletişim, ürünle ilgili bilgilerin yanı sıra finansal bilgi, çalışan bilgisi, sosyal sorumluluk ve kurumsal yönetişim gibi kuruma ilişkin mesajları taşır.
-Kurumsal iletişim mesajlarını halkla ilişkiler tekniklerini kullanarak iletir.
-Kurumsal iletişim, tüketicileri içeren tüm alıcılara hitap eder.
-Kurumsal iletişim, kurum imajını geliştirmeyi amaçlar.

Kurumsal iletişimin temel amacı etkileşimin yönetilmesini ifade etmek ve kurumsal varoluş anlamında bir kurumun kapsadıklarını bir araya getirmektir. Bu temel amacı biraz daha detaylandırmak gerekirse; Kurumsal iletişimin dört amacı vardır.
-Kurumsal iletişim, hem kurum içi hem de kurum dışı herkesi hedefler.
-Kurumsal iletişim uzun vadeli bir süreçtir.
-Kurumsal iletişim gerçekleri ortaya koyar ve mesajları abartısız bir şekilde vermeye çalışır.
-Diğer kurumlar, halkın ve medyanın yaptığı baskılar ve yönlendirmeler kurumsal iletişimi gerçekleştirme konusunda zorlayıcı bir etkiye sahiptir. Her biri ayrı uzmanlık isteyen kurumsal iletişim fonksiyonlarının birbirleriyle etkileşimlerinin yanı sıra tüm iletişim çabalarının kurumun amacına ulaşmasında, bütünleştirilmesinde kritik bir önemi vardır.

Her biri ayrı uzmanlık isteyen kurumsal iletişim fonksiyonlarının birbirleriyle etkileşimlerinin yanı sıra tüm iletişim çabalarının kurumun amacına ulaşmasında kritik bir önemi vardır. Argenti’nin bu fonksiyonlara ilişkin sıralamasını biraz daha detaylı olarak Hutton, Goodman ve Genest’in yaptıkları araştırma sonucunda, kurumsal iletişimin işlevlerine yönelik rolleri 8 ana baslıkta ifade edilmektedir 1.sırada olan İtibarı Yönetmek; Kurumsal itibarı yönetmenin amacı, kurumun iletişim kurduğu tüm paydaşlarının gözünde aynı şekilde algılanmasını sağlamaktır.

İletişimsel yaklaşım açısından, kurum kimliği bir kurumun iletişim kurarken kullandığı çok yönlü yöntemler olarak ele alır. Olins ise kurum kimliğinin görünüş olduğu kadar davranışı da içerdiğini ve kültürün şirketin “ne” sorusunun karşılığı, kimliğin “neden” sorusunun karşılığı olduğunu söylemiştir. Kurum kimliği, “bir kurumun kim olduğunun, ne yaptığının ve bunu nasıl yaptığının görsel ve davranışsal sunumudur”

Kurumsal imajın fonksiyonları şunlardır: Karar Fonksiyonu: Bu fonksiyon, kişilerin sahip olduğu imajın bireylerin kararlarını etkilemesi olarak ifade edilebilir. Basitleştirme Fonksiyonu: Birey, gördüğü bilgilerden kendisi için gereksiz olan bilgileri dikkate almaz. Sahip olduğu imaja bağlı olarak diğer bilgileri basitleştirerek kendisini ilgilendiren bilgileri alır. Düzen Fonksiyonu: Bireyin basitleştirdiği bilgileri kendi sahip olduğu anlamlarından birine dahil etmesi düzen fonksiyonunu ifade eder. Oryantasyon Fonksiyonu: İmajı iletilen kişi veya kurumun verdiği bilgiler objektif olmadığında ve eksik olduğunda birey yine de değerlendirerek bir yön bulabilir. Genelleştirme Fonksiyonu: Oryantasyon fonksiyonu durumu gerçekleştiğinde bireylerin bir bilgi aktarmasıyla bildikleri konuları, bilmediklerine aktarılması sonucunda bireyin genelleme yapmasıdır.

Stil/Tarz Sembolleri: Tarz sembolleri hem kurum içine yönelik hem de kurum dışına yönelik olarak kurumun önemli karakter özelliklerini da ha belirgin bir şekilde vurgular. Stil/tarz sembolleri, kurum içi ne ve dışına yönelik olarak kuruma ait önemli karakter özelliklerini. Semboller aracılığıyla hedef kitlede kurumun çağrıştırılması, hatırlanması ve sonuç olarak olumlu bir imaj yaratılması amaçlanır. Stil/tarz sembollerinin, kurumsal dizayn, bina ve bina çevresi, iç düzenleme, çalışma yerinin düzenlenmesi, donanım, kıyafet yönetmeliği seklinde ortaya çıktığı görülür. Kurumlar tıpkı diğer sembollerde olduğu gibi bu semboller aracılığıyla tüketicileri etkilemeye çalışmaktadırlar.

Kurum kültürünün en önemli özelliği farklı kavramları birleştiren bir yapı sergilenmesidir. Kurum kültürünün birleştirici özellikleri şunlardır:
-Sosyal etkinlikler
-Toplum desteği
-Eğitim,
-Ödül töreni
-Dinlenme
-Slogan, logo
-Haber bültenleri
-Giyinme normları.

