TEKNOLOJİ PERAKENDECİLİĞİ

Bilgi üç aşamalı olarak ifade edilmektedir. Bu aşamalar;

Bilgi toplumu ile sanayi toplumunun farklılıklarını çeşitli açılardan ele almak mümkündür. En dikkat çekici nokta, sanayi toplumunun stratejik kaynağının sermaye, bilgi toplumunun ise bilgi olmasıdır. Sanayi toplumunun teknolojisi buhar makinesi iken, bilgi toplumunun teknolojisi bilgisayar sistemleridir. Yine sanayi toplumunun ürünü faydalı ürün ve hizmetler iken, bilgi toplumunun ürünü iletişim, bilişim ve
teknolojidir. 
Bilgi teknolojileri başta olmak üzere birçok yeni teknolojiler ile küçük işletmeler, büyük işletmelerin sahip olduğu ölçek ekonomisine ve kaynaklara ulaşabilirler. Bilgi toplumundaki küçük işletmeler, büyük
işletmelerin atında ezilerek ağır yüklerin altına girmek durumunda değildir. Anlamsız bürokratik işlemlerden, katı hiyerarşi ve değişime karşı dirençten uzak dururlar. Gerçekleştirilen bilimsel ve teknolojik gelişmeler, ticarileşmeye büyük katkıda bulunmakta ve ekonomik bir değer taşımaktadır.

Avrupa Birliği Konseyi’nin bilgi toplumu olma yolundaki girişimlerinin geçmişi, 1990’lı yıllara kadar uzanmaktadır. 1999 yılında Helsinki'de düzenlenen toplantı, bu girişimler arasında en önemlilerindendir. Avrupa'nın bilgi ekonomisinin sağladığı fırsatlardan en iyi şekilde yararlanması ve Avrupa'yı herkes için gerçek bilgi toplumuna dönüştürmek amacıyla eEurope programını, bu toplantı ile başlatmıştır

Entegre: Teknolojik ürünler genellikle diğer ürünler ile entegre halindedirler ve tek başlarına pek işlevsellikleri yoktur.

Teknoloji pazarı indeks kuruluşu olan GfK’ya göre; teknolojik ürünler perakendeciliği pazarı 7 sektöre ayrılmaktadır. Bu sektörler aşağıda verilmiştir:

Pazar Belirsizliği
“Yeni teknoloji tarafından hangi ihtiyaçlar karşılanabilir?” ifadesi, pazar belirsizliği ile ilgili olarak sorulacak ilk sorudur. Tüketicinin beklentisi ya da potansiyel ihtiyaçlarının karşılanabilirliği ve bu doğrultuda geliştirilen teknolojik ürünün tüketici tarafından benimsenme durumu, bir pazar belirsizliğidir. İkincisi, gelecekteki değişen ihtiyaçların neler olacağına yönelik belirsizliklerdir. Çünkü bu sektörde ihtiyaçlar, hızlı bir şekilde ve beklenmedik yönde değişebilmektedir. Üçüncüsü ise, yine müşteri kaygısı ile ilgilidir. Daha geniş bir anlatımla, özellikle bu sektörde standartlar tam olarak belirlenmemiştir ve bu nedenle iki teknolojik ürün arasında uyum problemi her zaman yaşanabilir. Dördüncü, belirsizlik
inovasyon yayılım hızının ne olacağına dairdir. Bu soruya, hem üretici hem de tüketici her zaman cevap aramaktadır. Pazar belirsizliği ile ilgili son kaynak, potansiyel pazar büyüklüğüdür.

Teknolojik belirsizliğin kaynakları şunlardır:

Online perakendecilikte en çarpıcı pazar, teknolojik ürünlerdir.

Bütünleşik Dijital Erişim: Vatandaşın bir kamu kuruluşunun verdiği hizmeti alabilmesi için, bilgi teknolojilerinden yararlanabileceği platformlar oluşturulmalıdır. Böylelikle vatandaş, başvuru ve iş takiplerini buradan yapabilecektir.

