ULUSLARARASI İLİŞKİLERDE ARAŞTIRMA YÖNTEMLERİ - Deneme Sınavı - 9

Bilimsel çalışmalar, gerçek ve gerçek olmayan ilişkileri birbirinden ayırt etmeyi hedef­lerler. Üç aşamada bu hedefe ulaşmak mümkündür:
1. Eş zamanlı değişkenlik (covariation): Yapılan araştırma belirtilen sebebin X, belirtilen sonuçla Y, aynı zamanda değiştiğini göstermelidir. 
2. Zaman sırası: Araştırma, sebebin sonuçtan önce geldiğini göstermelidir. Sebebin sonuçtan sonra oluşması mümkün değildir. 
3. Alternatif açıklamaların elenmesi: Araştırma aynı zamanda alternatif açıklamaları elemeli ve üçüncü bir faktörün iki değişkeni de etkilemediğini göstermelidir. 

Doğru yanıt D'dir.

Kısımlar-arası analizde, araştırmacı bağımlı ve bağımsız değişkenlerle ilgili ölçümleri aynı anda yapar ve bağımsız değişkenin, araştırmaya konu olan kişileri, ülkeleri ya da diğer kümeli aktörleri, bağımlı değişkeni etkilediği ortamı kontrol etmez. Eğer analize konu olan aktörler kişiler ise araştırmaya anket ya da kamuoyu yoklaması, devlet ve millet gibi coğrafi varlıklar ise ya da parti, etnik grup gibi aktörler ise kümeli analiz (aggregate analysis) adı verilir. Eğer araştırma konusu kişiler ya da kümeler belli bir zaman aralığında periodik olarak inceleniyorsa, bu analize aynı zamanda boylamsal (longitudinal) analiz adı verilir. Doğru yanıt A'dır.

Moser ve Kalton sınırlamasız rastsal örnekleme (unrestricted randon sampling) yöntemini hedef kitledeki tüm ögelerin örnekleme seçilme şanslarının eşit olduğu yöntem olarak tanımlar.

Temelde deneysel bir kurgu bir deney grubu ve kontrol grubundan oluşur. Deney grubundaki katılımcılar, deneye konu olan uyarana maruz bırakılırlar. Kontrol grubundaki katılımcılara ise deneysel hiçbir yönlendirme yapılmaz. Grupların oluşturulmasındaki en önemli aşama, katılımcıların rastgele bu iki gruba atanmasıdır. Diğer bir deyişle deneye katılmak tamamen şans sonucudur. Rastgele atama, aynı zamanda deney ve kontrol gruplarının başlangıçta aynı karakterlere sahip olduğunu da garanti etmeye yardımcı olur. Rastgele atama kuralı, deneysel yaklaşımı nedensel çıkarım açısından en güçlü araştırma kurgularından biri hâline getirir. Doğru yanıt C'dir.

Kavramlaştırma ve ölçüm siyaset hakkında geliştirilen kuramsal (teorik) önermeleri görgül (ampirik) gözleme dayalı sistematik sınama yoluyla yanlışlama etkinliğinin temel merhalelerinden birisi, hatta ilkidir.

Bir kavramın tanımlanması onun etiketlenmesi ile aynı anlamı taşır. Tanımlamak suretiyle bir kavramın ne anlama geldiği ifade edilmiş olur. Bu işlem bir anlamda karmaşık toplumsal gerçek içinden bir unsuru öne çıkartmak, onu gözlem için belirgin hâle getirmek anlamındadır. Bu işlem aynı zamanda bilimsel araştırmada hangi görgül toplumsal olguya bakılacağını, onun sınırlarını ve araştırmanın evrenini
(kapsamını) belirler. Bu amaca hizmet edecek biçimde bilimsel kavramların tanımlamalarında araştırmacılar uygun
gördükleri bir tanımı yapmakta tamamen serbesttirler. Bu serbestî onlara bir görgül olguya hayal ettikleri biçimde yaklaşma olanağı sunar. Dolayısıyla bilimsel araştırmada “doğru” veya “yanlış” olarak kabul edebileceğimiz
tanımlar yoktur. Kavram soyut bir zihinsel tasavvur olduğundan, onun tanımı da zihninde o kavramı canlandıran
araştırmacının düşündüğü ve hatta düşlediği gibidir.