Linkedin; Facebook ve twitter daha genel kitlelere hitap ederken linkedin de kişilerin veya kurumların kendi mesleği ile ilgili olanlar daha yoğunluktadır. Aslında mesleki bir oda gibidir. Meslektaşlarla iletişim içinde olmak, hatta kimi zaman bir konuyu linkedin de binlerce insanla tartışmak da mümkündür. Linkedin de tweet hesabı ile bir bağlantı kurarak paylaşılan bir mesajın twitterda da yer alması sağlanabilir.

Geri bildirim, sözlük anlamı ile bir göndericinin iletişimine alıcı tarafından gösterilen tepki demektir. Yeni medya ortamlarında iletişim sürecinin iki aktörü arasında etkileşim eşanlı (senkron) veya eşansız (asenkron) olmak üzere iki şekilde gerçekleşebilmektedir. Örneğin çevrimiçi bir haber sitesinde haber metnine ilişkin bir okur yorum yazabilmekte, hatta başka okurlar da bu okur yorumu üzerine kendi yorumlarını üretebilmektedirler.

Yeni medya ortamları kullanıcılara bireyselleşmiş medya kullanım olanağı sağlar; yeni medyanın “etkileşimsellik” özelliği, kullanıcının farklı metinlere veya imgelere ulaşabilmesine ve istediği takdirde değiştirebilmesine de olanak tanır. Etkileşimsellik özelliğinin önemini Leah ve Sonia şu şekilde açıklamaktadırlar: “Etkileşimsellik, kullanıcıların bilgi kaynaklarına ulaşmada daha seçici olabilmesini sağlaması ve diğer kişilerle etkileşime olanak tanıması bakımından yeni medya sistemlerinin en önemli özelliklerinden biridir. Etkileşimsellik yeni medya, kullanıcılara seçici bir biçimde içerik oluşturma, arama, paylaşma ve diğer bireyler ya da gruplarla etkileşime girme imkanını, geleneksel medyanın sağlayamayacağı ölçüde verir.

Bir ağın en belirleyici özelliklerinden biri, hiyerarşik olmak yerine yaygın dağılımlı olmasıdır. Bir ağ, hiyerarşik bir düzendekinin aksine düğüm noktalarından her yöne doğru uzayabilir” (2012: 26). Örneğin Cumhurbaşkanı Abdullah Gül’ün Twitter hesabının 1,5 milyona yakın takipçisi vardır ve bu Twitter hesabında paylaşılan iletiler 1,5 milyona yakın izleyiciler tarafından hızla paylaşılabilmektedir.

Site html tabanlı olarak hazırlanmış birden çok ama birbirleri ile hiperbağlar aracılığıyla ilişkilendirilmiş ağ sayfaları bütününe verilen addır. Yeni medyaortamında yayınların sınıflandırılmasında üç faktör etkilidir:
-Sitenin Yapısal Özellikleri,
-Sitenin İşlevi,
-Sitenin Sahiplik Yapısı.

Yeni medya ortamında bireyler yeni medyanın özelliklerinden de yararlanarak kolaylıkla içerik üretebilir noktaya gelmişlerdir. Bireylerin kullanıcı olarak ürettiği bu içeriklere “User Generated Content” (Kullanıcı türevli içerik) veya “User Created Content” (Kullanıcı tarafından yaratılan içerik) denmektedir.

Ağ tabanlı medya ve ağ tabanlı öznelliğin en önemli özellikleri sanal mevcudiyet (dolayımlama yoluyla bir yerde olma duygusu) ve bununla yakından ilişkili olan birlikte mevcudiyet (dolayımlama yoluyla başkalarıyla birlikte olma duygusu) kavramıyla ilişkilidir”. Oxford Internet Institute'de sosyal bilimci olan Ralph Schroeder’e göre, “eğer mevcudiyet ‘orada olma hissi’ ise, bu durumda birlikte mevcudiyet orada birlikte olma hissidir”

Bireyler ekonomik (örneğin e-ticaret yapmak için), politik (örneğin forum sitelerinde görüşlerini paylaşmak için), kültür temelli (örneğin farklı kültürleri tanımak, farklı diller öğrenmek için) motivasyonlarla sosyal medyada diğer kişi ve gruplarla iletişim kurup, etkileşime geçebilirler. Etkileşim içerisindeki bu yeni oluşumlar sanal cemaatler/ topluluklar olarak tanımlanabilir.

Sanal cemaat kavramını geliştiren kişi Virtual Communities (1993) isimli kitabın yazarı Howard Rheingold’dur. “Nancy Baym’a göre, sanal cemaatler ne bir yapıntı ne de bir kaynaktır; birçok biçemi alabilen birliklerdir. Sanal cemaatin alacağı biçemi belirleyen 5 etken vardır; örneğin, bir destek grubu, üyelerinin, sorunlarının üstesinden gelmesi için bilgi paylaşır.

Yeni medya araçlarının topluluk geliştirme özelliği ele alındığında belki de en önemli mecrası dijital oyunlardır. Bireysel oyuncular çoğunlukla çevrimiçi oyun platformlarında çeşitli topluluklara dahil olarak oyun oynamaya devam ederler. Bu topluluklara dahil olmak konusunda çeşitli motivasyonlar söz konusudur.