TEMEL AFET BİLGİSİ - Deneme Sınavı - 8

Yanmanın başlangıcı tutuşmadır. Tutuşmanın olabilmesi için ısı, oksijen ve yakıt bir arada hazır bulunmalıdır ve bu üçünden biri ortadan kalktığında reaksiyon sona erecektir. Yangın oluşabilmesi için bu üçünün aynı anda birlikte olması zorunludur ve buna Yangın Üçgeni denir. Bir yanma olayının meydana gelmesi için 3 temel parametreye gereksinim duyar:• Yanıcı madde, • Oksijen, • Isı/ tutuşma sıcaklığı.

Endüstriyel tesislerde yangına sebep olan faktörler genellikle şu gruplandırma içerisinde toplanabilir. a. Yangınlardan korunma önlemlerinin alınmaması, b. Bilgisizlik, c. İhmal ve dikkatsizlik, d. Kazalar, e. Sıçrama, f. Sabotaj, g. Tabiat olayları.

Nükleer felaket insanlara fiziksel, zihinsel, duygusal ve ekonomik hasar vererek olumsuz etkileyen ayrıca gelecek nesiller üzerinde ciddi sonuçlara yol açacak genetik etkiler ortaya çıkaran afetlerdir.

Demiryolu kazalarının nedenlerinin bir kısmı şu şekilde sıralanabilir: • Altyapı ile İlgili Teknik Özellikler, • Elektrifikasyon, • Makinist Hatası, • Sinyal, • Çeken Çekilen Araçların Bakımlarındaki Eksiklik, • İşçilerin Dikkatsizliği, • Hemzemin Geçitler, • İntihar, • Bilinçsiz Yükleme, • Olumsuz Hava Koşulları, • Yangın, • Köprü/tünel Çökmeleri şeklinde sıralanabilir.

Sismik zonlar, levha sınırları türleri arasında değildir.

Taban blok, bir fay türü sınıfına girmemektedir.

Kütle hareketleri genel olarak, kaya, toprak zeminin veya molozların yamaç eğimi boyunca hareket etmesi veya yerinde
çökmesi şeklinde tanımlanır. Dünyada her yıl ortalama 1000 kişinin kütle hareketleri nedeniyle yaşamını
yitirdiği bilinmektedir.

Şimşek, buluttan buluta ya da buluttan havaya oluşan kırık çizgi biçimindeki, gök gürültülü ve ışıltılı gürültülü elektrik boşalımına denir.

Tabloda Deprem'den etkilenen toplam afetzede sayısı en fazladır. (158.241 kişi)

Kütle hareketi ve Heyelan literatürde birbirleri
ile karıştırılan kavramlardır. Heyelan olarak
tanımladığımız olgu Sübsidans (çökme) ve
Sürünmeyi (krip) içermez.

Dünyada her yıl ortalama 1000 kişinin yaşamını yitirmesine neden olan ve genel olarak, kaya, toprak zeminin veya molozların yamaç eğimi boyunca hareket etmesi veya yerinde çökmesi Kütle Hareketleridir.

Birçok jeomorfolog ve jeolog tarafından tip sınıflaması tanımlanmış kütle hareketlerine ilişkin en yaygın ve benimsenmiş olan sınıflama 1978 yılında Varnes tarafından yapılmıştır.

Heyelan olarak tanımladığımız olgu Sübsidans (çökme) ve Sürünmeyi (krip) içermez.

Kaya düşmesinin esas nedeni topuk oyulması, çatlak ve kırıklarda birbirini etkileyen erime ve donma olayları, hidrostatik basınç vb. olaylardır.

Kaya düşmelerinden farklı olarak bu hareket tipinde serbest düşüş gözlenmez.

Birden fazla sayıda makaslama yüzeyi boyunca gelişen ve çoğunlukla serbest yüzeyler boyunca yer değiştirerek yayılan kütle hareketi akmadır.

Eğrilmiş ağaç gövdeleri, bükülmüş çit sırıkları, telgraf direkleri, toprak üzerinde birikmiş taşlar, kırılmış ya da yer değiştirmiş istinat duvarları ve temeller, yerlerini değiştirmiş kara ve demir yolları vb. olaylar sürünme (krip)’in karakteristik belirtileridir.

Çökmeler ve oturmalar genel olarak toprak zemin seviyesine (veya üst yüzeyine yakın bir seviyeden) uygulanan yüke veya eriyebilen ya da kolay aşınabilen kayaçların varlığına bağlı olarak toprak zeminin seviyesinin sıkışması veya belirli eksenler boyuncu düşey yönde hareketi olarak tanımlanır. Karstik bölgelerde eriyebilen kayaçların varlığına bağlı olarak zeminin üst kesiminin çökmesi sonucu oluşan obruklar bunlara örnek olarak verilebilir.

Heyelanların alansal yayılımlarına göre sınıflandırılmasına göre 20.000-200.000 m² alanları kapsayan heyelan türü Büyük ’tür.

Şev, insan eliyle oluşturulmuş doğal olmayan eğimlerdir.