Bilimsel kavramlar olabildiğince muğlaklığa, anlaşılmazlık veya zihinsel bulanıklığa yol açmayacak bir sadelikte ifade edilebilmelidirler ki onları her duyan araştırmacı onlardan aynı ve değişmez tek bir şeyi anlayabilsin.

Bilimsel kavramlar olabildiğince muğlaklığa, anlaşılmazlık veya zihinsel bulanıklığa yol açmayacak bir sadelikte ifade edilebilmelidirler ki onları her duyan araştırmacı onlardan aynı ve değişmez tek bir şeyi anlayabilsin. Bilimsel kavramların bu özelliğine Siyaset Bilimci Philip Shively kavramların tek boyutlu olması (unidimensionality) keyfiyeti adını vermiştir.

Robet Dahl'ın 1956 yılında yazdığı Polyarchy kitabında farklı anlamlar çağrıştıran içeriği olduğunu belirterek ele aldığı kavram demokrasidir.

Bilimde kullanılan kavramlar edebiyatta ve hitabette olduğunun tam tersine olabildiğince yalın ve tekil anlama sahip olmak zorundadır. Aksi hâlde, bu kavramları kullanarak bilgi iletişimi olanaksız hâle gelir. Bilimde temel amaç kavramların atıf­ta bulunduğu görgül olgunun varlığını beş duyumuzu kullanarak saptamak, bu görgül gerçeğin başka görgül olgularla olan ilişkisini anlayabilmek, betimleyebilmek ve en önemlisi öngörebilmektir. Bu amaçla bilimde görgül gözlemlerle kavramlar arasındaki varsayılan ilişkilerin niteliği, biçimi, gücü vb. hakkında önermelerde bulunmak
hedef­lenir. Bu tür önermelere denence (hipotez) adını veriyoruz.

Kavramları değişken olarak algılamak ve araştırmalarda kullanılmak, onlarla bağlantılı olarak gördüğümüz siyasal olguların var olup olmadığının görgül olarak saptanmasını sağlar.

En basit ölçme düzeyine nominal ölçüm düzeyi adını veriyoruz.

Nominal ölçümdeki temel sınıf­landırma ilkelerine sadık kalmamız koşulu ile yapılan sıralama ile bir sıralama (ordinal) ölçeğine kavuşmuş oluruz. Sıralama ölçeği nominal ölçeğin tüm özelliklerine sahip olduğu gibi ondan farklı olarak değişkenlerin kategorilerini daha az ve daha fazla
olarak  sıralamamıza elvermektedir.

Gruplar-içi sistemli olmayan değişkenlik ya da yanlış değişkenlik grupta bir kaç kişinin farklılık göstermesi ile ortaya çıkar. Örneğin, bazı katılımcılar deney günü kendilerini iyi hissetmiyor veya tedirgin hissediyor olabilirler. Kişilerin bireysel yetenekleri de bazen grup-içi değişkenliği etkileyebilir. Grup-içi değişkenlik rastgele ve sistemli olmayan faktörler sonucu gelişir ve deney bulgularını etkilemesi beklenmez. Örneğin, grupta yeteneği az olan bazı katılımcılar düşük bir skor alıyorlarsa, grupta yeteneği yüksek olan ve yüksek skor alan bazı katılımcıların da var olduğunu düşünmeliyiz. Bu durumda bu iki etki birbirini sıfırlar ve deney bulgularının önemli derecede etkilemezler. Bir gruptaki katılımcıların hepsinin aynı yeteneklere ve özelliklere sahip olmalarını bekleyemeyiz. Doğru yanıt B'dir.