İlenmiş veriye enformasyon adı verilmektedir. Enformasyon, veriye benzetilen pamuğun işlenerek kumaş haline gelmesine benzetilebilir. Yani enformasyon, kullanımda yararlı olacak hale getirilmeye uygun bilgi türüdür.

eEurope programının 10 temel hedefi aşağıdaki gibi sıralanmaktadır:
1. Avrupa'daki genç nüfusun dijital teknoloji çağına hazırlanması,
2. Ucuz İnternet erişimi,
3. eTicareti hızlandırılması,
4. Araştırmacılar ve öğrenciler için hızlı İnternet ve iletişim teknolojisi,
5. Güvenli elektronik erişim için akıllı kart teknolojileri,
6. Yüksek teknoloji üreten/kullanan KOBİ'ler için risk sermayesi,
7. Engelliler için bilişim teknolojilerine dayalı eKatılım uygulaması,
8. Çevrimiçi sağlık hizmetleri,
9. Akıllı ulaşım sistemleri ve
10. Çevrimiçi devlet hizmetleri olarak belirlenmiştir.

Tapscott (1996), bilgi teknolojilerinin devletler üzerindeki etkilerini aşağıdaki gibi 7 grupta
toplamıştır:
1. Yeniden Düzenleme: Kamu kuruluşları, bilgi teknolojilerini kullanarak hizmetlerini sunarken
köklü değişimlerde bulunmalı ve birbiri ile entegre olmuş devlet modeline geçmelidirler.

Tapscott (1996), bilgi teknolojilerinin devletler üzerindeki etkilerini aşağıdaki gibi 7 grupta
toplamıştır:

Bütünleşik Dijital Yardım Transferi: Oluşturulan vatandaş bilgi bankası ile yardıma ihtiyacı
olanlara destek verilebilir hale gelinmelidir. Böylelikle yardım programlarının uygulanmasında
gerekli olan maliyet ve işgücü en aza indirgenmiş olacaktır.

Tapscott (1996), bilgi teknolojilerinin devletler üzerindeki etkilerini aşağıdaki gibi 7 grupta
toplamıştır:

Bütünleşik Dijital Erişim: Vatandaşın bir kamu kuruluşunun verdiği hizmeti alabilmesi için,
bilgi teknolojilerinden yararlanabileceği platformlar oluşturulmalıdır. Böylelikle vatandaş,
başvuru ve iş takiplerini buradan yapabilecektir.

Tapscott (1996), bilgi teknolojilerinin devletler üzerindeki etkilerini aşağıdaki gibi 7 grupta
toplamıştır:

Bilişim Girişimleri: Toplanan verilerin ve bunlardan elde edilen sonuçların bir veritabanına
yerleştirilerek yayınlanması sağlanmalıdır.

Tapscott (1996), bilgi teknolojilerinin devletler üzerindeki etkilerini aşağıdaki gibi 7 grupta
toplamıştır:

Hukuki Uygulama ve Kamu Güvenlik Ağları: Yasaların yürütülmesi ve kamudaki bazı bilgilerin gizli tutulması ve sadece ilgili birimlerin bu bilgileri kullanması gerekmektedir. Hukuki alt yapı bu kapsamda oluşturulmalıdır.

Teknolojik ürünlerin genel özelliklerini şu şekilde sıralayabiliriz:

Farklılık

Kolaylık

Faydacılık

Güncellik

Fırsat

Entegre

Ar-Ge

Değişkenlik

Objektifler, Görüntüleme Ürünleri Perakendeciliği sınıfında yer almaktadır.

İlk önce ilkel toplum, sonrasında tarım toplumu ve sonrasında da sanayi toplumu gibi aşamalardan geçen dünyamızda, bugün gelinen son nokta bilgi toplumudur.