TEKNOLOJİ PERAKENDECİLİĞİ

Bazı şirketler aynı iş modelini kullanmaktadırlar.

Müşteri sayısı açısından amazon.com lider konumdadır.

Egghead ve Gateway'in satışları birbirine eşittir.

En düşük satış Micro Warehouse'a aittir.

En yüksek satış en çok müşteriye sahip olan şirketin değildir.

Teknolojik ürün işletmesine daha yakın olan ve rekabet çevresi şeklinde de kabul gören mikro çevre faktörleri; rakipler, tedarikçiler, aracılar, müşteriler ve kamuoyudur. Bunların yanında işletmenin kendisi de mikro çevre kapsamında değerlendirilmektedir. Genellikle mikro çevre faktörleri, makro çevre faktörlerine göre daha kontrol edilebilir çevre olarak kabul edilir.

Nüfusun miktarı, yaş, cinsiyet, eğitim, ırk ve meslek gibi nüfusa bağlı özellikler ve ikamet yeri gibi
nüfusun mekânsal konumu, demografik faktörler içerisinde değerlendirilir.

Kısaca Ar-Ge olarak ifade edilen araştırma ve geliştirme, bilim adamları ve araştırmacılar için son derece
tanıdık bir kavramdır. Ancak bu kavram, teknolojik ürün işletmecileri için de önemli bir yere sahiptir.
Ekonomik İşbirliği ve Kalkınma Örgütü (OECD)’nün “Frascati Kılavuzu” adlı raporunda, Ar-Ge kavramı
şu şekilde tanımlanmıştır:
“İnsan, kültür ve toplumun bilgisinden oluşan bilgi dağarcığının artırılması ve bu dağarcığın
yeni uygulamalar tasarlamak üzere kullanılması için sistematik bir temelde yürütülen yaratıcı
çalışmalardır.”

Uygulamalı araştırma, adından da anlaşılacağı üzere işletmelere ve onların yönetim, üretim, pazarlama ve
finansman gibi fonksiyonlarına yönelik araştırmalardır. Yani, kuram geliştirme gibi bilimsel araştırma
konuları, uygulamalı araştırmaların önceliklerinden değildir. İşletmelerin teknolojik ürüne dayalı
araştırma faaliyetleri, marka ve patent uygulamaları, pazar ve tüketici araştırmaları, iş ve zaman etütleri
uygulamalı araştırmaya birer örnektir. Daha çok belirli bir sorunu çözmeye yönelik araştırmaları içerir.
Bu nedenle, işletmelerin tescil ettirdikleri patentler de uygulamalı araştırmanın bir sonucudur.

Yenilik Karar Süreci Yaklaşımı:
Bu yaklaşım, teknolojik yeniliğin benimsenmesinin bir karar süreci olduğunu öne sürer. Bu yaklaşıma
göre süreç beş aşamadan meydana gelmektedir. İlk aşama bilgi aşamasıdır. Tüketici bu aşamada
teknolojik ürün hakkında bilgi sahibi olur, farkındalık yaratılır.

Fishbein’nin 1963 yılında sunmuş olduğu çok yönlü tutum teorisini referans alan bu teori, Fishbein ve
Ajzen’ın, 1975 yılında yayınlamış oldukları “Belief, Attitude, Intention, and Behavior: An Introduction to
Theory and Research” adlı çalışmasından alınmıştır. Sosyo-psikolojik temelli bir davranış teorisi olup,
yenilikçi teknolojiye yönelik bilgiye dayalı tutumları temel alır. Bu teoriye göre, tüketicinin yenilikçi
teknolojiyle ilgili sahip olduğu tutum, bir öğrenme şeklinde kendini göstermektedir. Tüketici, yeni bir
ürüne doğru yönlenebilmesi ve inanması için o ürün hakkında bilgi sahibi olması gerekmektedir.
Müşterilerde yeni ürün hakkında bilgi eksikliği her zaman olabilir. Hatta yanlış bilgilendirmeler
yüzünden ürüne karşı antipati duyabilir. Bu nedenle işletmeler müşterilerini teknolojik yenilikler
hakkında bilgilendirmek durumundadır.

Pazar bölümlendirmesi beş grupta toplanmaktadır; coğrafik, demografik, yarar, hacim ve psikografik
bölümlendirme. İşletmeler, bu bölümlendirme yöntemlerinin biri ya da birkaçını dikkate alarak pazarlama
stratejilerini belirlemeleridir.

Yoğunlaştırılmış Pazarlama Stratejisi
Tek bölüm stratejisi olarak da ifade edilir. “Büyük denizde küçük balık olmak yerine, küçük denizde
büyük balık olmak.” görüşünü benimseyen bir yaklaşımdır. Çoğunlukla işletmenin sahip olduğu
kaynakların kısıtlığından dolayı da bu strateji tercih edilebilir.

Teknolojik ürün işletmeleri, pazarda bulunmayan yeni özellikli ürünler geliştirerek farklılığı yaratma ve
rakiplerinden bir adım önde olma çabasındadırlar. Ürün geliştirme, ürünün özelliğine bağlı olarak
değişkenlik gösterir. Örneğin, bir otomobilde bu, yeni bir model ya da yeni bir özelliktir. Teknolojik
üründe ise ürün geliştirme süreci daha sık yaşanır, “versiyon” ya da “sürüm” olarak adlandırılır. Süreç
geliştirme ise hizmetlerdeki geliştirmelerdir.

Karma Teori: Bireysel Mutluluk Odaklı Teori
Bu teori ise teknolojinin benimsenmesinin sadece rasyonel bir değişkene bağlı olmadığını ve bazı
durumlarda, çok basit faktörlerden dolayı da benimsenip yayılabileceğini öne sürmektedir. Nysveen ve
arkadaşlarının (2005) öne sürdüğü bu teori, tüketicilerin yeniliği benimsemesinde, bu yeniliğin eğlenceli
olması ve kendilerini ifade etmelerine yardımcı olması gibi etkenlerin önemli olduğunu ortaya
koymaktadır.