YÖNETİM BİLİMİ I - Deneme Sınavı - 12

Doğru cevap A şıkkıdır. Yönetim faaliyetini yerine getirirken ilk olarak yapılması gereken şey planlamadır. Planlama, amaçların ve bu amaçların elde edilmesi için gerekli olan faaliyetlerin belirlenmesi sürecidir. Daha basit bir ifadeyle planlama, ne yapılacağının önceden kararlaştırılmasıdır. Kurumların gelecekte olmak istedikleri yere nasıl ulaşacaklarının tayinidir.

Doğru cevap E şıkkıdır. Örgütleme sürecinin aşamaları şunlardır: • Amaçların ortaya konması • Bu amaçlar doğrultusunda gerekli işlerin belirlenmesi • insan kaynakları ve fiziksel olanakların değerlendirilmesi • işlevlerin, fiziksel olanakların ve insan kaynaklarının örgütsel bir yapı içinde gruplandırılması • yetki ve sorumlulukların belirlenmesi • belirlenen görev ve sorumlulukların örgüt çalışanlarına dağıtılması

Doğru cevap B şıkkıdır. Denetim, örgüt faaliyetlerinin planlara uygun olarak yapılıp yapılmadığının ortaya konulmasıdır. Denetim fonksiyonu ile arzulanan amaçlara ulaşılıp ulaşılmadığı veya ne ölçüde ulaşıldığı araştırılır. Öncelikle standartlar belirlenir. Daha sonra gerçekleşen durum (performans) ölçülür. Faaliyetler nitelik ve nicelik yönünden ölçülerek kontrol sürecinde kullanılacak veriler elde edilir. Standartlar saptanıp performans ölçüldükten sonra belirlenen standartlarla gerçekleşen durum karşılaştırılır ve değerlendirmeler yapılır.

Doğru cevap E şıkkıdır. Bir yöneticide bulunması gereken temel beceriler üç grupta toplanabilir: • Teknik beceriler • Beşeri beceriler • Kavramsal beceriler

* Yönetim, basit olarak başkaları aracılığıyla iş görmektir. • Yönetim, birden fazla kişinin varlığı ile ortaya çıkan ve bu yönü ile ekonomik faaliyetten ayrılan bir grup faaliyetidir. •Yönetim, insan ve diğer kaynakları mümkün olan en iyi şekilde birleştirerek örgütsel amaçlara etkin ve verimli ulaşma sürecidir. •Yönetim, iş gücü, sermaye, teknik donanım vb. örgütsel kaynakların, örgütsel amaçları gerçekleştirmek üzere bir araya getirildiği faaliyetler bütünüdür. •Yönetim, bir işletmede amaçlara ulaşmak için işbirliğinin yapılması ve çalışanların bu amaçlar doğrultusunda yönlendirilmesidir. •Yönetim, iki ya da daha çok kişinin bir amacı gerçekleştirmek ve sürdürebilmek için bir araya gelip planlama, örgütleme, yöneltme ve denetim işlevlerinin etkin olarak bulundu¤u ve işletildiği sürekli bir süreçtir. Dolayısıyla yönetim günübirlik kararla hareket etmemeli, süreci iyi yönetmelidir

. ‹lk olarak Woodrow Wilson, 1887 y›l›nda “The Study of Administration” (Yönetimin ‹ncelenmesi) adl› makalesinde kamu yöneti- minin siyaset biliminden ayr› bir bilim dal› oldu¤unu savunmufl ve yönetimi gelifl- tirmek için onu bilimsel bir aç›dan incelemek gerekti¤ini belirtmifltir

Diğer iki maddeler neo-klasik ve modern yönetim kuramlarının savunduğu görüşler arasındadır

Modern Yönetim Yaklaşımları iki farklı yönetim yaklaşımından oluşmaktadır. Bunlardan ilki, “genel sistem teoirisi” nin sosyal bilimlere uygulanmasıyla ortaya çıkan Sistem Teorisi, diğeri Durumsallık Yaklaşımı’dır.

Sosyoloji, insan toplumlarını bilimsel, sistematik ve eleştirel olarak inceleyen sosyal bir bilimdir. Sosyolojinin araştırma konusu toplum ve toplumsal yaşamla ilgili olgu ve olaylardır. Toplumu oluşturan bireyleri, bireylerin içinde bulunduğu örgütleri, kişilerarası etkileşimlerin yapısı ve işleyişni, sosyal yaşamı değiştiren ve dönüştüren koşulları araştırdığından, yönetim biliminin ilgi alanına girmektedir. Bu açıdan bakıldığında sosyal bir bilim olan yönetim bilimi hem kendi içindeki hem de toplum içindeki birey ve grupların yapısı ile ilgili açıklamaları sosyolojiden ödünç almaktadır

Yönetim fonksiyonları dört başlıkta toplanmaktadır, bunlar; Planlama, örgütleme, yöneltme (yürütme) ve denetimdir.

Yneticinin kişilerarası rolleri, direkt olarak onun biçimsel (formel) otoritesinden kaynaklanan ve örgüt üyeleri ile diğer kurumlar arasındaki ilişkileri düzenlemeyi içeren rolüdür. Astlık-üstlük ilişkileri, işe alma, çıkarma, güdüleme ve kurumu temsil etme gibi.

Kişilerarası roller kendi içinde temsil, lider ve bağlantı kurma rolü olmak üzere üç gruba ayrımaktad›r. Temsil rolü; yasal ve sosyal görevler yerine getirme kapsamında, konuk karşılama, törenlere katılma, belgeleri imzalama gibi görevleri ele alır. Liderlik rolü; emrinde çalışan bireyleri güdüleme, eğitme ve denetleme gibi görevlere sahiptir. Bağlantı kurma rolü, kurumun gerek çalışanları ile gerekse kurum dışı kişi ya da kurumlarla kurduğu ilişkileri içerir.

Yönetici aynen bir girişimci gibi çevredeki fırsatları yakalamak ve yenilikleri kuruma kazandırmak için çalışır.

Neo-Klasik yönetim yaklaşımlarının ortaya çıktığı dönem Douglas McGregor X ve Y teorileri ile örgüt yöneticilerini ve çalışanlarını incelemiştir

Yönetim, birden fazla kişinin varlığı ile ortaya çıkan ve bu yönü ile ekonomik faaliyetten ayrılan bir grup faaliyetidir. Dolayısıyla yönetim bireysel bir faaliyet değildir.

Yönetim bilimine ilk bilimsel ve sistematik bakış açısı sağlayan Frederick W. Taylor’un geliştirdiği “Bilimsel Yönetim Yaklaşımı” oluşturmaktadır.

Taylorizm olarak adlandırılan yaklaşım 'Bilimsel yönetim yaklaşımı'dır.

Yönetimin fonksiyonlarını planlama, örgütleme, yöneltme, koordine etme ve kontrol etme oluşturmaktadır.

Neo-klasik yönetim yaklaşımı döneminde yapılan çalışmalar arasında Hawthorne araştırmaları, Tavistock Enstitüsü araştırmaları, McGregor’un X-Y Teorisi, Rensis Likert’in Sistem 4 Modeli, Chris Argyris’in Olgunlaşma Kuramı yer almaktadır.

Mintzberg, yöneticinin rollerini “kişiler arası roller”, “bilgiye ilişkin roller” ve “kararlara ilişkin roller” olmak üzere üç grupta toplamaktadır.