TARIM EKONOMİSİ VE TARIMSAL POLİTİKALAR - Deneme Sınavı - 9

Tarım sektöründe verimliliğin arttırılmasına yönelik kamu politikaları; organik tarım ve sürdürülebilir bölgesel kalkınma anlayışlarının yaygınlaştırılması, yüksek katma değer yaratılmasına yönelik tedbirler alınması, tarım sektörünün beşeri ve fiziksel sermayesinin geliştirilmesine yatırım yapılması, bilimsel ve teknolojik gelişmelerin tarım sektörüne en hızlı ve verimli şekilde adapte edilmesi şeklinde sıralanabilir.

Yukarıda bahsi geçen söz Gunnar Myrdal’a aittir.

Bu teoriye göre iktisadi analizlerin hemen hemen tamamı için gelişmenin seyri tarım, imalat, sanayi ve hizmetler şeklinde sıralanmaktadır.

Eskiden hızlı koşucular olsalar da, son zamanlarda yaşadıkları kıtlık yüzünden çocuklarına bakamamaktadırlar. Dolayısıyla intihar vakaları artmıştır.

Zirai hammaddeler, özellikle Sanayi Devriminden sonra büyük önem kazanmıştır, ancak Nohut zirai hammaddelerin başında gelmez.

Bu seçeneklerden sadece A şıkkı tarımın önceliğine yöneliktir. Diğer seçeneklerde sanayiye öncelik verilmesi gerektiği vurgulanmaktadır.

Mezbahalar kişisel veya ortaklar ile kurulan işletmelerdir.

Bahsi geçen tanım eksojen kalkınmayı tanımlamaktadır.

Jorgenson Modeli haricindeki bahsi geçen modeller Klasik modellerdir.

Bahsi geçen varsayımlardan A seçeneğinde Jorgenson modelinin varsayımları temel alınmıştır. Diğer seçenekler KWC modelinin varsayımlarıdır.

Gunnar Myrdal’a göre uzun vadeli ekonomik kalkınma mücadelesinin kazanılıp kazanılamayacağını belirleyecek sektör tarım sektörüdür.

Üç sektör teorisine göre;

KWC modelinin temel varsayımları aşağıda özetlenmiştir.

Jorgenson modelinde tarım ve sanayide Cobb-Douglas tipi üretim fonksiyonu esas alınmaktadır.

Jorgenson modelinde, Lewis ve Fei-Ranis modellerinden farklı olarak iş gücünün marjinal veriminin sıfır olduğu yönünde bir varsayım kabul edilmemiştir.

Lewis modelinin temel varsayımları şunlardır:

Gelişmekte olan bir ülkede tarımı ihmal ederek ve sanayiye öncelik vererek kalkınmayı başlatmak çok güçtür. Zira sanayinin gelişmesi için gerekli fon ancak tarım sektöründen sağlanabilecektir.

Yatay entegrasyon, aynı alanda faaliyet gösteren ünitelerin iktisadi, mali ve hukuki açıdan bütünleşmeleridir.

Engel Kanunu, ampirik verilerden hareketle tüketicilerin gelir düzeyleri yükselirken gıda harcamaları için bütçelerinden ayırdıkları payı azalttıklarını ifade etmektedir.

Tarım sektörünün desteklenmesi, toplumun beslenme ihtiyacının karşılanması, tarımsal fiyat ve üretim istikrarının sağlanması, tarımsal alanlarda yaşayanların gelir düzeyinin ve hayat standardının iyileştirilmesi, üretimde çeşitliliğin ve verimliliğin arttırılması ya da politik kaygılar ile gerçekleştirilmektedir.