Norm Geçerliği ölçeklerin geçerliğini kanıtlamakta kullanılan yöntemlerden biri değildir.

Internet sosyal araştırmalar için yeni bir ortam ve olanak sağlamaktadır. Internet üzerinden ya da web ortamında deney yapmanın çeşitli avantajları arasında, çok fazla sayıda katılımcıya kısa sürede ve düşük bir maliyetle ulaşma, araştırmacının beklenti etkisi gibi yanlı olmasına sebep olacak durumların önüne geçme ve sonuçların büyük kitlelere ulaşıldığı için daha genellenebilir olmasını sayabiliriz. Dezavantajları arasında ise aynı katılımcının birden fazla defa deneyi almasını, sunulan verilere ve sorulara dikkatlice cevap verilmemesi ve vazgeçmek isteyenlerin deneyi yarı yerde bırakabilmelerinden dolayı fazla sayıda eksik veri elde edilmesi sayılabilir. Ayrıca, güvenilirlik ve geçerlik problemleri laboratuvar ve saha deneylerinde olduğu gibi burda da karşımıza çıkar. Doğru yanıt E'dir.

Solomon kurgusu öncül test­-deney sonrası test ve deney sonrası test kontrol grubu kurgularının birleşimin den oluşmaktadır. Bu kurguda deney katılımcıları dört farklı gruba rastgele atanırlar. Gruplardan ikisinde öncül test uygulanır. Diğer ikisinde uygulanmaz. Öncül test uygulanan gruplardan biri ve uygulanmamış olanlardan biri deneysel işleme tabi tutulur. Solomon kurgusu, katılımcıların bağımlı değişkenle ilgili fikir ve davranışları üzerin de bir kaç farklı etkinin ölçülmesine yardımcı olur. Öncül teste tabii tutulan iki grubun başlangıçta benzer özelliklere sahip olması rastgele atamanın anlamlı olduğuna işaret eder. Tüm dört grubun katılımcıları ile ilgili deney sonrası testler hem deneysel işlemin hem de öncül testin katılımcıların bağımlı değişkene verdikleri tepki üzerindeki etkisini ölçmek için kullanılır. Doğru yanıt E'dir.

Dâhilî geçerlik, deney sonucunda gözlemlenen etkinin sadece deneyin uyaranı
(treatment) olan faktörden ya da bağımsız değişkenden kaynakladığı anlamına
gelir. Dâhilî geçerliğin sağlanmasında bazı sorunlar yaşanabilir. O sorunları şöyle
özetleyebiliriz: Geçen Zaman -Tarih, olgunlaşma, ölçüm, seçim yanlılığı, deneysel kayıp. Doğru yanıt D'dir.

Simülasyonun en çok bilinen örneklerinden biri, aynı zamanda Uluslasarası İlişkiler alanında klasik olarak nitelendirilen çalışmalardan biri, Robert Axelrod’un 1984 yılında yayınladığı Ortaklığın Gelişmesi (the Evolution of Cooperation) isimli eseridir. Axelrod bu çalışmasında mahkumların çıkmazı (prisinor’s dilemma) oyununu bilgisayar ortamına programlamış ve taraf­ların sadece bir kere değil bir kaç kere karşılaştıklarını varsaymıştır. Simülasyonun sonunda taraf­ların ilk oyunda ya da karşılaşmada iş birlikçi bir tutum izlemeleri ve daha sonraki karşılaşmalarda diğer tarafın bir önceki turda ya da karşılaşmada yaptığının aynısını yapması durumunda (kısasa kısas - tit-for-tat) uzun vadede devletlerin ortak çalışmaya ve iş birliğine doğru ilerleyecekleri saptanmıştır. Doğru yanıt C'dir.

Rastsal örnekleme “rastgele” örneklem demek değildir.